حدیث «الناس نیام فإذا ماتوا انتبهوا»: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[پرونده:حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر.jpg|200px|بندانگشتی|حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر «آنه ماری شیمل» مستشرق مشهور آلمانی.]] | [[پرونده:حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر.jpg|200px|بندانگشتی|حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر «آنه ماری شیمل» مستشرق مشهور آلمانی.]] | ||
حدیثی از [[امام علی(ع)]] نقل شده که | حدیثی از [[امام علی(ع)]] نقل شده که «النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا؛ مردم خوابند و وقتی میمیرند، بیدار خواهند شد».<ref>سید رضی، خصائص الأئمة(ع) (خصائص امیرالمؤمنین(ع)، ص۱۱۲، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۴۰۶ق.</ref> بر اساس این حدیث، مردم در زندگی چنان دانسته شده که زندگی را در حالِ خواب و بیخبری میگذرانند، به حقیقتِ آن آگاه نیستند و آنچه در نظر دارند، مانند وَهم است.<ref name=":0"/> | ||
به گفته عالمان شیعه، وجود حقیقیِ انسانها، زمانی که | به گفته عالمان شیعه، وجود حقیقیِ انسانها، زمانی که بمیرند، آشکار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. برخی انسانها پس از مرگ درک خواهند نمود که زندگیشان در دنیا با بیتوجهی و بیخبری از خود گذشته است. پس از مرگ در عالم شهود، همه اعمال، صریح مشاهده خواهد شد.<ref name=":0">حسینی همدانی، سید محمد، درخشان پرتوی از اصول کافی، ج۴، ص۱۱۴.</ref> | ||
ملاصدرا، فیلسوف شیعه، دنیا را نسبت به عالم ملکوت | ملاصدرا، فیلسوف شیعه، دنیا را نسبت به عالم ملکوت «خوابی» شمرده که پس از مرگ، از آن خواب بیدار میشود. به اعتقاد وی، موجودات در دنیا مثالهایی برای آن حقایقی هستند که در آخرتند؛ همانگونه که رؤیا مثالهایی است از آنچه در دنیا است. او این روایت را به عنوان شاهدی برای کلامش ذکر کرده است. | ||
حدیث «الناس نیام | حدیث «الناس نیام …» را به جهت محتوایی، نزدیک به برخی آیات قرآن دانستهاند:{{قرآن||ترجمه=از آنچه به شما روزی دادهایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم|سوره=سوره منافقون|آیه=آیات ۹–۱۰.}} | ||
برخی منابع، این روایت را از [[پیامبر اسلام(ص)]] نیز نقل کردهاند.<ref>مجلسی، محمد باقر بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۰، ص۱۳۴؛ ابن ابیفراس ورام، مجموعه ورام، قم، مکتبه الفقیه، ج۱، ص۱۵۰.</ref> | برخی منابع، این روایت را از [[پیامبر اسلام(ص)]] نیز نقل کردهاند.<ref>مجلسی، محمد باقر بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۰، ص۱۳۴؛ ابن ابیفراس ورام، مجموعه ورام، قم، مکتبه الفقیه، ج۱، ص۱۵۰.</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = حدیث | | شاخه اصلی = حدیث | ||
| شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث | | شاخه فرعی۱ = فقه الحدیث | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = - | | شناسه = - | ||
| تیترها = - | | تیترها = - | ||
| ویرایش =شد | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = شد | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = شد | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت =ب | | کیفیت =ب |
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۵
متن و توضیحی از حدیث امیر المومنین(ع) را که میفرماید: «الناس نیام فاذا…» بنویسید؟
حدیثی از امام علی(ع) نقل شده که «النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا؛ مردم خوابند و وقتی میمیرند، بیدار خواهند شد».[۱] بر اساس این حدیث، مردم در زندگی چنان دانسته شده که زندگی را در حالِ خواب و بیخبری میگذرانند، به حقیقتِ آن آگاه نیستند و آنچه در نظر دارند، مانند وَهم است.[۲]
به گفته عالمان شیعه، وجود حقیقیِ انسانها، زمانی که بمیرند، آشکار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. برخی انسانها پس از مرگ درک خواهند نمود که زندگیشان در دنیا با بیتوجهی و بیخبری از خود گذشته است. پس از مرگ در عالم شهود، همه اعمال، صریح مشاهده خواهد شد.[۲]
ملاصدرا، فیلسوف شیعه، دنیا را نسبت به عالم ملکوت «خوابی» شمرده که پس از مرگ، از آن خواب بیدار میشود. به اعتقاد وی، موجودات در دنیا مثالهایی برای آن حقایقی هستند که در آخرتند؛ همانگونه که رؤیا مثالهایی است از آنچه در دنیا است. او این روایت را به عنوان شاهدی برای کلامش ذکر کرده است.
حدیث «الناس نیام …» را به جهت محتوایی، نزدیک به برخی آیات قرآن دانستهاند:﴿از آنچه به شما روزی دادهایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم﴾(سوره منافقون:آیات ۹–۱۰.)
برخی منابع، این روایت را از پیامبر اسلام(ص) نیز نقل کردهاند.[۳]