مصادیق گناه در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== افترا به خداوند == | == افترا به خداوند == | ||
{{قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ...|ترجمه=و چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد؟|سوره=هود|آیه=۱۸}} | {{قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ...|ترجمه=و چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد؟|سوره=هود|آیه=۱۸}} | ||
آیه ۵۰ نساء. اثم مبین. گناه آشکار | |||
== مصادیق گناه == | == مصادیق گناه == | ||
خط ۴۹: | خط ۵۱: | ||
* فرار از جبهه و جهاد (سوره انفال، آیه ۱۶) | * فرار از جبهه و جهاد (سوره انفال، آیه ۱۶) | ||
* سوء ظن (سوره حجرات آیه ۱۲) | |||
* بهتان (سوره احزاب آیه ۵۸) | |||
* رباخواری (سوره بقره، آیه ۲۷۵ ).<ref>قرائتی، محسن، ره توشه تبلیغ، تهران، مؤسسه درسهایی از قرآن کریم (سایت اینترنتی: www.Qaraati.ir).</ref> | * رباخواری (سوره بقره، آیه ۲۷۵ ).<ref>قرائتی، محسن، ره توشه تبلیغ، تهران، مؤسسه درسهایی از قرآن کریم (سایت اینترنتی: www.Qaraati.ir).</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۷
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
گناه و آمرزش گناه در قرآن کریم، چگونه آمده و با چه بیانی به توضیح آن پرداخته است.
گناه، به معنای معصیت و نافرمانی خداوند است.
قرآن مصادیق زیادی برای گناه برشمرده شده است. شرک به خداوند، ظلم، کشتن ناحق، ندادن زکات، ریا، دروغ، خوردن شراب، خیانت، خوردن مال یتیم، آزردن پدر و مادر، زنا و ... از موارد گناه است.
معنای گناه
گناه در زبان فارسی به معنای ویران ساختن و خراب کردن میباشد؛ در اصطلاح اخلاق اسلامی هرگونه ارتکاب مناهی و سرپیچی از فرمان خداوند گناه محسوب میشود.[۱]بحث گناه که در برخی کتابهای اخلاقی تحت عنوان «مهلکات»[۲] آمده است، از مهمترین و از مبناییترین مباحث دینی میباشد.
شرک
توحید مهمترین اصل دین است و شرک در مقابل آن شناخته میشود[۳]؛ از این رو شرک از بزرگترین گناهان و انحرافاتی است که در دین وجود دارد. سراسر قرآن از توحید و یکتاپرستی میگوید و با شرک مبارزه میکند. در قرآن آمده است که شرک تنها گناهی است که بخشیده نمیشود. و گناه عظیم (اثم عظیم) و گمراهی دور (ضلال بعیدا) معرفی شده است.[۴] به این معنا که اگر کسی توبه نکند و با شرک بمیرد هیچگاه آمرزیده نمیشود.
شرک به خداوند، که در آیه ۷۲ سوره مائده آمده است.
افترا به خداوند
﴿وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ...؛ و چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد؟﴾(هود:۱۸)
آیه ۵۰ نساء. اثم مبین. گناه آشکار
مصادیق گناه
- زنا (سوره فرقان، آیات ۶۹ و ۶۸)
- گناهان زبان، چشم و گوش (سوره نور، آیه ۳۰ و ۱۹)
- غیبت (سوره حجرات، آیه ۱۲) [۵]
- سخنچینی (سوره قلم، آیات ۱۳–۱۱ و سوره هُمَزه، آیه ۱۵)
- ریا (سوره ماعون، آیه ۷۴ و سوره نساء، آیه ۱۴۲)
- عجب و خودپسندی (سوره توبه، آیه ۲۵ و سوره حشر، آیه ۲ و سوره فاطر، آیه ۸)
- شراب و قمار (سوره بقره آیه ۲۱۹، سوره مائده، آیه ۹۰)
- نپرداختن زکات واجب (سوره توبه، آیه ۳۵)
- گواهی به دروغ و کتمان گواهی به حق (سوره بقره، آیه ۲۸۳)
- خیانت (سوره آلعمران، آیه ۱۶۱)
- قطع رحم (سوره رعد، آیه ۲۵)
- عقوق والدین (سوره مریم، آیه ۳۲)
- کشتن انسان مؤمن (سوره نساء، آیه ۹۳)
- نسبت ناروا به زن پاکدامن (سوره نور، آیه ۲۳)
- خوردن مال یتیم (سوره نساء، آیه ۱۰)
- فرار از جبهه و جهاد (سوره انفال، آیه ۱۶)
- سوء ظن (سوره حجرات آیه ۱۲)
- بهتان (سوره احزاب آیه ۵۸)
- رباخواری (سوره بقره، آیه ۲۷۵ ).[۶]
واژههای مشترک با گناه در قرآن
واژههایی که در قرآن در مورد گناه آمده، عبارتند از:
۱.ذنب ۲.معصیت ۳.اثم ۴.سیئه ۵.جرم ۶.حرام ۷.خطیئه ۸.فسق ۹.فساد ۱۰.فجور ۱۱.منکر ۱۲.فاحشه ۱۳.خبث ۱۴.شر ۱۵.لمم ۱۶.وزر و ثقل ۱۷.حنث.[۷]
آمرزش گناه
مطالعه بیشتر
۱ـ گناهشناسی، محسن قرائتی.
۲ـ اخلاق الاهی، آیت الله مجتبی تهرانی.
۳ـ اخلاق در قرآن دوره ۳ جلدی، آیت الله مکارم شیرازی.
۴ـ دروس اخلاق اسلامی، سید محمد علی جزایری.
۵. زیباییهای اخلاق، حسین انصاریان.
منابع
- ↑ خرمشاهی، بهاء الدین، دانش نامه قرآن و قرآن پژوهشی، تهران، انتشارات ناهید و دوستان، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۹۲۱.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات، چاپ چهارهم، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۳۳.
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، ص۹۶
- ↑ سوره نساء آیه ۴۸و ۱۱۶
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، تهران، انتشارات سازمان چاپ و انتشارات، چاپ چهارم، ۱۳۸۴ش، ج۴، ص۳۳.
- ↑ قرائتی، محسن، ره توشه تبلیغ، تهران، مؤسسه درسهایی از قرآن کریم (سایت اینترنتی: www.Qaraati.ir).
- ↑ قرائتی، محسن؛ گناه شناسی، ص: 7 ,