صفت مجید و کریم برای قرآن
آيا صفت «كريم» و « مجيد» براي قرآن با هم فرق مي‌كند؟ آيا نشان دهنده دو كتاب الهي نيست؟
صفت مجید
«مجيد» از ريشه «مجد» به معناي بزرگواري آمده كه از كثرت خير و فضل ناشي مي‌شود، راغب اصفهانی در مفردات مي‌گويد: خدا را در اثر كثرت فضل «مجيد» مي‌گويند: ﴿قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَه اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ؛ گفتند: آيا از فرمان خدا تعجب ميكنى؟! اين رحمت خدا و بركاتش بر شما خانواده است؛ چرا كه او ستوده و والا است!﴾(هود:73)، قرآن نيز در دو جا با وصف «مجيد» آمده است:
- ﴿ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ؛ ق، سوگند به قرآن مجید﴾(ق:1)
- ﴿بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ . فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ؛ [اين آيات، سحر و دروغ نيست] بلكه قرآن با عظمت است. كه در لوح محفوظ جاى دارد﴾(بروج:21 و 22)
مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آنست[۱] به سبب آنكه محتوي قرآن عظيم و گسترده و معانيش بلند و پر مايه در تمام معارف و اعتقادات، اخلاق و مواعظ، احكام و سنن مي‌باشد.[۲]
صفت کریم
«كريم» از ماده «كرم» به معناي شرافت، سخاوت و عزت آمده است: ﴿... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ؛ همانا پروردگارم بي‌نياز و سخاوتمند است﴾(نمل:40)
اگر «كرم» وصف خدا واقع شود ، مراد از آن احسان و نعمت آشكار خداست و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسنديده اوست كه از وي ظاهر مي‌شود. «كريم» از اسماء حسني است كه در غير خدا نيز به كار مي‌رود و قرآن را كه با وصف كريم مي‌آورند به خاطر شرافت و عزت و گرانقدري اوست: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ؛ كه آن، قرآن كريمى است﴾(واقعه:77)[۳]
بنابراين چون معارف قرآن فراوان است، خداوند متعال به اين کتاب مجيد گفته و چون داراي شرافت و عزت مي باشد ،کريم ناميده شده است.