اصلاب شامخه در زیارت وارث
«اصلاب شامخه» در زیارت وارث به چه معنا است؟
أَصْلابِ الشَّامِخَة به معنای پدران بلندمرتبه، در خطاب به امام حسین(ع) در زیارت وارث آمده که او را نوری از پدران بلندمرتبه توصیف می‌کند.
در زیارت وارث آمده است:«يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورا فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ؛ ای مولای من، ای ابا عبداللّه شهادت می‌دهم که تو نوری بودی در صُلب‌های شامخ و رَحِم‌های پاکیزه.»[۱]
واژه «اصلاب» جمع «صلب» است و به معنای شدت و قوت است و به پشت و کمر انسان به جهت سفت و محکم بودنش صلب گفته می‌شود.[۲] در قرآن نیز به همین معنا آمده است[۳]: ﴿یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ؛ (آبی که) از صلب مرد و از میان استخوان های سینه زن بیرون می آید.﴾(طارق:٧)
واژه «شامخه» جمع آن شامخات و شوامخ است و به معنای رفیع و بلند است. عبارت «اصلاب الشامخه» به معنای پدران بلند مرتبه و عظیم القدر است؛ یعنی گواهی می‌دهم که تو از نسلی به وجود آمده‌ای که همه آنان انسان‌هایی یکتاپرست، عظیم القدر و دارای مقامات بلند معنوی هستند و در میان آنان هیچ شخص مشرک و کافری نبوده است.