جاودانه بودن قرآن: تفاوت میان نسخهها
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (بارگزاری اولیه) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (تکمیل و بارگزاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
قرآن کريم مرتبط با مسائل زمان نزول است و | قرآن کريم مرتبط با مسائل زمان نزول است و یا برای تمامی عصرها و زمانه ها می باشد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[قرآن کریم]] کتاب هدایت بشر و برای تمامی عصرها نازل شده است. خطابات عام قرآن به مؤمنان یا انسان ها و [[قصه های قرآنی]] از دلائلی است که نزول قرآن به صورت جهان شمول می باشد. همچنین باطن قرآن کریم و تسری تمامی دستورات آن به تمامی عصرها برای سعادت انسان و اعجاز علمی آن که در عصر نزول قابل فهم نبود از دلائل دیگر جاودانگی قرآن می باشد. این موضوع در روایات هم تایید شده است و [[امام باقر(ع)]] قرآن را همچون خورشید و ماه می دانند که تا پایان دنیا، زندگی انسان را روشن می سازد. | |||
== | ==خطابات عام قرآن== | ||
بسياري از آيات [[قرآن]] خطابهايي دارد كه براي تمام مردم و هر مكلفي ميباشد. مانند خطاب به مؤمنان {{قرآن|یا ایها الذین آمنوا|ترجمه=اي كساني كه ايمان آوردهايد}}<ref>ر.ک: بقره/۱۰۴، ۱۵۳، ۲۷۲ و آل عمران/۱۰۰، ۱۰۲ و نساء/ ۱۹،۲۹.</ref> و « اي مردم»<ref>بقره/ ۲۱ و نساء/۱ و يونس/۲۳ و حج/۵ و فاطر/۵ و حجرات/۱۳ و ...</ref> و خطاب به مردم {{قرآن|یا ایها الناس|ترجمه=اي انسان}}<ref>ر.ک: انفطار/۶ و انشقاق/۶.</ref> و {{قرآن|یا بنی آدم|ترجمه=ای بنی آدم}}<ref>رک : مائه / ۲۷ ، اعراف / ۲۶ ، یس / ۶۰</ref> | |||
علاوه بر این قرآن خود را «پندی براي عالميان»<ref>انعام/ ۹۰.</ref> و «بيم دهنده تمام انسانها»<ref>مدثّر/ ۳۶.</ref> معرفی می کند و لازمه این کلیت جاودانگی و همیشگی آن می باشد. | |||
==شیوه بيان قصههاي قرآن== | |||
در قرآن داستانهاي فراواني از [[پيامبران]] و امتهاي گذشته ذكر شده، ولي چون هدف قرآن هدايت انسان هاست، اين داستانها را به طور كامل و مرتب بيان نكرده و آنچه را براي هدايت مفيد بوده، آورده است تا بندگان از آن جريانات پند گيرند. بنابراين نميشود گفت اين جريانات براي گذشته بوده و ربطي به آينده ندارد، پندگيري از يك جريان براي هميشه است. | |||
== | ==باطن قرآن كريم== | ||
قرآن علاوه بر ظاهر، داراي باطن است و ظاهر قرآن همان دلالت ظاهري قرآن است كه از قرائن، از جمله شأن نزول آيه به دست ميآيد و مربوط به همان جریان است؛ ولي باطن قرآن با قطع نظر از قرائن موجود، برداشتهايي كلي است كه از متن قرآن به دست ميآيد و همه جانبه است. لذا همين برداشتهاي كلي و جهان شمول است كه تداوم قرآن را براي هميشه تضمين كرده و آن را همواره زنده و جاويد نگاه داشته است.<ref>ر. ك: معرفت، محمد هادي، التمهيد، قم، جامعه مدرسين حوزه علميّه، بيتا، ج۳، ص۲۹.</ref> اگر چنين نبود ميبايست با از بين رفتن گروهي، آيه مخصوص آنها نيز باطل ميشد. امام باقر(ع) ميفرمايند: «اگر آيهاي درمورد قومي نازل شود و آن قوم بميرد، آيه هم ميميرد و براي قرآن چيزي باقي نميماند، ولي قرآن تا آسمان و زمين باقي است، جريان دارد.» | |||
==اعجاز علمی قرآن == | |||
