ایام زیارت خاصه امام رضا(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (حذف نقل قولهای اضافی)
خط ۲۰: خط ۲۰:
* روزهای مقدس اسلامی
* روزهای مقدس اسلامی
* روز ولادت ایشان (۱۱ ذی‌القعده)
* روز ولادت ایشان (۱۱ ذی‌القعده)
* روز شهادت ایشان ( آخر ماه صفر یا ۱۷ صفر یا ۲۴ ماه رمضان)
* روز شهادت ایشان ( آخر یا ۱۷ صفر یا ۲۴ رمضان)
* روزی که مردم با ایشان برای خلافت، بیعت کردند. ( ۱ یا رمضان است.
* روزی که مردم با ایشان برای خلافت، بیعت کردند. ( ۱ یا ۶ رمضان)<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۴۳</ref>
 
 
 
«بدان که زیارت ایشان در روزهای مقدس اسلامی، افضل است؛ خصوصاً روزهایی که اختصاص به آن حضرت دارد؛ مثل روز ولادت ایشان در ۱۱ ذی‌القعده و روز شهادت آن حضرت - آخر ماه صفر یا ۱۷ صفر یا ۲۴ ماه رمضان- و روزی که مردم با ایشان برای خلافت، بیعت کردند که »<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۴۳</ref>
 
قول مشهور در مورد روز شهادت امام رضا، آخر صفر است.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۲۹۴</ref> مشهور این است که مردم در روز ششم ماه رمضان با آن حضرت بیعت کردند.<ref>شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۲۲۳</ref> همچنین علامه مجلسی بعد از نقل نماز مخصوص روز ششم ماه رمضان می‌نویسد: «مناسب است که این نماز در روضه (حرم) مقدس امام رضا بعد از زیارت ایشان، خوانده شود.»<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۴۳</ref>
 
== برخی از ایام هفته ==
== برخی از ایام هفته ==
سیدبن‌طاووس روز چهارشنبه را روز زیارتی چهار امام معصوم علیهم‌السلام معرفی کرده است: حضرت موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی و علی بن محمد علیهم‌السلام. وی زیارت‌نامه‌ای‌ مختصر هم برای این امامان در این روز نقل کرده است.<ref>سید بن طاوس، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، دارالرضی، چ۱، قم، ۱۳۳۰ق، ص۳۵</ref>
سیدبن‌طاووس روز چهارشنبه را روز زیارتی چهار امام معصوم از جمله امام رضا معرفی کرده است. همچنین زیارت‌نامه‌ای‌ مختصر هم برای این امامان در این روز نقل کرده است.<ref>سید بن طاوس، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، دارالرضی، چ۱، قم، ۱۳۳۰ق، ص۳۵</ref>
 
شیخ طوسی می‌نویسد: «زیارت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و ائمه علیهم‌السلام در روز جمعه مستحب است.»<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، مؤسسة فقه الشیعة، چ۱۱، بیروت، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۸۸</ref> شیخ طوسی از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند: «کسی که می‌خواهد قبر رسول الله و امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام و قبور سایر ائمه را زیارت کند، در حالی‌که در سرزمین خودش است، در روز جمعه غسل کند و دو لباس پاکیزه بپوشد و به بالای تپه‌ای برود و چهار رکعت نماز بخواند.»<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، مؤسسة فقه الشیعة، چ۱، بیروت، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۸۸</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۷


سؤال

منظور از ایام زیارت خاصه امام رضا (ع) چیست؟

ایام زیارت خاصه امام رضا (ع)، ایامی است که زیارت آن حضرت در آن، مورد تأکید بیشتری واقع شده است. هرچند زیارت ائمه معصومین در همه‌ی زمان‌ها ثواب دارد، اما در بعضی وقت‌ها ثواب بیشتری بر زیارت مترتب می‌شود. در ادامه به روزهای مخصوص زیارتی آن حضرت اشاره می‌شود:

ماه رجب

یکی از ایام خاص زیارت امام رضا، ماه رجب است. از امام جواد (ع) روایت شده است که فرمودند: «زیارت آن حضرت باید در ماه رجب باشد.»[۱] علامه مجلسی طبق این روایت، زیارت امام رضا در ماه رجب را مستحب مؤکد می‌داند.[۲] برخی دیگر از علما نیز نظیر میرداماد و شیخ ابراهیم کفعمی زیارت در این ماه را مستحب و مورد تأکید دانسته‌اند.[۳][۴]

روز ۲۳ ذی القعده

سید بن‌ طاووس در کتاب اقبال الاعمال، روز ۲۳ ذی القعده را روز مستحب زیارت امام رضا دانسته است.[۵] طبق کلام ایشان، روز ۲۳ ذی‌القعده روز مخصوص زیارتی امام رضا نام گرفت. شیخ عباس قمی نیز بر اساس کلام سید، زیارت امام هشتم در این روز را سنّت دانسته است.[۶]

روز دحو الأرض (۲۵ ذی القعده)

میرداماد یکی از آداب روز دحو الأرض را زیارت امام رضا می‌داند.[۷] شیخ عباس قمی نیز این کلام میرداماد را نقل کرده است.[۸]

برخی از ایام سال

مرحوم مجلسی موارد زیر را از بهترین روزهای زیارتی امام رضا می‌داند:

  • روزهای مقدس اسلامی
  • روز ولادت ایشان (۱۱ ذی‌القعده)
  • روز شهادت ایشان ( آخر یا ۱۷ صفر یا ۲۴ رمضان)
  • روزی که مردم با ایشان برای خلافت، بیعت کردند. ( ۱ یا ۶ رمضان)[۹]

برخی از ایام هفته

سیدبن‌طاووس روز چهارشنبه را روز زیارتی چهار امام معصوم از جمله امام رضا معرفی کرده است. همچنین زیارت‌نامه‌ای‌ مختصر هم برای این امامان در این روز نقل کرده است.[۱۰]

منابع

  1. شیخ کلینی، الکافی، دار الکتب الإسلامیة، چ۴، تهران، ۱۴۰۷ق، ج‏۴، ص۵۸۴؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه السلام‏، نشر جهان، چ۱، تهران، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۲۵۷؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، دار الکتب الاسلامیة، چ۴، تهران، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۸۳.
  2. محمد باقر مجلسی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، دار الکتب الإسلامیة، چ۲، تهران، ۱۴۰۴ق، ج‏۱۸، ص۳۱۲
  3. میرداماد، رساله اربعة ایام، دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری، چ۱، قم، ۱۳۷۷ش، ص۵۳
  4. شیخ ابراهیم کفعمی، البلد الامین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، چ۱، بیروت، ۱۴۱۸ق، ص۲۶۸.
  5. سید بن طاوس، اقبال الاعمال، دار الکتب الاسلامیة، چ۲، تهران، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۰
  6. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، قم، ص۲۴۷
  7. میرداماد، رساله اربعة ایام، ص۵۲
  8. شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۲۵۰
  9. علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۴۳
  10. سید بن طاوس، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، دارالرضی، چ۱، قم، ۱۳۳۰ق، ص۳۵