أنا من حسین
«حُسَيْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» منظور از جمله «أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» چیست؟
اَنَا مِن حُسَین، بخشی از روایتی است که از پیامبر(ص) درباره امام حسین(ع) نقل شده و در آن پیامبر «خودش را از حسین» دانسته است. مراد از این عبارت را یکی بودن پیامبر و امام حسین(ع) در حفظ اسلام شمرده‌اند. گفته شده همانگونه که پیامبر، دین اسلام را از جانب خدا آورد و گسترش داد امام حسین نیز، با خودداری از بیعت با یزید و واقعه عاشورا اسلام را از انحراف حفظ کرد.[۱]
بر اساس روایات تاریخی، هنگامی که پیشنهاد بیعت با یزید را به امام حسین(ع) دادند، او حکومت یزید را «خداحافظی با اسلام» شمرد.[۲] یزید به دستورات دینی عمل نکرده، آشکارا کارهای خلاف دین اسلام انجام می‌داد و اعتقادی به دین اسلام و پیامبر(ص) نداشت. امام حسین(ع) با یزید بیعت نکرد و در این راه، خود و یارانش شهید شده و خانواده‌اش به اسارت رفتند. شهادت او در این راه را باعث آگاه‌بخشی به مردم در مخالفت با حکومت یزید دانسته‌اند؛ به همین دلیل، امام حسین(ع) و واقعه عاشورا را باعث باقی ماندن دین پیامبر اسلام شمرده‌اند و عبارت «من از حسینم» را به این معنا دانسته‌اند که بقای دین و نام پیامبر(ص) وابسته به حرکت امام حسین(ع) است.[۱]