قرآن در زمینه های مختلف علمی، مطالبي را بيان كرده است كه براي آن زمان مشخص نبوده و با پيشرفت علم معناي آيه خوب روشن شده است، مانند دشواري تنفس با افزايش ارتفاع كه امروزه، علم به آن رسيده است.<ref>معرفت، محمد هادي، علوم قرآني، ص۴۲۵.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
== | ==روايات== | ||
*از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که «تازگي قرآن براي آن است كه خداي تبارك و تعالي آن را براي زمان موقّت يا مردم خاص نفرستاده و چون هميشگي و همگاني است، در هر زمان جديد است، و در نزد هر مردمي تا روز قيامت شيرين و پر جذبه است».<ref>به نقل از: جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.</ref> | |||
* [[امام باقر(ع)]] ميفرمايند «قرآن همانند خورشيد و ماه هميشه در جريان است، و زندگي انسانها را تا پايان دنيا روشن ميسازد».<ref>به نقل از: جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | |||
==مطالعه بيشتر== | ==مطالعه بيشتر== | ||
*عبدالله جوادي آملي، تفسير موضوعي (قرآن در قرآن)، (قم؛ اسراء ۱۳۷۸)، ج۱،بخش جاودانگي قرآن. | |||
*مرتضي مطهري،خاتميّت، (تهران؛ صدرا، ۱۳۶۴). | |||
*محمد هادي معرفت،علوم قرآني، (قم؛ مؤسسه فرهنگي تمهيد، ۱۳۸۰)، ص۴۱۴ . | |||
*ناصر مكارم شيرازي، تفسير نمونه (دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۶۸)، ج۵، ص۴۳۵، ج۸، ص۲۲۷، ج۱۰، ص۱۱۹، ج۱۱، ص۱۸۳؛ ج۱۸، ص۳۸۹؛ ج۱۹، ص۱۷؛ ج۲۳، ص۲۶۶. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۶۵: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ب | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۳۹
قرآن کريم مرتبط با مسائل زمان نزول است و یا برای تمامی عصرها و زمانه ها می باشد؟
قرآن کریم کتاب هدایت بشر و برای تمامی عصرها نازل شده است. خطابات عام قرآن به مؤمنان یا انسان ها و قصه های قرآنی از دلائلی است که نزول قرآن به صورت جهان شمول می باشد. همچنین باطن قرآن کریم و تسری تمامی دستورات آن به تمامی عصرها برای سعادت انسان و اعجاز علمی آن که در عصر نزول قابل فهم نبود از دلائل دیگر جاودانگی قرآن می باشد. این موضوع در روایات هم تایید شده است و امام باقر(ع) قرآن را همچون خورشید و ماه می دانند که تا پایان دنیا، زندگی انسان را روشن می سازد.
خطابات عام قرآن
بسياري از آيات قرآن خطابهايي دارد كه براي تمام مردم و هر مكلفي ميباشد. مانند خطاب به مؤمنان ﴿یا ایها الذین آمنوا؛ اي كساني كه ايمان آوردهايد﴾[۱] و « اي مردم»[۲] و خطاب به مردم ﴿یا ایها الناس؛ اي انسان﴾[۳] و ﴿یا بنی آدم؛ ای بنی آدم﴾[۴] علاوه بر این قرآن خود را «پندی براي عالميان»[۵] و «بيم دهنده تمام انسانها»[۶] معرفی می کند و لازمه این کلیت جاودانگی و همیشگی آن می باشد.
شیوه بيان قصههاي قرآن
در قرآن داستانهاي فراواني از پيامبران و امتهاي گذشته ذكر شده، ولي چون هدف قرآن هدايت انسان هاست، اين داستانها را به طور كامل و مرتب بيان نكرده و آنچه را براي هدايت مفيد بوده، آورده است تا بندگان از آن جريانات پند گيرند. بنابراين نميشود گفت اين جريانات براي گذشته بوده و ربطي به آينده ندارد، پندگيري از يك جريان براي هميشه است.
