مجازات نفس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←شرایط) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
اگر گناهی از انسان سر بزند، چگونه خود را تنبیه و مجازات کند؟ {{پایان سوال}} | اگر گناهی از انسان سر بزند، چگونه خود را تنبیه و مجازات کند؟ {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}مجازات خود یا جریمه رفتاری، شیوه‌ای [[خود تربیتی]] است که در آن فرد می‌کوشد رفتارهای بد خود را از راه تنبیه و مجازاتِ خود کاهش دهد. تنبیه‌ها می‌تواند جریمه مالی یا محروم ساختن خود از برخی کارهای مورد علاقه باشد. | ||
مجازات خود، باید در برنامه سه‌مرحله‌ایِ خود تربیتی انجام شده و میان گناه و تنبیه تناسب برقرار باشد. | |||
== تعریف == | == تعریف == | ||
مجازات یا تنبیه خود، نوعی روش | مجازات یا تنبیه خود، نوعی روش [[خود تربیتی]] است، که در آن فرد می‌کوشد رفتارهای بد خود را از طریق پیامدهای آزارنده‌ای کاهش دهد. تمامی انواعِ «تنبیه از سوی دیگری» را می‌توان در چارچوبِ «تنبیه در مورد خود» اجرا کرد. به این شیوه، «جریمه رفتاری» نیز گفته شده است. | ||
نمونه‌هایی از روش «جریمه رفتاری» چنین است: | نمونه‌هایی از روش «جریمه رفتاری» چنین است: | ||
* اعمال جریمه مالی در مورد خود؛ مانند صدقه و انفاق | * اعمال جریمه مالی در مورد خود؛ مانند [[صدقه]] و [[انفاق]] | ||
* محروم ساختن خود از امتیاز؛ مانند محروم کردن خود از تماشای تلویزیون و لباس نو | * محروم ساختن خود از امتیاز؛ مانند محروم کردن خود از تماشای تلویزیون و لباس نو | ||
* استفاده از محرک‌های آزارنده، به صورت افکار و تصورات انتقاد آمیز از خود؛ مانند تصور بوی بد دهان هنگام دروغ گفتن. | * استفاده از محرک‌های آزارنده، به صورت افکار و تصورات انتقاد آمیز از خود؛ مانند تصور بوی بد دهان هنگام [[دروغ|دروغ گفتن]]. | ||
== شرایط == | == شرایط == | ||
برای مجازات خود، شرایطی گفته شده که چنین‌اند: | |||
* تنبیه خود، باید در برنامه سه مرحله‌ای [[خود تربیتی]] انجام شود و در کنار آن از شیوه‌های تشویق و تقویت خود کمک گرفته شود. | * تنبیه خود، باید در برنامه سه مرحله‌ای [[خود تربیتی]] انجام شود و در کنار آن از شیوه‌های تشویق و تقویت خود کمک گرفته شود. | ||
* تنبیه و جریمه باید متناسب باشد؛ به این معنا که نه خارج از توان باشد و نه آن قدر سبک باشد که جنبه تنبیهی نداشته باشد. | * تنبیه و جریمه باید متناسب باشد؛ به این معنا که نه خارج از توان باشد و نه آن قدر سبک باشد که جنبه تنبیهی نداشته باشد. تنبیه باید با نوع کار بد و ارزش آن متناسب باشد. در تنبیه‌های دینی، مانند [[کفاره]]، قضای عبادت، [[دیه]] و [[قصاص]] این تناسب رعایت شده است است. | ||
* جریمه و تنبیه، با اصل کار فاصله | * جریمه و تنبیه، با اصل کار فاصله زیادِ زمانی نداشته باشد؛ چون احتمال دارد تنبیه‌ها و جریمه‌ها انباشته شده و فرد نسبت به حجم زیاد آن بی‌انگیزه شود. | ||
