اوقات نماز در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
وجوب خواندن نماز در اوقات معین در قرآن تصریح شده است: {{قرآن|إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا|ترجمه=نماز بر مؤمنان، در اوقات معين مقرر شده است.|سوره=نساء|آیه=۱۰۳}}
وجوب خواندن نماز در اوقات معین در قرآن تصریح شده است: {{قرآن|إِنَّ الصَّلَاةَ کَانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَوْقُوتًا|ترجمه=نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است.|سوره=نساء|آیه=۱۰۳}}


خداوند متعال در سوره [[اسراء]] (بنی اسراییل) آیه ۷۸ به اوقات سه‌گانه نمازهای روزانه واجب اشاره فرموده است: {{قرآن|أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى‌ غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ...|ترجمه=نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریکی شب (= نیمه شب) بر پا دار؛ و هم چنین قرآن فجر (= نماز صبح) را.}}
خداوند متعال در سوره [[اسراء]] (بنی اسراییل) آیه ۷۸ به اوقات سه‌گانه نمازهای روزانه واجب اشاره فرموده است: {{قرآن|أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ…|ترجمه=نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریکی شب (= نیمه شب) بر پا دار؛ و هم چنین قرآن فجر (= نماز صبح) را.}}


«دُلُوكِ الشَّمْسِ» هنگام ظهر را گویند و شامل وقت [[نماز]] ظهر و عصر می‌شود، و «غَسَقِ اللَّيْلِ» تا نصف شب را می‌گویند و شامل وقت نماز مغرب و عشاء می‌شود، و تنها نماز صبح می‌ماند که از آن تعبیر به «قُرْآنَ الْفَجْرِ» آورده و اشاره به وقت نماز صبح است.<ref>جمعهَ العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ج۳، ص۱۱۵؛ و مکارم شیرازی، ناصر وهمکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیهَ، چاپ دهم، زمستان ۱۳۷۱، ج۱۲، ص۲۲۳ ؤ ۲۲۲.</ref>
«دُلُوکِ الشَّمْسِ» هنگام ظهر را گویند و شامل وقت [[نماز]] ظهر و عصر می‌شود، و «غَسَقِ اللَّیْلِ» تا نصف شب را می‌گویند و شامل وقت نماز مغرب و عشاء می‌شود، و تنها نماز صبح می‌ماند که از آن تعبیر به «قُرْآنَ الْفَجْرِ» آورده و اشاره به وقت نماز صبح است.<ref>جمعهَ العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ج۳، ص۱۱۵؛ و مکارم شیرازی، ناصر وهمکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیهَ، چاپ دهم، زمستان ۱۳۷۱، ج۱۲، ص۲۲۳ ؤ ۲۲۲.</ref>


آیه شریفه ۱۱۴ سوره هود {{قرآن|وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ|ترجمه=در دو طرف روز (= اول و آخر آن) و نخستین ساعات شب، نماز را بپا دار.}} این آیه نیز به وقت نماز صبح و مغرب و عشاء اشاره دارد.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۹، ص۲۶۷ؤ ۲۶۵.</ref>
آیه شریفه ۱۱۴ سوره هود {{قرآن|وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ|ترجمه=در دو طرف روز (= اول و آخر آن) و نخستین ساعات شب، نماز را بپا دار.}} این آیه نیز به وقت نماز صبح و مغرب و عشاء اشاره دارد.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۹، ص۲۶۷ؤ ۲۶۵.</ref>


در جای دیگر قرآن به نماز میانی اشاره شده است: {{قرآن|حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ|ترجمه=بر نمازها و نماز ميانه مواظبت كنيد، و خاضعانه براى خدا به پا خيزيد.|سوره=بقره|آیه=۲۳۸}} مفسران برای نماز میانی مصادیق زیادی ذکر کرده‌اند اما منظور همان نماز ظهر است زيرا علاوه بر اينكه نماز ظهر در وسط روز انجام می‌شود، و شان نزول آيه نيز گواهى می‌‏دهد، روايات متعددى كه از معصومين (ع) نقل شده بر آن تاكيد دارند.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۲، ص: ۲۰۷
در جای دیگر قرآن به نماز میانی اشاره شده است: {{قرآن|حَافِظُوا عَلَی الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَیٰ|ترجمه=بر نمازها و نماز میانه مواظبت کنید، و خاضعانه برای خدا به پا خیزید.|سوره=بقره|آیه=۲۳۸}} مفسران برای نماز میانی مصادیق زیادی ذکر کرده‌اند اما منظور همان نماز ظهر است زیرا علاوه بر اینکه نماز ظهر در وسط روز انجام می‌شود، و شان نزول آیه نیز گواهی می‌دهد، روایات متعددی که از معصومین(ع) نقل شده بر آن تأکید دارند.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲، ص: ۲۰۷</ref>
</ref>


