فرعون

سؤال

فرعون در قرآن چه کسی است؟

فرعون نام حاکمان مصر قدیم است. مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود.

فرعون در قرآن

نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده است که مقصود فرعون زمان حضرت موسی است. فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد. ولی خود خدایانی داشت. و الته همه چیز را از خودش می دانست. قرآن فرعون را برتری جو، متکبر و مفسد و ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) توصیف می‌کند. فرعون در جامعه تبعیض قائل می‌شد و ظلم می‌کرد و پسران بنی اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی و خدمت نگه می داشت. بنی اسرائیل سخت توسط آنان در شکنجه و عذاب بودند و خداوند ایشان را از آل فرعون نجات داد.

خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کردند و ایمان نیاوردند. موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.

محاجه فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت و تبدیل به موجودی شد که ساحران فورا ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد.

فرعون برای خود قصری مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدا موسی را ببیند.

عذاب فرعون(۴۰ قصص. آیه ۵۵ زخرف. آیه ۵۰ بقره)

مطالعه بیشتر

• مکارم شیرازی، ناصر، قصه‌های قرآن، تدوین سید حسن حسینی.
• تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۶، ص۲۴۷.