ذکر خاص استغفار برای روزهای ماه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
امام صادق(ع) ذکر خاصی برای در هر روز از ماه شعبان، هفتاد مرتبه خوانده شود: | امام صادق(ع) ذکر خاصی برای در هر روز از ماه شعبان، هفتاد مرتبه خوانده شود: | ||
{{عربی بزرگ|أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الاشهر الثلاثه، بیروت، دار المحجه البیضاء للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ دوم، ۱۴۱۲ق/ ۱۹۹۲م، ص۵۶.</ref> | {{عربی بزرگ|أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الاشهر الثلاثه، بیروت، دار المحجه البیضاء للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ دوم، ۱۴۱۲ق/ ۱۹۹۲م، ص۵۶.</ref>|ترجمه = طلب بخشش دارم از خدایی که جز او خدایی نیست. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او برمی‌گردم.}} | ||
طلب بخشش دارم از خدایی که جز او خدایی نیست. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او برمی‌گردم.}} | |||
شیخ صدوق این روایت را در [[کتاب الخصال]]،<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال (یک جلدی)، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۰۳ق/ ۱۳۶۲ش، ص۵۸۲.</ref> [[کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال]]<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال (یک جلدی)، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۳۶۸ش، ص۱۶۵.</ref> و [[کتاب معانی الاخبار]]<ref>ابن بابويه، محمد بن على، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۲۲۸.</ref> نیز آورده است. [[سلسله حدیث|سند حدیث]] را به‌خاطر ضعیف بودن محمد بن جمهور العمی<ref>نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۷.</ref> و عبدالله بن عبد الرحمن الاصم،<ref>حلی، حسن بن یوسف، إیضاح الاشتباه، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۰. نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۲۱۷.</ref> ضعیف دانسته‌اند. | شیخ صدوق این روایت را در [[کتاب الخصال]]،<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال (یک جلدی)، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۰۳ق/ ۱۳۶۲ش، ص۵۸۲.</ref> [[کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال]]<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال (یک جلدی)، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۳۶۸ش، ص۱۶۵.</ref> و [[کتاب معانی الاخبار]]<ref>ابن بابويه، محمد بن على، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۲۲۸.</ref> نیز آورده است. [[سلسله حدیث|سند حدیث]] را به‌خاطر ضعیف بودن محمد بن جمهور العمی<ref>نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۷.</ref> و عبدالله بن عبد الرحمن الاصم،<ref>حلی، حسن بن یوسف، إیضاح الاشتباه، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۰. نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۲۱۷.</ref> ضعیف دانسته‌اند. | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۲
سؤال
امام صادق(ع) چه ذکر خاصی برای هر روز از ماه شعبان توصیه کرده است؟
امام صادق(ع) ذکر خاصی برای در هر روز از ماه شعبان، هفتاد مرتبه خوانده شود:
| « | أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ[۱]
طلب بخشش دارم از خدایی که جز او خدایی نیست. رحمان است. رحیم است. زنده است. پایدار است. و به سوی او برمی‌گردم. |
» |
شیخ صدوق این روایت را در کتاب الخصال،[۲] کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال[۳] و کتاب معانی الاخبار[۴] نیز آورده است. سند حدیث را به‌خاطر ضعیف بودن محمد بن جمهور العمی[۵] و عبدالله بن عبد الرحمن الاصم،[۶] ضعیف دانسته‌اند.
منابع
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، فضائل الاشهر الثلاثه، بیروت، دار المحجه البیضاء للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ دوم، ۱۴۱۲ق/ ۱۹۹۲م، ص۵۶.
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال (یک جلدی)، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۰۳ق/ ۱۳۶۲ش، ص۵۸۲.
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال (یک جلدی)، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۳۶۸ش، ص۱۶۵.
- ↑ ابن بابويه، محمد بن على، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، ص۲۲۸.
- ↑ نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۳۳۷.
- ↑ حلی، حسن بن یوسف، إیضاح الاشتباه، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۰. نجاشی، احمد، فهرست اسماء مصنفی الشیعه (رجال النجاشی)، قم، مؤسسه النشر الإسلامی چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۲۱۷.