دعا: تفاوت میان نسخهها
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
{{درگاه|کرونا}} | {{درگاه|کرونا}} | ||
== معنای واژه دعا == | |||
واژه دعا، به معنای درخواست کردن و طلب کردن است؛ در قرآن نیز به همین معنا به کار گرفته شده است. | |||
== دعا در قرآن == | == دعا در قرآن == | ||
خداوند در قرآن بندگانش را به دعا فراخوانده است: {{قرآن|وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ|ترجمه=و پروردگارتان فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم. در حقيقت، كسانى كه از پرستش من كبر مىورزند به زودى خوار در دوزخ درمىآيند.»|سوره=غافر|آیه=۶۰}} در این آیه به صراحت گفته شده است مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. و نیز اینکه دعا در اینجا عبادت شمرده میشود. در آیهای دیگر، شرط توجه خداوند به بندگانش را دعای آنان میداند.<ref>سوره فرقان، آیه ۷۷</ref> در سوره بقره گفته شده است که که خداوند دعای دعاکننده را اجابت می کند.<ref>سوره بقره، آیه ۱۸۶</ref> | |||
در معنای کلماتی که خداوند به حضرت آدم تعلیم داد<ref>سوره بقره، آیه ۳۷</ref> برخی گفته اند آن کلمات دعا بوده است. | |||
== دعاهای قرآنی == | == دعاهای قرآنی == | ||
دعاهای پیامبران | دعاهای پیامبران | ||
خط ۲۶: | خط ۲۴: | ||
دعا در روایت بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. | دعا در روایت بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. | ||
از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است: {{متن عربی|اَلدُّعَاءُ مُخُّ اَلْعِبَادَةِ|ترجمه=دعا جان و مغز عبادت است.}}<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ابن فهد حلی، ج۱، ص۲۹</ref> [[امام صادق(ع)]] میفرماید: «دعا كن و مگو كار از كار گذشته است زيرا دعا همان عبادت است.»<ref>اصول کافی، کلینی، ج۲، ص۴۶۷</ref> و از پیامبر(ص) نقل میکند: « ''دعاء'' ''سلاح'' مؤمن و ستون ''دين'' و ''نور'' آسمانها و زمين است.»<ref>اصول کافی، کلینی، ترجمه مصطفوی، ج ۴، ص ۲۱۳</ref> | از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده است: {{متن عربی|اَلدُّعَاءُ مُخُّ اَلْعِبَادَةِ|ترجمه=دعا جان و مغز عبادت است.}}<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ابن فهد حلی، ج۱، ص۲۹</ref> [[امام صادق(ع)]] میفرماید: «دعا كن و مگو كار از كار گذشته است زيرا دعا همان عبادت است.»<ref>اصول کافی، کلینی، ج۲، ص۴۶۷</ref> و از پیامبر(ص) نقل میکند: « ''دعاء'' ''سلاح'' مؤمن و ستون ''دين'' و ''نور'' آسمانها و زمين است.»<ref>اصول کافی، کلینی، ترجمه مصطفوی، ج ۴، ص ۲۱۳</ref> | ||
امام علی(ع) در [[تفسیر]] آیه {{قرآن|صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ|سوره = حمد| آیه = ۷| ترجمه = راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی؛}} میفرماید: «منظور از نعمت، نعمتهای مادی از قبیل خوردنی و پوشیدنی نیست، چرا که خداوند متعال اینها را به کافران و فاسقان نیز عطا میکند، بلکه منظور از نعمت در این آیه شریفه، دعا است.»<ref>نهاوندی، شرح دعای سمات.</ref> و [[امام سجاد زینالعابدین|امام سجاد]](ع) در [[مناجات]] ذاکرین به خدا عرض کرده است: «و از بزرگترین نعمتهای تو بر ما جاری ساختن نام تو بر زبان و اذن تو به دعا کردن با توست.» | |||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == |
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۴
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
درباره جایگاه دعا در آیات قرآن و احادیث توضیح دهید؟
معنای واژه دعا
واژه دعا، به معنای درخواست کردن و طلب کردن است؛ در قرآن نیز به همین معنا به کار گرفته شده است.
دعا در قرآن
خداوند در قرآن بندگانش را به دعا فراخوانده است: ﴿وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ؛ و پروردگارتان فرمود: «مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم. در حقيقت، كسانى كه از پرستش من كبر مىورزند به زودى خوار در دوزخ درمىآيند.»﴾(غافر:۶۰) در این آیه به صراحت گفته شده است مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. و نیز اینکه دعا در اینجا عبادت شمرده میشود. در آیهای دیگر، شرط توجه خداوند به بندگانش را دعای آنان میداند.[۱] در سوره بقره گفته شده است که که خداوند دعای دعاکننده را اجابت می کند.[۲]
در معنای کلماتی که خداوند به حضرت آدم تعلیم داد[۳] برخی گفته اند آن کلمات دعا بوده است.
دعاهای قرآنی
دعاهای پیامبران
دعا در روایات
دعا در روایت بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است: «اَلدُّعَاءُ مُخُّ اَلْعِبَادَةِ؛ دعا جان و مغز عبادت است.»[۴] امام صادق(ع) میفرماید: «دعا كن و مگو كار از كار گذشته است زيرا دعا همان عبادت است.»[۵] و از پیامبر(ص) نقل میکند: « دعاء سلاح مؤمن و ستون دين و نور آسمانها و زمين است.»[۶]
امام علی(ع) در تفسیر آیه ﴿صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ؛ راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی؛﴾(حمد:۷) میفرماید: «منظور از نعمت، نعمتهای مادی از قبیل خوردنی و پوشیدنی نیست، چرا که خداوند متعال اینها را به کافران و فاسقان نیز عطا میکند، بلکه منظور از نعمت در این آیه شریفه، دعا است.»[۷] و امام سجاد(ع) در مناجات ذاکرین به خدا عرض کرده است: «و از بزرگترین نعمتهای تو بر ما جاری ساختن نام تو بر زبان و اذن تو به دعا کردن با توست.»
مطالعه بیشتر
- دعا در قرآن، سید کمال حیدری، ترجمه محمد علی سلطانی، انتشارات سخن.
- عبادت و دنیا، مرتضی مطهری، انتشارات صدرا.