راه‌های طولانی شدن عمر

از ویکی پاسخ
سؤال

راه‌های افزایش طول عمر و اعمالی که باعث کوتاهی عمر می‌شود، را بیان فرمایید؟

روایات اسلامی کارهایی را باعث طوللانی شدن عمر دانسته است؛ مانند: صله رحم؛ نیکی به دیگران؛ خوش‌رفتاری با همسایگان؛ صدقه دادن؛ زیارت امام حسین(ع)؛ مراعات مسایل بهداشتی.

انجام برخی از کارهای ناپسند باعث کوتاه شدن عمر می‌شود؛ مانند: بی‌عفتی؛ کم‌فروشی؛ ستم‌کاری.

مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد با مراعات برخی مسایل می‌توان بیشتر عمر کرد.

عمر طولانی در قرآن

در طول تاریخ افراد زندگی می‌کردند که دارای عمر طولانی بودند و حضرت نوح(ع) قبل از طوفان۹۵۰ سال مردم را به خداپرستی دعوات کرد: ﴿وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَی قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَه إِلَّا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَ هُمْ ظَالِمُونَ؛ ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و او را در میان آن‌ها هزارسال، مگر پنجاه سال درنگ کرد. اما سرانجام طوفان آن‌ها را فرو گرفت در حالی که ظالم بودند.(عنکبوت:۱۴)

عمر طولانی از نگاه احادیث

معصومین(ع) اهمیت زیادی به سلامتی جسم، روح و طول عمر انسان‌ها داشتند. امام باقر(ع) به مؤمنان توصیه می‌کند که در دعای خود از خدا، روزی فروان و عمر زیاد بخواهند.[۱] روایات اسلامی به انجام کارهایی که باعث افزایش عمر می‌شود، توصیه کرده‌اند و از کارهایی که باعث کوتاهی عمر می‌شود، نهی کرده‌اند.

  • رسول خدا(ص): «صله رحم، سبب افزایش عمر می‌گردد.»[۲]
  • امیرمومنان علی(ع): «شستن دست قبل از طعام و بعد از طعام، سبب افزایش عمر می‌شود.»[۳]
  • امام باقر(ع): «نیکی و خوبی به دیگران، عامل افزایش عمر است.»[۴]
  • امام باقر(ع): «به زیارت امام حسين بروید که روزی را فروان و عمر را طولانی می‌کند.»[۵]
  • امام صادق(ع): «دادن صدقه در روز، سبب افزایش روز و عمر انسان می‌شود.»[۶]
  • امام صادق(ع): «نیکی و خوش‌رفتاری با همسایگان عمر را زیاد می‌کند.»[۷]
  • رسول‌خدا(ص): «بی عفتی باعث کوتاهی عمر می‌شود.»[۸]
  • امیرمومنان علی(ع): «وقتی در خرید و فروش کم فروشی شود، عمرها کوتاه می‌گردد»[۹]
  • امیرمومنان علی(ع): «ستم‌کاری باعث کوتاهی عمر می‌شود.»[۱۰]

مقرارت و قوانین اسلام که در قالب(حرام، واجب، مستحب، مکروه و مباح) آمده است، برای آرامش روان و روح و تعالی آن و هم چنین برای سلامتی جسم و افزایش طول عمر آن می‌باشد. قرآن در کنار عبادت الهی، اهمیت خاصی به بهداشت فردی و تغذیه داده است: ﴿فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَی طَعَامِهِ‏؛ انسان به غذای خود نظاره کند.(عبس:۲۴)

عوامل مؤثر در افزایش عمر از نگاه دانشمندان

مطالعات دانشمندان نشان داده که عمر انسان حد معینی ندارد و با تغییر شرایط ممکن است دگرگون شود. دانشمندان توانستند عمر پاره‌ای از گیاهان یا موجودات زنده دیگر را به دوازده برابر عمر معمولی برسانند و اگر موفق شوند با همین معیار عمر انسان را افزایش دهند؛ ممکن است انسان نیز بتواند عمر طولانی داشته باشد.[۱۱]

  • سحر خیزی و زود خوابیدن
  • ورزش مستمر دائمی.
  • شستشوی بدن و بهداشت پوست بعد از فعالیت روزانه.
  • بهداشت گوش، دهان و دندان، ناخن، مو….
  • استفاده از لباس پاکیزه، گشاد، سبک.
  • دوری از غم و غصه و فرار از عصبانیت.
  • تغذیه سالم و اعتدال در خوردن غذا(خوب جویدن، آهسته و با اشتها خوردن)
  • تنوع غذایی، لبنیات، سبزیجات و صیفی جات.
  • استفاده از نور آفتاب، هوای مناسب(خانه و محیط کار).
  • دوری از مواد الکلی و دخانیات.
  • نیکی و خوبی با دیگران.[۱۲]


جستارهای وابسته

دعای طول عمر

منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۸۹.
  2. حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق، ص۷۶. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۱۵۲.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۲۹۰، حدیث۳.
  4. کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، قم، المطبعه العلمیه، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۳۳.
  5. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، نجف اشرف، دار المرتضویه، چاپ اول، ۱۳۵۶ش، ص۱۵۰، باب۶۱، حدیث۱.
  6. ابن بابویه، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۴۴.
  7. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، بَابُ حَقِّ الْجِوَارِ، ج‏۲، ص۶۶۷، حدیث۷.
  8. ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۳۲۰.
  9. طوسی، محمد بن الحسن، الأمالی، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، مجلس۸، ص۲۱۰، حدیث۱۳.
  10. تمیمی آمدی، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، قم، دار الکتاب الاسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ص۸۰.
  11. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۴۰۷.
  12. پاسکول، ژرژ، طول عمر طبیعی انسان، ترجمه: میر محمود دعوتی، تهران، انتشارات تابان، ۱۳۶۸ش.