حدیث «الناس نیام فإذا ماتوا انتبهوا»: تفاوت میان نسخهها
جز (شاخه از علم رجال به فقه الحدیث تغییر یافت) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[پرونده:حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر.jpg|200px|بندانگشتی|حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر «آنه ماری شیمل» مستشرق مشهور آلمانی.]] | [[پرونده:حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر.jpg|200px|بندانگشتی|حدیث الناس نیام بر روی سنگ قبر «آنه ماری شیمل» مستشرق مشهور آلمانی.]] | ||
حدیثی از [[امام علی(ع)]] نقل شده که «النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا؛ مردم خوابند و وقتی | حدیثی از [[امام علی(ع)]] نقل شده که «النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا؛ مردم خوابند و وقتی میمیرند، بیدار خواهند شد».<ref>سید رضی، خصائص الأئمة(ع) (خصائص اميرالمؤمنين(ع)، ص۱۱۲، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۴۰۶ق. </ref> بر اساس این حدیث، مردم در زندگى چنان دانسته شده كه زندگی را در حالِ خواب و بیخبرى میگذرانند، به حقيقتِ آن آگاه نيستند و آنچه در نظر دارند، مانند وَهم است.<ref name=":0" /> | ||
وجود حقیقیِ انسانها، زمانی که بميرند، آشكار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. | به گفته عالمان شیعه، وجود حقیقیِ انسانها، زمانی که بميرند، آشكار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. برخی انسانها پس از مرگ درک خواهند نمود که زندگىشان در دنيا با بیتوجهى و بیخبرى از خود گذشته است. پس از مرگ در عالم شهود، همه اعمال، صريح مشاهده خواهد شد.<ref name=":0">حسینى همدانى، سيد محمد، درخشان پرتوى از اصول كافى، ج۴، ص۱۱۴.</ref> | ||
حدیث «الناس نیام ...» را به جهت محتوایی، نزدیک به برخی آیات قرآن دانستهاند:{{قرآن||ترجمه=از آنچه به شما روزی دادهایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم|سوره=سوره منافقون|آیه=آیات ۹-۱۰.}} | حدیث «الناس نیام ...» را به جهت محتوایی، نزدیک به برخی آیات قرآن دانستهاند:{{قرآن||ترجمه=از آنچه به شما روزی دادهایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم|سوره=سوره منافقون|آیه=آیات ۹-۱۰.}} |
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۳
متن و توضیحی از حدیث امیر المومنین(ع) را که میفرماید: «الناس نیام فاذا…» بنویسید؟
حدیثی از امام علی(ع) نقل شده که «النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا؛ مردم خوابند و وقتی میمیرند، بیدار خواهند شد».[۱] بر اساس این حدیث، مردم در زندگى چنان دانسته شده كه زندگی را در حالِ خواب و بیخبرى میگذرانند، به حقيقتِ آن آگاه نيستند و آنچه در نظر دارند، مانند وَهم است.[۲]
به گفته عالمان شیعه، وجود حقیقیِ انسانها، زمانی که بميرند، آشكار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. برخی انسانها پس از مرگ درک خواهند نمود که زندگىشان در دنيا با بیتوجهى و بیخبرى از خود گذشته است. پس از مرگ در عالم شهود، همه اعمال، صريح مشاهده خواهد شد.[۲]
حدیث «الناس نیام ...» را به جهت محتوایی، نزدیک به برخی آیات قرآن دانستهاند:﴿از آنچه به شما روزی دادهایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم﴾(سوره منافقون:آیات ۹-۱۰.)
برخی منابع، این روایت را از پیامبر اسلام(ص) نیز نقل کردهاند.[۳]