مجوس
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
مجوس به چه کسانی گفته میشود؟
مجوس به قوم زردشت[۱] گفته میشود که پیش از اسلام، در ایران زندگی میکردهاند. در قرآن کریم نام مجوس تنها یک بار آمده است،[۲] ولی دربارهٔ خصوصیّات زندگی آنها سخنی به میان نیامده است. در مجموعههای روایی، روایات متعدّدی دربارهٔ مجوس ـ از امامان معصوم(ع) ـ وارد شده است که به بعضی از آنها اشاره میکنیم:
از حضرت امام صادق (ع) سؤال کردند: آیا مجوس پیامبری داشتند؟حضرت فرمود: بلی؛ آیا شما نامهٔ حضرت رسول اکرم (ص) به مردم مدینه را ندیدهاید؟ حضرت در آن نامه نوشته است: مجوس پیامبری داشتند که کتاب آسمانی داشت؛ امّا او را کشتند و کتابش را سوزاندند.[۳]
شخصی به امام صادق (ع) عرض کرد: پیامبر مجوس چه کسی بود؟ حضرت فرمودند: «زردشت» بود؛ ادّعای پیامبری کرد. عدّه ای ایمان آوردند و گروهی نبوّت او را نپذیرفتند و کتابش را انکار کرده، او را از دیار خود بیرون کردند و حیوانات درنده او را دریدند.» عرض کرد: مجوسیان در زمان خود به حق نزدیک تر بودند، یا عرب؟ حضرت جواب دادند: عرب در زمان جاهلیّت به دین حنیف (اسلام) نزدیک تر بودند؛ چون مجوس به تمام پیامبران کفر ورزیدند و کتابهای آسمانی و برهان پیامبران را انکار کردند. «کیخسرو» ـ اوّلین پادشاه مجوس ـ سیصد پیامبر را کشت. مجوس، غسل جنابت نمیکردند؛ امّا اعراب، غسل جنابت میکردند. غسل یکی از شرایع دین حنیف است؛ مجوس ختنه نمیکردند؛ ختنه کردن یکی از سنّتهای پیامبران است و اول کسی که ختنه کرد، حضرت ابراهیم (ع) بود. مجوس مردههای خود را غسل و کفن نمیکردند و به صحرا میانداختند و اول کسی که برای او لحد و قبر کنده شد،[۴] حضرت آدم ابوالبشر (ع) بود. مجوس با مادر، دختر و خواهر خود ازدواج میکنند؛ ولی عرب چنین نمیکردند.
مجوس بیت الله الحرام را قبول ندارند:[۵]
﴿إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَالَّذِینَ هَادُوا وَالصَّابِئِینَ وَالنَّصَارَی وَالْمَجُوسَ وَالَّذِینَ أَشْرَکُوا إِنَّ اللَّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَه إِنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ﴾[۶]
مجوس موی صورت (ریش) خود را میتراشیدند و سبیل را بلند میکردند؛ امّا ما سبیل خود را میتراشیم و ریش را نگه میداریم و این کار مطابق با فطرت آدمی است.