صفت مجید و کریم برای قرآن

نسخهٔ تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۴ توسط Mnazarzadeh (بحث | مشارکت‌ها) (بارگزاری اولیه)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

آيا صفت «كريم» و « مجيد» براي قرآن با هم فرق مي‌كند؟ آيا نشان دهنده دو كتاب الهي نيست؟

« مجيد» از ريشه «مجد» به معناي بزرگواري آمده كه از كثرت خير و فضل ناشي مي‌شود، زيرا اصل «مجد»‌به معني كثرت است. راغب در مفردات مي‌گويد:مجدت الابل را زماني گويند كه شتر در چراگاه وسيع و كثيرالطف قرار گيرد. و نيز خدا را در اثر كثرت فضل « مجيد» مي‌گويند: ﴿قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَه اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ[۱] گفتند: آيا از فرمان خدا تعجب ميكنى‏؟! اين رحمت خدا و بركاتش بر شما خانواده است‏؛ چرا كه او ستوده و والا است‏!» قرآن نيز در دو جا با وصف « مجيد» آمده است:

۱- ﴿ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ[۲] ق‏، سوگند به قرآن مجيد.

۲ - ﴿بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ . فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ[۳][اين آيات‏، سحر و دروغ نيست‏،] بلكه قرآن باعظمت است‏. كه در لوح محفوظ جاى دارد! » مجيد بودن قرآن در اثر كثرت خيرات و بركات آنست}}[۴] به سبب آنكه محتوي قرآن عظيم و گسترده و معانيش بلند و پرمايه در تمام معارف و اعتقادات، اخلاق و مواعظ، احكام و سنن مي‌باشد.[۵]

«كريم» از ماده «كرم» به معناي شرافت، سخاوت و عزت آمده است: {{قرآن| ... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ[۶] همانا پروردگارم بي‌نياز و سخاوتمند است.

اگر «كرم» وصف خدا واقع شود ، مراد از آن احسان و نعمت آشكار خداست و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسنديده اوست كه از وي ظاهر مي‌شود. «كريم» از اسماء حسني است كه در غير خدا نيز به كار مي‌رود و قرآن را كه با وصف كريم مي‌آورند به خاطر شرافت و عزت و گرانقدري اوست: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ[۷] كه آن‏، قرآن كريمى است.[۸]

بنابراين چون معارف قرآن فراوان است ، خداوند متعال به اين کتاب مجيد گفته و چون داراي شرافت و عزت مي باشد ،کريم ناميده شده است .لذا قرآن يک کتاب است و با صفات متعدد که مجيد و کريم يکي از صفات بلند اين کتاب الهي مي باشد.


مطالعه بيشتر

۱ . قرآن در قرآن آيت الله جوادي، انتشارات اسراء.

۲ . الهيات، جعفر سبحاني، قم، موسسه نشر اسلامي، ص۱۰۰.


منابع

  1. . هود/ ۷۳.
  2. ق / ۱.
  3. . بروج / ۲۲ ـ ۲۱.
  4. ابن منظور، لسان العرب، نشرادب حوزه، قم، ۱۳۶۳، ذيل ماده «مجد».
  5. . مكارم شيرازي، ناصر، تفسيرنمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج۲۶، ص۳۵۳ و ج۲۲، ص۲۲۷.
  6. نمل/ ۴۰.
  7. . واقعه/ ۷۷.
  8. . ر.ك: قرشي، سيد علي اكبر، قاموس قرآن، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ذيل ماده «كرم».