پیش نویس:عزاداری ماه محرم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =امام حسین(ع)
  | شاخه اصلی =امام حسین(ع)
  | شاخه فرعی۱ =عزاداری
  | شاخه فرعی۱ =زیارت
  | شاخه فرعی۲ = کربلا
  | شاخه فرعی۲ = کربلا
}}
}}

نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۴

سؤال

دلایل قرآنی و روایی پیاده روی اربعین چیست؟

آیه تعظیم شعائر
آیه تعظیم شعائر الله.jpg
متن آیه
مشخصات آیه
واقع در سورهحج
شماره آیه۳۲
جزء۱۷
اطلاعات محتوایی
مکان نزولمدینه
موضوعاعتقادی
دربارهتقرب به خداوند متعال
آیات مرتبطآیه ۱۵۸ سوره بقره ، آیه ۵ سوره مائده ، آیه ۲۶ سوره حج
درگاه‌ها
امام حسین.png


اعتبار اربعين امام حسين(ع) از گذشته، ميان شيعه و در تقويم تاريخى وفاداران به امام حسين(ع) شناخته شده است؛ سنتى كه تا به امروز در كربلاى عراق، با قوت برپاست و هرساله شاهديم كه ميليون ها شيعه، از همه جاى دنيا در اين ایام با پایه پیاده از نجف به کربلا بر سر مزار امام حسين(ع) گرد مى آيند و به عزادارى مى پردازند.و ما در این مقاله به دلایل قرآنی و روایی که به این همایش قوّت میبخشد میپردازیم.

دلایل قرآنی

یکی از دلایل قرآنی بر فضیلت پیاده روی اربعین آیه ۳۲ سوره حج میباشد، که خداوند متعال میفرماید: هرکس شعائر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل هاست.[۱]

شعائر جمع شعره به معنای نشانه و علامت است. و منظور از شعائر الهی نشانه ها و علامت های خداوند است که شامل تمام‌ آنچه که در برنامه های دینی وارد شده و یاد خدا و عظمت آئین او را در دل انسان زنده میکند. و منظور از تعظیم، بزرگ داشت و بالا بردن مقام این شعائر در افکار، و هر صورت دیگری که عرفا بزرگداشت صدق کند میباشد. با بیان این تفسیر از آیه میگوییم: یکی از اموری که مصادیق تعظیم شعائر الهی به حساب آمده و موجب تقرّب بندگان به خداوند متعال میشود پیاده روی اربعین است.[۲]

دلایل روایی

زيارت اربعين با پاى پياده، از نگاه تاريخى، ريشه در زيارت صحابى بزرگ و گران قدر رسول گرامى اسلام(ص)، جناب جابر بن عبدالله انصارى دارد. ايشان نخستين كسى بود كه از مدينه به كربلا رفت و به زيارت امام حسين(ع) توفيق يافت.[۳]

روایت از امام صادق(ع):شخصى كه به زيارت قبر حسين بن على(ع) مى رود، پس زمانى كه از خانواده اش جدا مى شود، با اوّلين گامى كه برمى دارد، تمام گناهانش آمرزيده مى شود. سپس به ازاى هر قدمى كه برمى دارد، پيوسته تقديس و تنزيه و پاك مى شود، تا آنكه نزد حسين بن على(ع) برسد. در اين هنگام، خداوند با او بدين گونه مناجات مى كند: «اى بنده من! از من بخواه، به تو مى دهم؛ دعا كن، اجابت مى كنم؛ درخواست كن، مى بخشم؛ حاجت بخواه، روا مى كنم».[۴]

روایت از امام صادق(ع): «هر آنكه در فرات غسل كند و سپس با پاى پياده به سوى مرقد حسين(ع) برود، به ازاى هر قدمى كه برمى دارد و بر زمين مى گذارد، حجّى مقبول با تمام اعمال و مناسك براى او خواهد بود».[۵]

پیاده روی در اسلام

در شريعت اسلام، مستحب بودن پياده روى با پاى برهنه يا بدون آن، نه تنها در مورد زيارت، در چند مورد ديگر نيز وارد شده است. از جمله درباره استحباب پياده روى به سوى مساجد، از رسول گرامى اسلام(ص) نقل شده است كه فرمود: «كسى كه به سوى يكى از مساجد پياده حركت كند، خداوند در مقابل هر گامى كه در مسير رفت و برگشت برمى دارد، به او ده حسنه پاداش مى دهد، ده بدى از او دور مى كند و وى را ده درجه بالا مى برد».[۶]

منابع

  1. ترجمه انصاریان آیه 32 حج
  2. تفسیر المیزان،جلد14،
  3. بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ص 75؛ بحارالانوار، ج 98، ص 334؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 302
  4. كامل الزيارات، ص 153؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 92؛ المزار الكبير، ص 342؛ وسائل الشيعه، ج 14، ص 440
  5. كتاب المزار - مناسك المزار، ص 49؛ المزار الكبير، ص 350؛ روضة المتقين فى شرح من لا يحضره الفقيه، ج 5، ص 379؛ الوافى، ج 14، ص 1481؛ ملاذ الاخيار فى فهم تهذيب الاخبار، ج 9، ص 129؛ بحارالانوار، ج 98، ص 147؛ تهذيب الاحكام، ج 6، ص 53
  6. اعلام الدين فى صفات المؤمنين، ص 423؛ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 291؛ هداية الامة الى احكام الائمة عليهم السلام، ج 2، ص 175؛ وسائل الشيعه، ج 5، ص 201؛