آیه ۱۳۰ سوره طه و آیه ۱۷ ۱۸ سوره روم. آیات ۳۹ ۴۰ سوره ق را هم برخی مفسران مربوط به نمازهای پنج گانه می‌دانند.{{مطالعه بیشتر}}


آیه ۱۳۰ سوره طه و آیه ۱۷ ۱۸ سوره روم . آیات ۳۹ ۴۰ سوره ق را هم برخی مفسران مربوط به نمازهای پنچ گانه می‌دانند.{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
 
==مطالعه بیشتر==
۱. تفسیر المیزان، ج۱۹، ذیل سوره مزمل.
۱. تفسیر المیزان، ج۱۹، ذیل سوره مزمل.


۲. تفسیر راهنما، ج۱۹، ذیل سوره مزمل.
۲. تفسیر راهنما، ج۱۹، ذیل سوره مزمل.


 
== منابع ==
==منابع==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
خط ۳۶: خط ۳۳:
  | تیترها =-
  | تیترها =-
  | ویرایش =شد
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه = شد
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
  | کیفیت =د
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۲

سؤال

از چه آیاتی وقت‌های سه‌گانه نماز اثبات می‌شود؟

وجوب خواندن نماز در اوقات معین در قرآن تصریح شده است: ﴿إِنَّ الصَّلَاةَ کَانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَوْقُوتًا؛ نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است.(نساء:۱۰۳)

خداوند متعال در سوره اسراء (بنی اسراییل) آیه ۷۸ به اوقات سه‌گانه نمازهای روزانه واجب اشاره فرموده است: ﴿أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ…؛ نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریکی شب (= نیمه شب) بر پا دار؛ و هم چنین قرآن فجر (= نماز صبح) را.

«دُلُوکِ الشَّمْسِ» هنگام ظهر را گویند و شامل وقت نماز ظهر و عصر می‌شود، و «غَسَقِ اللَّیْلِ» تا نصف شب را می‌گویند و شامل وقت نماز مغرب و عشاء می‌شود، و تنها نماز صبح می‌ماند که از آن تعبیر به «قُرْآنَ الْفَجْرِ» آورده و اشاره به وقت نماز صبح است.[۱]

آیه شریفه ۱۱۴ سوره هود ﴿وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ؛ در دو طرف روز (= اول و آخر آن) و نخستین ساعات شب، نماز را بپا دار. این آیه نیز به وقت نماز صبح و مغرب و عشاء اشاره دارد.[۲]

در جای دیگر قرآن به نماز میانی اشاره شده است: ﴿حَافِظُوا عَلَی الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَیٰ؛ بر نمازها و نماز میانه مواظبت کنید، و خاضعانه برای خدا به پا خیزید.(بقره:۲۳۸) مفسران برای نماز میانی مصادیق زیادی ذکر کرده‌اند اما منظور همان نماز ظهر است زیرا علاوه بر اینکه نماز ظهر در وسط روز انجام می‌شود، و شان نزول آیه نیز گواهی می‌دهد، روایات متعددی که از معصومین(ع) نقل شده بر آن تأکید دارند.[۳]

آیه ۱۳۰ سوره طه و آیه ۱۷ ۱۸ سوره روم. آیات ۳۹ ۴۰ سوره ق را هم برخی مفسران مربوط به نمازهای پنج گانه می‌دانند.

مطالعه بیشتر

۱. تفسیر المیزان، ج۱۹، ذیل سوره مزمل.

۲. تفسیر راهنما، ج۱۹، ذیل سوره مزمل.

منابع

  1. جمعهَ العروسی الحویزی، تفسیر نور الثقلین، ج۳، ص۱۱۵؛ و مکارم شیرازی، ناصر وهمکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیهَ، چاپ دهم، زمستان ۱۳۷۱، ج۱۲، ص۲۲۳ ؤ ۲۲۲.
  2. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۹، ص۲۶۷ؤ ۲۶۵.
  3. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲، ص: ۲۰۷