رابطه جنسی در دوران عقد

سؤال

روابط جنسی همسران در دوران عقد چگونه است؟

مقدمه: بعد از اجرای صیغه عقد، دختر و پسر، با یکدیگر زن و شوهر می‌شوند و شرعاً و قانوناً همه آثار ازدواج بر آنها مترتب می‌شود و از آن زمان همه مخارج زن، از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن، دارو و دکتر همه بر عهده داماد می‌باشد. لیکن مرسوم چنین است که زن قبل از عروسی مطالبه نفقه نمی‌کند و شوهر هم نمی‌پردازد ولی اگر مطالبه کرد باید پرداخت شود. مرد نیز در این زمان حق هر گونه تمتع مشروع را از همسرش دارد لیکن مرسوم چنین است که تمتع مخصوص زناشویی را تا شب عروسی به تأخیر می‌اندازند و بهتر هم همین است. برای این مطلب دلایل چندی موجود می‌باشد که در ذیل به چند دلیل اشاره می‌شود:

دلایل:

دلیل اول: دوران نامزدی فرصت بسیار مناسبی است که دختر و پسر به‌طور دقیقی روحیات یکدیگر را بشناسند و در فرصت‌های مناسب از خلق و خوی همدیگر، آگاهی پیدا کنند و ببینند آیا می‌توانند با طرف مقابل زندگی مشترک تشکیل دهند؛ و اگر اینطور نباشد و مثلاً به مشکلی برخوردند در این صورت جدایی در این دوران به مراتب راحت تر از زمانی است که زندگی مشترک تشکیل داده‌اند یا آثار بکارت همسر در دوران عقد از بین رفته باشد که در این صورت دختر آسیب‌های فراوان خواهد خورد.

دلیل دوم: در بین عرف مردم رسم بر این است که در دوران عقد دختر و پسر با هم انس بیشتری پیدا می‌کنند و از طرفی از لحاظ اقتصادی دختر و پسر زمینه تأمین یک زندگی مشترک را فراهم می‌کنند و در این میان می‌توانند از همدیگر تمتع‌های جنسی حاصل کنند، ولی این تمتعات باید به اندازه ای نباشد که آثار بکارت را از بین ببرد. از بین بردن بکارت چه با رضایت هر دو طرف چه با خواست مرد باشد، در برخی فرهنگها زشت به نظر می‌آید و اگر فامیل به این مطلب پی ببرند خیلی ناراحت خواهند شد.

دلیل سوم: اگر به صورت غیررسمی آثار بکارت دختر از بین برود، نوعی احساس منفی برای دختر و حتی پسر دست می‌دهد، چون ممکن است دختر و پسری که به صورت غیررسمی و در دوران عقد این کار را کرده‌اند، تحت تأثیر آن فرهنگ که ازاله بکارت را در شب زفاف برای زن و مرد شأن و منزلتی می‌دانند، خود را از این منزلت محروم می‌بینند؛ و این مسئله خاطره ناخوشی برای دختر می‌شود.

نتیجه‌گیری:

با توجه به دلایل گفته شده آشکار می‌شود که گرچه در دوران عقد هر گونه تمتع و لذت جنسی از همسر مشروع و قانونی می‌باشد ولی ممکن است خانواده دختر و پسر نسبت به از بین رفتن بکارت در دوران عقد احساس خوبی نداشته باشند و آن را امری ناپسند و غیر مطلوب و خطرناک بدانند؛ بنابراین بهتر است این مسئله به شب عروسی موکول شود و در دوران نامزدی از تمتعات دیگری استفاده شود که منجر به از بین رفتن بکارت نشود. در پایان لازم است ذکر شود که اگر دوران نامزدی از حد متعارف و منطقی خود که حدود چند ماه است فراتر نرود دختر و پسر این مدت کوتاه را آسانتر پرهیز کرده و دچار مشکلات از این قبیل نمی‌گردند.

=مطالعه بیشتر

• مظاهری، علی اکبر، جوانان و دوران نامزدی، قم: بوستان کتاب، ۱۳۸۸.
• ایمانی، محسن، بررسی ابعاد تربیتی و روان شناختی دوران عقد، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، ۱۳۸۱.
• صادقیان هرات، محمد، دوران عقد، مشهد: آفتاب دانش، ۱۳۸۲.
• حسین‌خانی، هادی، دوران عقد، تهران: کانون اندیشه جوان، ۱۳۹۴.
• زیلاهی، لایوش، نامزدی، ترجمهٔ عبدالله توکل، تهران: سرایش، ۱۳۹۰.
• مصطفوی، جواد، بهشت خانواده، قم: دارالفکر، ۱۳۸۸.
• پاک نژاد، رضا، ازدواج مکتب انسان سازی، قم: نشر اخلاق، ۱۳۷۴.