* تنبیه‌ها ضامن اجرایی داشته باشد. برای نمونه، قسم و عهد یا قرارداد بستن با مشاور اخلاقی و استاد می‌تواند ضمانت اجرایی ایجاد کند.<ref>حسینی، داود، جایگاه تشویق و تنبیه در اسلام، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، چاپ اول، ۱۳۸۱، ص۱۰۶.</ref> | * تنبیه‌ها ضامن اجرایی داشته باشد. برای نمونه، [[قسم]] و [[عهد]] یا قرارداد بستن با مشاور اخلاقی و استاد می‌تواند ضمانت اجرایی ایجاد کند.<ref>حسینی، داود، جایگاه تشویق و تنبیه در اسلام، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، چاپ اول، ۱۳۸۱، ص۱۰۶.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۴: | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* دیلمی، احمد و آذربایجانی، مسعود، اخلاق اسلامی، قم، نشر معارف. | |||
* حسینی، داود، جایگاه تشویق و تنبیه در اسلام، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۰۶
سؤال
اگر گناهی از انسان سر بزند، چگونه خود را تنبیه و مجازات کند؟
مجازات خود یا جریمه رفتاری، شیوه‌ای خود تربیتی است که در آن فرد می‌کوشد رفتارهای بد خود را از راه تنبیه و مجازاتِ خود کاهش دهد. تنبیه‌ها می‌تواند جریمه مالی یا محروم ساختن خود از برخی کارهای مورد علاقه باشد.
مجازات خود، باید در برنامه سه‌مرحله‌ایِ خود تربیتی انجام شده و میان گناه و تنبیه تناسب برقرار باشد.
تعریف
مجازات یا تنبیه خود، نوعی روش خود تربیتی است، که در آن فرد می‌کوشد رفتارهای بد خود را از طریق پیامدهای آزارنده‌ای کاهش دهد. تمامی انواعِ «تنبیه از سوی دیگری» را می‌توان در چارچوبِ «تنبیه در مورد خود» اجرا کرد. به این شیوه، «جریمه رفتاری» نیز گفته شده است.
نمونه‌هایی از روش «جریمه رفتاری» چنین است:
- اعمال جریمه مالی در مورد خود؛ مانند صدقه و انفاق
- محروم ساختن خود از امتیاز؛ مانند محروم کردن خود از تماشای تلویزیون و لباس نو
- استفاده از محرک‌های آزارنده، به صورت افکار و تصورات انتقاد آمیز از خود؛ مانند تصور بوی بد دهان هنگام دروغ گفتن.
شرایط
برای مجازات خود، شرایطی گفته شده که چنین‌اند:
- تنبیه خود، باید در برنامه سه مرحله‌ای خود تربیتی انجام شود و در کنار آن از شیوه‌های تشویق و تقویت خود کمک گرفته شود.
- تنبیه و جریمه باید متناسب باشد؛ به این معنا که نه خارج از توان باشد و نه آن قدر سبک باشد که جنبه تنبیهی نداشته باشد. تنبیه باید با نوع کار بد و ارزش آن متناسب باشد. در تنبیه‌های دینی، مانند کفاره، قضای عبادت، دیه و قصاص این تناسب رعایت شده است است.
- جریمه و تنبیه، با اصل کار فاصله زیادِ زمانی نداشته باشد؛ چون احتمال دارد تنبیه‌ها و جریمه‌ها انباشته شده و فرد نسبت به حجم زیاد آن بی‌انگیزه شود.
- تنبیه‌ها ضامن اجرایی داشته باشد. برای نمونه، قسم و عهد یا قرارداد بستن با مشاور اخلاقی و استاد می‌تواند ضمانت اجرایی ایجاد کند.[۱]
جستارهای وابسته
مطالعه بیشتر
- دیلمی، احمد و آذربایجانی، مسعود، اخلاق اسلامی، قم، نشر معارف.
- حسینی، داود، جایگاه تشویق و تنبیه در اسلام، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما.
منابع
- ↑ حسینی، داود، جایگاه تشویق و تنبیه در اسلام، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، چاپ اول، ۱۳۸۱، ص۱۰۶.