روایت «زمستان بهار مومن است»

سؤال

در حدیثی آمده است: «زمستان بهار مؤمن است» مراد چیست؟

شیخ صدوق در کتاب الامالی روایتی آورده است که امام صادق(ع) فرمود:

« الشِّتَاءُ رَبِيعُ الْمُؤْمِنِ يَطُولُ فِيهِ لَيْلُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى قِيَامِهِ وَ يَقْصُرُ فِيهِ نَهَارُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى صِيَامِهِ زمستان بهار مومن است، شبش بلند است و كمك عبادتست، روزش كوتاه است و كمك روزه است. »

امام صادق(ع) در ادامه روایت راز بهار بودن فصل زمستان برای مومن را طولانی بودن شب‌های زمستان و وقت زیاد برای عبادت و کوتاه بودن روز را فرصتی برای روزه گرفتن دانسته است.

شب‌های طولانی زمستان فصل مناسبی است برای پاک کردن قلوب از غبارها که در اثر گناه بر دل نشسته است و راه زدودن این غبارها عبادت، دعا و مناجات با خداست آنهم در دل شب و به دور از دید دیگران. همانطوری‌که یک کشاورز هر قدر بذرهای کشت خود را در زمین و زمان مناسب بکارد و آنرا آبیاری کند محصول بهتری برداشت می‌کند، مؤمن نیز می‌تواند با نماز و مناجات با خدا ایمان را تقویت کند. مومن با روزه خود می‌تواند سپری در مقابل شعله‌های آتش جهنم به دست بدهد.

« امام باقر(ع): روزه سپر است برای انسان در برابر آتش و صدقه دادن، گناهان را نابود می‌کند و به پا خواستن در شب، خدا را به یاد انسان می‌آورد. »

از میان فصل‌های چهارگانه سال، فصل بهار از اهمیت خاصی در عالم طبیعت برخوردار است. در این فصل همان گونه که از قرآن استفاده می‌شود زمین مرده پس از بارش باران زنده می‌گردد و طبیعت به حرکت در می‌آید.