ذکر خاص استغفار برای روزهای ماه شعبان

سؤال

در دعای: «استغفر الله الذی لا اله الا هو الرحمن الرحیم الحی القیوم و اتوب الیه» ماه شعبان، کلمه (هو) با (لا اله الا هو) خوانده می‌شود یا با (الرحمن الرحیم)؟

امام صادق(ع) فرمود:

« مَنْ قَالَ فِي كُلِّ يَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ سَبْعِينَ مَرَّه أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ كُتِبَ فِي الْأُفُقِ الْمُبِين‏

هر کسي در هر روز شعبان هفتاد مرتبه بگوید: طلب آمرزش دارم از خدایی که جز او خدایی نیست. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او برمی‌گردم، در افق مبين نوشته خواهد شد.

»

راوی پرسید: «افق مبین» چیست؟ امام پاسخ داد: دشتی است مقابل عرش که در آن نهرهائی است و به اندازه ستارگان در آنها جام ریخته شده است.

اگر «هُوَ اَلرَّحْمنُ اَلرَّحِیمُ» خوانده شود، جمله قبلی ناقص می‌شود و ترجمه این خواهد شد: «طلب مغفرت می‌کنم از خدایی که نیست خدایی مگر»، «او رحمان و رحیم است». مفهوم دقیق و درست جمله این است: «طلب مغفرت می‌کنم از خدایی که نیست خدایی مگر او. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او بر می‌گردم». خواندن بدون وقف این جملات هم درست است اما باید توجه شود که «هو» به «الله» برمی‌گردد.

تلفظ درست استغفار روزانه ماه شعبان اینگونه است:

«أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ اَلَّذِی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ» «اَلرَّحْمنُ» «اَلرَّحِیمُ» «اَلْحَیُّ» «اَلْقَیُّومُ» «وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ»

شیخ صدوق این روایت را در کتاب الخصال، کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال و کتاب معانی الاخبار نیز آورده است.

سند حدیث به خاطر ضعیف بودن محمد بن جمهور العمی و عبدالله بن عبد الرحمن الاصم، قابل استناد نیست.