ویژگی‌های رهبر اسلامی از دیدگاه امام علی(ع)
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
از دیدگاه حضرت علی(ع) رهبر اسلامی چه ویژگی‌هایی دارد؟
حضرت علی(ع) برای رهبر و حاکم اسلامی ویژگی‌هایی را برشمرده‌اند که در نهج البلاغه آمده است:
۱. داشتن قدرت و آگاهی لازم: امام علی(ع) فردی را سزاوار حکومت می‌داند که قدرت و نیروی حکومت کردن و رهبری را داشته باشد و نیز از فرامین الهی آگاه باشد.[۱]بر این اساس انسان ضعیف و نادان نمی‌تواند مسئولیت رهبری جامعه اسلامی را بر عهده گیرد، زیرا که مسلمانان را با نادانی خود به گمراهی می‌کشاند.[۲]
۲. حاکم اسلامی یاور ستمدیدگان و دشمن ستمکاران است: امام علی(ع) ویژگی حاکم دینی را این می‌داند که حاکم باید به یاری مظلوم بشتابد و مقابل ظلم و ظالم بایستد.[۳]
۳. ساده زیستی و پرهیز از تجمّل گرایی: امام علی اعتقاد دارد حاکم دینی باید ساده زییست باشد و مانند مردم رفتار کند و از تجمل گرایی فاصله بگیرد تا طبقه مستضعف و فقیر را درک کند.[۴]
۴. مهربانی و محبت با مردم و پرهیز از روحیه درنده خوئی: «مهربانی با مردم را پوشش دل خویش قرار ده و با همه دوست و مهربان باش، مبادا هرگز چونان حیوان شکاری باشی که خوردن آنان را غنیمت دانی».[۵]
۵. حاکم اسلامی نباید بخیل، نادان و ظالم باشد و باید از تبعیض و حیف و میل بیت المال پرهیز کند و سنت پیامبر اکرم(ص) را ضایع نکند. «همانا شما دانستید که سزاوار نیست بخیل بر ناموس و جان و غنیمت‌ها و احکام مسلمین، ولایت و رهبری یابد و امامت مسلمین را عهده‌دار شود، تا در اموال آنها حریص گردد و نادان نیز لیاقت رهبری ندارد تا با نادانی خود مسلمانان را به گمراهی کشاند و ستمکار نیز نمی‌تواند رهبر مردم باشد که با ستم حق مردم را غصب و عطاهای آنان را قطع کند و نه کسی که در تقسیم بیت المال عدالت ندارد، زیرا در اموال و ثروت آنان حیف و میل می‌کند و گروهی را بر گروهی مقدم می‌دارد و رشوه خوار در قضاوت نمی‌تواند امام باشد زیرا که برای داوری با رشوه گرفتن حقوق مردم را پایمال و حق را به صاحبان آن نمی‌رساند و آن کس که سنّت پیامبر اکرم(ص) را ضایع می‌کند، لیاقت رهبری ندارد، زیرا که امت اسلامی را به هلاکت می‌کشاند».[۶]
۶. رهبر اسلامی باید به مردم راست بگوید و راه عقل را بپیماید و از فرزندان آخرت باشد: «پس باید امام و راهنمای مردم به مردم راست بگوید و راه خرد پیماید و از فرزندان آخرت باشد».[۷]
۷. خودسازی حاکم اسلامی و برخورداری از تربیت اسلامی. «کسی که خود را رهبر مردم قرار داد باید پیش از آن که به تعلیم دیگران پردازد، خود را بسازد و پیش از آن که به گفتار تربیت کند، با کردار تعلیم دهد».[۸]