دعا پیش و پس از صرف غذا: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
دعای مخصوص برای سفره در روایات وارد نشده است؛ ولی میتوان از دعاهایی که [[پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)]] قبل از غذا خوردن و پس از پایان سفره، میخواندند، بهره برده و در آغاز و پایان غذا خواند. برخی از آن دعاها عبارتند از: | دعای مخصوص برای سفره در روایات وارد نشده است؛ ولی میتوان از دعاهایی که [[پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)]] قبل از غذا خوردن و پس از پایان سفره، میخواندند، بهره برده و در آغاز و پایان غذا خواند. برخی از آن دعاها عبارتند از: | ||
* گفتن {{عربی|بسم الله الرحمن الرحیم}} در آغاز و حمد و سپاس خدا در پایان؛ [[امام علی(ع)]] میفرماید: هر که هنگام شروع خوردن غذا یا نوشیدنی، نام خدا را به زبان آورد و در پایان خدا را حمد و سپاس گوید، هرگز درباره نعمت آن غذا از او سؤال نخواهد شد.<ref name=":0">نگاه کنید به کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.</ref> | * گفتن {{عربی|بسم الله الرحمن الرحیم}} در آغاز و حمد و سپاس خدا در پایان؛ [[امام علی(ع)]] میفرماید: هر که هنگام شروع خوردن غذا یا نوشیدنی، نام خدا را به زبان آورد و در پایان خدا را حمد و سپاس گوید، هرگز درباره نعمت آن غذا از او سؤال نخواهد شد.<ref name=":0">نگاه کنید به کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.</ref> | ||
* [[امام سجاد(ع)]] وقتی غذایی را پیش رویش قرار میدادند میگفت:<ref name=":0"/>{{دعا|اَللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ عَطَائِکَ فَبَارِکْ لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ اُرْزُقْنَا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ وَ رُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ رَزَقْتَ فَأَحْسَنْتَ اَللَّهُمَّ وَ اِجْعَلْنَا مِنَ اَلشَّاکِرِین | * [[امام سجاد(ع)]] وقتی غذایی را پیش رویش قرار میدادند میگفت:<ref name=":0"/> | ||
{{دعا|اَللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ عَطَائِکَ فَبَارِکْ لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ اُرْزُقْنَا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ وَ رُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ رَزَقْتَ فَأَحْسَنْتَ اَللَّهُمَّ وَ اِجْعَلْنَا مِنَ اَلشَّاکِرِین | |||
| ترجمه = خداوندا این غذا ز جمله احسان و فضل و بخشش تو است؛ پس آن را برای ما با برکت کن و گوارایمان گردان و چون تناول کردیم عوض آن را روزی و نصیب ما فرما! | | ترجمه = خداوندا این غذا ز جمله احسان و فضل و بخشش تو است؛ پس آن را برای ما با برکت کن و گوارایمان گردان و چون تناول کردیم عوض آن را روزی و نصیب ما فرما! | ||
}} | }} | ||
و هنگامی که سفره برداشته میشد میفرمود: | و هنگامی که سفره برداشته میشد میفرمود:<ref name=":0"/> | ||
{{دعا|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی حَمَلَنَا فِی اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ اَلطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا علف کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ تَفْضِیلا | {{دعا|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی حَمَلَنَا فِی اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ اَلطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا علف کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ تَفْضِیلا | ||
| ترجمه = سپاس برای خدا است که ما را در خشکی و دریا [بر مرکبهایی که در اختیارمان گذاشت] حمل کرد و به از نعمتهای پاکیزه روزی بخشید و ما را بر بسیاری از آفریدههای خود برتری داد. | | ترجمه = سپاس برای خدا است که ما را در خشکی و دریا [بر مرکبهایی که در اختیارمان گذاشت] حمل کرد و به از نعمتهای پاکیزه روزی بخشید و ما را بر بسیاری از آفریدههای خود برتری داد. |
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۶
سؤال
چه دعاهایی پیش از صرف غذا و پس از صرف غذا در پایان سفره خوانده میشود؟
دعای مخصوص برای سفره در روایات وارد نشده است؛ ولی میتوان از دعاهایی که پیامبر(ص) و امامان(ع) قبل از غذا خوردن و پس از پایان سفره، میخواندند، بهره برده و در آغاز و پایان غذا خواند. برخی از آن دعاها عبارتند از:
- گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم» در آغاز و حمد و سپاس خدا در پایان؛ امام علی(ع) میفرماید: هر که هنگام شروع خوردن غذا یا نوشیدنی، نام خدا را به زبان آورد و در پایان خدا را حمد و سپاس گوید، هرگز درباره نعمت آن غذا از او سؤال نخواهد شد.[۱]
- امام سجاد(ع) وقتی غذایی را پیش رویش قرار میدادند میگفت:[۱]
« | اَللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ عَطَائِکَ فَبَارِکْ لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ اُرْزُقْنَا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ وَ رُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ رَزَقْتَ فَأَحْسَنْتَ اَللَّهُمَّ وَ اِجْعَلْنَا مِنَ اَلشَّاکِرِین | خداوندا این غذا ز جمله احسان و فضل و بخشش تو است؛ پس آن را برای ما با برکت کن و گوارایمان گردان و چون تناول کردیم عوض آن را روزی و نصیب ما فرما! | » |
و هنگامی که سفره برداشته میشد میفرمود:[۱]
« | اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی حَمَلَنَا فِی اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ اَلطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا علف کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ تَفْضِیلا | سپاس برای خدا است که ما را در خشکی و دریا [بر مرکبهایی که در اختیارمان گذاشت] حمل کرد و به از نعمتهای پاکیزه روزی بخشید و ما را بر بسیاری از آفریدههای خود برتری داد. | » |
« | اَللَّهُمَّ أَکْثَرْتَ وَ أَطَبْتَ وَ بَارَکْتَ فَأَشْبَعْتَ وَ أَرْوَیْتَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی یُطْعِمُ وَ لاٰ یُطْعَم | خدایا، نعمتت را بر ما فراوان و پاکیزی نموده و مبارک ساختی پس سیر گردانیدی و سیراب کردی. حمد و ستایش برای خدایی است که میخورانَد؛ ولی خود نیازی به خوردن ندارد. | » |