بر پا داشتن نماز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[قرآن کریم]] برای [[نماز]] از افعال خواندن و انجام دادن استفاده | [[قرآن کریم]] برای [[نماز]] از افعال خواندن و انجام دادن استفاده نکرده است. نماز با فعل «اقامه» در صورت‌های گوناگون بیش از چهل مرتبه در بیست و شش سوره<ref>سوره‌های بقره. آل عمران. نساء. مائدة. أنعام. أعراف. أنفال. توبه.يونس.هود. رعد. إبراهيم. إسراء. طه. أنبياء. حج. نور. نمل. عنكبوت. روم. لقمان. أحزاب. فاطر. زمر. مجادلة. بينة. </ref> یاد شده است که اهمیت برپاداشتن نماز را می‌رساند. عبارت {{قرآن|أَقيمُوا الصَّلاةَ|ترجمه=نماز را به پا دارید}}<ref>سوره بقره، آیه۴۳. ۸۳. ۱۱۰. سوره نساء، آیه۷۷. سوره انعام، آیه۷۲. سوره اعراف، آیه۲۹. سوره یونس، آیه۸۷. سوره نور، آیه۵۶. سوره روم، آیه۳۱. سوره شوری، آیه۱۳. سوره الرحمن، آیه۹. سوره طلاق، آیه۲. سوره مزمل، آیه۲۰.</ref> نیز بارها در قرآن بیان شده است. | ||
منظور از «اقامه» این است که تنها خودتان نمازخوان نباشید، بلکه چنان کنید که آیین نماز در جامعه انسانی برپا شود و مردم با عشق و علاقه به آن روی آورند و آثار نماز در جامعه به بار نشیند. | منظور از «اقامه» این است که تنها خودتان نمازخوان نباشید، بلکه چنان کنید که آیین نماز در جامعه انسانی برپا شود و مردم با عشق و علاقه به آن روی آورند و آثار نماز در جامعه به بار نشیند.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲۰۹.</ref> | ||
تعبیر «اقامه نماز» به جای خواندن یا به جا آوردن نماز، بیان می‌کند که نماز شما تنها اوراد و اذکار نباشد که بر زبان جاری می‌کنید، بلکه آن را به‌طور کامل بپا دارید؛ آن گونه که آثار نماز در چهره و زندگی شما دیده شود. تنها لقلقه زبان و راست و خم شدن نباشد، بلکه روح نماز که همان تسلیم مطلق در برابر خدا در همه امور است، در زندگی شما جریان یابد. و حضور دل و توجه قلبی در پیشگاه خدا، که روح نماز است، در نماز حاصل شود.<ref>شمس، سعيد، پرسمانهاى قرآنى نماز، قم، سبط اكبر، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ص۲۹.</ref> | |||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۵: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۰
سؤال
با توجه به آیه ﴿وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي﴾ چرا خداوند در قرآن می‌فرماید نماز را برپا دارید، چرا نمی‌گوید نماز بخوانید؟
قرآن کریم برای نماز از افعال خواندن و انجام دادن استفاده نکرده است. نماز با فعل «اقامه» در صورت‌های گوناگون بیش از چهل مرتبه در بیست و شش سوره[۱] یاد شده است که اهمیت برپاداشتن نماز را می‌رساند. عبارت ﴿أَقيمُوا الصَّلاةَ؛ نماز را به پا دارید﴾[۲] نیز بارها در قرآن بیان شده است.
منظور از «اقامه» این است که تنها خودتان نمازخوان نباشید، بلکه چنان کنید که آیین نماز در جامعه انسانی برپا شود و مردم با عشق و علاقه به آن روی آورند و آثار نماز در جامعه به بار نشیند.[۳]
تعبیر «اقامه نماز» به جای خواندن یا به جا آوردن نماز، بیان می‌کند که نماز شما تنها اوراد و اذکار نباشد که بر زبان جاری می‌کنید، بلکه آن را به‌طور کامل بپا دارید؛ آن گونه که آثار نماز در چهره و زندگی شما دیده شود. تنها لقلقه زبان و راست و خم شدن نباشد، بلکه روح نماز که همان تسلیم مطلق در برابر خدا در همه امور است، در زندگی شما جریان یابد. و حضور دل و توجه قلبی در پیشگاه خدا، که روح نماز است، در نماز حاصل شود.[۴]
مطالعه بیشتر
- نماز از دیدگاه قرآن و عترت، محمد محمدی اشتهاردی، انتشارات نبوی.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ سوره‌های بقره. آل عمران. نساء. مائدة. أنعام. أعراف. أنفال. توبه.يونس.هود. رعد. إبراهيم. إسراء. طه. أنبياء. حج. نور. نمل. عنكبوت. روم. لقمان. أحزاب. فاطر. زمر. مجادلة. بينة.
- ↑ سوره بقره، آیه۴۳. ۸۳. ۱۱۰. سوره نساء، آیه۷۷. سوره انعام، آیه۷۲. سوره اعراف، آیه۲۹. سوره یونس، آیه۸۷. سوره نور، آیه۵۶. سوره روم، آیه۳۱. سوره شوری، آیه۱۳. سوره الرحمن، آیه۹. سوره طلاق، آیه۲. سوره مزمل، آیه۲۰.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲۰۹.
- ↑ شمس، سعيد، پرسمانهاى قرآنى نماز، قم، سبط اكبر، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ص۲۹.