باطن قرآن كريم
قرآن علاوه بر ظاهر، داراي باطن است و ظاهر قرآن همان دلالت ظاهري قرآن است كه از قرائن، از جمله شأن نزول آيه به دست ميآيد و مربوط به همان جریان است؛ ولي باطن قرآن با قطع نظر از قرائن موجود، برداشتهايي كلي است كه از متن قرآن به دست ميآيد و همه جانبه است. لذا همين برداشتهاي كلي و جهان شمول است كه تداوم قرآن را براي هميشه تضمين كرده و آن را همواره زنده و جاويد نگاه داشته است.[۷] اگر چنين نبود ميبايست با از بين رفتن گروهي، آيه مخصوص آنها نيز باطل ميشد. امام باقر(ع) ميفرمايند: «اگر آيهاي درمورد قومي نازل شود و آن قوم بميرد، آيه هم ميميرد و براي قرآن چيزي باقي نميماند، ولي قرآن تا آسمان و زمين باقي است، جريان دارد.»
اعجاز علمی قرآن
قرآن در زمینه های مختلف علمی، مطالبي را بيان كرده است كه براي آن زمان مشخص نبوده و با پيشرفت علم معناي آيه خوب روشن شده است، مانند دشواري تنفس با افزايش ارتفاع كه امروزه، علم به آن رسيده است.[۸]
روايات
- از امام صادق(ع) نقل شده است که «تازگي قرآن براي آن است كه خداي تبارك و تعالي آن را براي زمان موقّت يا مردم خاص نفرستاده و چون هميشگي و همگاني است، در هر زمان جديد است، و در نزد هر مردمي تا روز قيامت شيرين و پر جذبه است».[۹]
- امام باقر(ع) ميفرمايند «قرآن همانند خورشيد و ماه هميشه در جريان است، و زندگي انسانها را تا پايان دنيا روشن ميسازد».[۱۰]
مطالعه بيشتر
- عبدالله جوادي آملي، تفسير موضوعي (قرآن در قرآن)، (قم؛ اسراء ۱۳۷۸)، ج۱،بخش جاودانگي قرآن.
- مرتضي مطهري،خاتميّت، (تهران؛ صدرا، ۱۳۶۴).
- محمد هادي معرفت،علوم قرآني، (قم؛ مؤسسه فرهنگي تمهيد، ۱۳۸۰)، ص۴۱۴ .
- ناصر مكارم شيرازي، تفسير نمونه (دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۶۸)، ج۵، ص۴۳۵، ج۸، ص۲۲۷، ج۱۰، ص۱۱۹، ج۱۱، ص۱۸۳؛ ج۱۸، ص۳۸۹؛ ج۱۹، ص۱۷؛ ج۲۳، ص۲۶۶.
منابع
- ↑ ر.ک: بقره/۱۰۴، ۱۵۳، ۲۷۲ و آل عمران/۱۰۰، ۱۰۲ و نساء/ ۱۹،۲۹.
- ↑ بقره/ ۲۱ و نساء/۱ و يونس/۲۳ و حج/۵ و فاطر/۵ و حجرات/۱۳ و ...
- ↑ ر.ک: انفطار/۶ و انشقاق/۶.
- ↑ رک : مائه / ۲۷ ، اعراف / ۲۶ ، یس / ۶۰
- ↑ انعام/ ۹۰.
- ↑ مدثّر/ ۳۶.
- ↑ ر. ك: معرفت، محمد هادي، التمهيد، قم، جامعه مدرسين حوزه علميّه، بيتا، ج۳، ص۲۹.
- ↑ معرفت، محمد هادي، علوم قرآني، ص۴۲۵.
- ↑ به نقل از: جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.
- ↑ به نقل از: جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي، قرآن در قرآن، قم، انتشارات اسراء، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۱۳.