صیغه نکاح به عربی

سؤال

برای غیر عرب زبانان چه لزومی دارد که صیغه عقد ازدواج را به زبان عربی بخوانند؛ در حالی که آنها به زبان خودشان بهتر می‌توانند مطلبی را تفهیم کنند؟

درگاه‌ها

بیشترمراجع عظام تقلید در فتاوای خود گفته‌اند که صیغه عقد ازدواج لازم نیست به عربی جاری گردد و هر لفظی که معنای «زَوَّجتُ» و «قَبِلتُ» را بفهماند کفایت می‌کند. به عنوان مثال فتوای حضرت امام خمینی (ره) در این خصوص نقل می‌شود:

«عقد ازدواج چند شرط دارد:

اول: آنکه به عربی صحیح خوانده شود به احتیاط واجب، و اگر خود مرد و زن نتوانند صیغه را به عربی صحیح بخوانند، به هر لفظی که صیغه را بخوانند صحیح است و لازم هم نیست که وکیل بگیرند اما باید لفظی بگویند که معنی (زَوَّجتُ و قَبِلتُ) را بفهماند.»

البته بعضی از مراجع عظام تقلید در این خصوص نظرشان این است که: «اگر خود مرد و زن نتوانند صیغه را به عربی صحیح بخوانند بهتر بلکه احوط آن است که کسی را که می‌تواند به عربی صحیح بخواند وکیل کنند. لکن لازم نیست و خودشان هم می‌توانند به غیر عربی بخوانند…» و بعضی دیگر لزوم گرفتن وکیل برای جاری کردن عقد به عربی صحیح را در صورت عدم تمکّن زوجین در حدّ احتیاط واجب می‌دانند.

اما غالباً مثل فتوای حضرت امام خمینی (ره) بر عدم لزوم عربی بودن صیغه عقد ازواج در صورت عدم تمکن زوجین به عربی صحیح فتوا داده‌اند.

البته دقت در یافتن لفظ معادل زوجت و انکحت لازم است و احتیاط به عربی خواندن برخی از فقها هم به همین جهت می‌باشد.

ذکر این نکته نیز ضرورت دارد که در این زمینه هر مقلدی باید به مرجع تقلید خویش مراجعه نموده و مطابق آن عمل نماید.

مطالعه بیشتر

صفائی سیدحسین و اسدالله امامی، مختصر حقوق خانواده، تهران: میزان، ۱۳۹۴.

محقق داماد، سیدمصطفی، بررسی فقهی حقوق خانواده نکاح و انحلال آن، تهران: مرکز نشر علوم اسلامی، ۱۳۸۶.

فلاح زاده، محمدحسین، آموزش فقه: مطابق با فتاوای سیزده تن از مراجع معظم تقلید: با ویرایش جدید و اصلاح و اضافه، قم: الهادی، ۱۳۹۱.

بنی‌هاشمی خمینی و احسان اصولی، توضیح المسائل مراجع: مطابق با فتاوای دوازده نفر از مراجع معظم تقلید، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۸.