حضرت ابراهیم(ع) در قرآن
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
شخصیت حضرت ابراهیم در قرآن چگونه شخصیتی است؟
حضرت ابراهیم(ع) از پیامبران اولوالعزم و پدر حضرت اسماعیل (ع) و حضرت اسحاق (ع) است. قرآن ویژگیها و اوصاف زیادی درباره او به کار برده است. خداوند او را دوست(خلیل) خود برگزید و او را از صدیقان و صالحان و نیکان و بردباران و مؤمنان معرفی کرده است.
نام او ۶۹ بار در قرآن مجید ذکر شده، و در ۲۵ سوره، سخن از وی به میان آمده است. قرآن از حضرت ابراهیم به عنوان امام برای مردم نام برده است.
زندگی
.
حضرت ابراهيم (ع) دو همسر به نامهاى «ساره» و «هاجر» داشت. ساره همسر اوّل، و هاجر كه كنيزى بود، همسر دوم حضرت محسوب مىشد. ابتدا پسرى از هاجر متولد شد كه نام او را اسماعيل نهادند، سپس خداوند به ساره هم پسرى عنايت كرد و نام اسحاق براى او انتخاب شد.[۱]
ویژگیها
در آیات قرآن از حضرت ابراهیم مدح و ستایش فراوان شده و صفات ارزنده او یادآوری گردیده است، مقام و معرفت او نسبت به خدا،[۲] منطق گویای او در برابر بتپرستان،[۳] مبارزات سرسختانه و خستگی ناپذیرش در مقابل جباران،[۴] اطاعتش در برابر فرمان پروردگار،[۵] استقامت بی نظیرش در برابر توفان حوادث و آزمایشهای سخت[۶] از ویژگی های بارز اوست.
به گفته قرآن او از نیکان،[۷] صالحان،[۸] قانتان،[۹] صدیقان،[۱۰] بردباران[۱۱] وفا کنندهگان به عهد بود و شجاعتی بی نظیر و سخاوتی فوقالعاده داشت.[۱۲]
خداوند در قرآن حضرت ابراهیم را خلیل الله معرفی میکند: ﴿وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا؛ و خدا ابراهيم را به دوستى خود برگزيد.﴾(نساء:۱۲۵) و به او رشد و کمال داده است.[۱۳] و او را از مؤمنان مینامد.[۱۴]
امتحانات الهی
﴿وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود.﴾(بقره:۱۲۴) علامه طباطبایی در تفسیر المیزان مینویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.[۱۵]
ساختن کعبه
يكى از امتيازات مهم حضرت ابراهيم (ع)، تجديد بناى خانه كعبه است. كعبه در زمان حضرت آدم (ع) ساخته شد، اما به هنگام طوفان نوح (ع) ويران گشت، و ابراهيم (ع) از سوى خداوند مأموريت يافت آن را تجديد بنا كند.[۱۶]
در قرآن برخی آیات نشان می دهد که حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل بنای کعبه را ساختند.[۱۷]
ذبح فرزند
حضرت ابراهیم در خواب میبیند که فرزند خود را ذبح می کند و این خواب را الهامی از سوی خدا می پندارد و نظر پسر خود را مخواهد. پسرش از امر الهی اطاعت می کند و پدرش را به این کار فرامی خواند. اما آن زمان که ابراهیم فرزند خود را بر زمین می گذارد و قصد ذبحش را دارد، از جانب خداوند ندا می آید که تو خوابت را محقق کردی و فرمان الهی را اطاعت کردی. این اتفاق در قرآن به نام «الْبَلَاءُ الْمُبِينُ» آزمایش روشن نام برده شده است و امتحانی بزرگ بود که ابراهیم و فرزندش از آن پیروز درآمدند.[۱۸]
معجزات
سوره انبیا۵۷ تا ۷۰. آتش.
۲۶۰ بقره پرنده
نبوت و امامت
در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: ﴿وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا؛ و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.﴾(مریم:۴۱)
۴۱ مریم. ۵۱ تا ۷۳ . انبیا. سوره مریم، آیه۴۱تا۴۸ - سوره انبیاء، آیه ۵۱تا۵۷ - سوره شعراء، آیه ۶۹تا۸۲ - سوره صافات، آیه ۸۳تا۱۰۰ - سوره زخرف، آیه ۲۶و۲۷ - سوره ممتحنه، آیه۴ - سوره عنکبوت، آیه ۱۶تا۲۵.
﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ؛ من تو را پیشوای مردم قرار دادم.﴾(بقره:۱۲۴)
اسوه حسنه. ۴ ممتحنه
اولوالاعزم. احزاب آیه ۷. ۱۳ شورا. ۳۵ احقاف.
دعاهای حضرت ابراهیم
دعاهای زیادی از حضرت ابراهیم در قرآن نقل شده است. قسمتی از این دعاها مربوط به امور دنیوی و قسمتی در رابطه با امور معنوی و اخروی است. از قول ابراهیم(ع) آمده است: ﴿رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ؛ پروردگارا، به من دانش عطا كن و مرا به صالحان ملحق فرماى﴾(شعراء:۸۳)
آمرزش برای پدر(عمو)،[۱۹] آمرزش برای خود و وسیله آزمایش نشدن برای کافران،[۲۰]درخواست فرزند صالح،[۲۱] درخواست حکمت و علم، قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت،[۲۲] رزق و روزی برای فرزند،[۲۳] برپا داشتن نماز، قبول دعا،[۲۴] آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان.[۲۵] امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن،[۲۶] پذیرش ساخت کعبه،[۲۷] قرار دادن از مسلمین و ذریهاش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی[۲۸] از دعاهایی است که حضرت ابراهیم(ع) آنها را بر زبان آورده است.
مطالعه بیشتر
- قهرمان توحید، مکارم شیرازی، ناصر.
- پدر پیامبران در قرآن، عباسی، حبیب الله.
منابع
- ↑ قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۸
- ↑ نخل/ ۱۲۰.
- ↑ انبیاء/ ۵۷–۵۲.
- ↑ انعام/ ۸۱–۸۰.
- ↑ صافات/ ۱۱۰–۱۰۱.
- ↑ صافات/ ۱۰۹–۱۰۷.
- ↑ ص/ ۴۷.
- ↑ نحل/ ۱۲۲.
- ↑ نحل/ ۱۲۰.
- ↑ مریم/ ۴۱.
- ↑ توبه/ ۱۱۴.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۴۴۶.
- ↑ سوره انبیاء آیه ۵۱
- ↑ سوره صافات آیه ۱۱۱
- ↑ طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه المبزان، انتشارات دفتر اسلامی، ج۱، ص۴۰۸.
- ↑ قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۷
- ↑ سوره بقره آیه ۱۲۷
- ↑ سوره صافات آیات ۱۰۱ تا ۱۰۸
- ↑ سوره ممتحنه آیه ۴، سوره شعراء آیه ۸۶
- ↑ سوره ممتحنه آیه ۵
- ↑ سوره صافات آیه ۱۰۰
- ↑ سوره شعراء آیات ۸۳ تا ۸۹
- ↑ سوره ابراهیم آیه ۳۷
- ↑ سوره ابراهیم آیه ۴۰
- ↑ سوره ابراهیم آیه ۴۱
- ↑ سوره بقره آیه ۱۲۶
- ↑ سوره بقره آیه ۱۲۷
- ↑ سوره بقره آیه ۱۲۸