توصیف ماه رمضان به ماه خدا: تفاوت میان نسخهها
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
|شاخه فرعی۱ = عبادت در قرآن | | شاخه فرعی۱ = عبادت در قرآن | ||
|شاخه فرعی۲ = سایر مباحث | | شاخه فرعی۲ = سایر مباحث | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله |
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۵
چرا ماه مبارک رمضان ماه خدا است؟
برخی از ماهها و ایام سال، نزد خداوند از ویژگی خاصی برخوردارند. از آنجا که ماه رمضان، ماه جاری شدن برکات و خیرات الهی به سوی بندگان خویش است و از طرفی ماه توبه و بازگشتن و قبولی آن در درگاه خداوند و ماه نزول قرآن کریم برای هدایت و راهنمایی بشر است، بر ماههای دیگر شرافت و فضیلت دارد. به همین جهت، خداوند این ماه را مختص به خود میداند. قرآن کریم، ماه رمضان را ماه روزهداری و تهذیب و خودسازی معرفی میکند[۱]
از طرف دیگر بر اساس برخی روایات اسلامی، خداوند، سرنوشت انسانها را در ماه رمضان و شب قدر که یکی از شبهای آن است، رقم میزند و فرشتگان در آن شب که از هزار شب و ماه برتر است، برای تقدیر و تعیین سرنوشت انسانها و آوردن خیر و برکات و تدبیر امور به زمین میآیند.[۲]
پیامبر اکرم(ص) در خطبهای معروف به خطبه شعبانیه فرمود: «ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و مغفرت به شما روی آورد. ماهی که نزد خدا از همه ماهها برتر و روزهایش بر همه روزها و شبهایش بر تمام شبها و ساعاتش بر همه ساعات افضل است. ماهی است که شما در آن به میهمانی خدا دعوت شده، مورد لطف او قرار گرفتهاید و…»[۳]
بنابراین، بر اساس روایات اسلامی و به جهت فضائل و فوائد منحصر به فردی که در ماه مبارک رمضان وجود دارد، از آن به ماه خدا تعبیر شده است و خداوند در این ماه، برکات و خیرات فراوانی به بندگانش هدیه کرده است.[۴]
منابع
- ↑ بقره/ ۱۸۳.
- ↑ نگاه کنید به مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۱، ص۴۵۵، ۴۶۰.
- ↑ نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ دوم، ۱۴۱۴، ج۱۰، ص۳۱۳.
- ↑ نگاه کنید به طباطبایی، سید محمد حسین تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ ق، ج۳، ص۴–۲۳.