توصیه امام علی(ع) بر لزوم نصحیت‌پذیری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
حدیثی از امام علی(ع) درباره پذیرش نصیحت نقل شده است درباره صحت این حدیث و سند آن توضیح دهید؟
حدیثی از امام علی(ع) درباره پذیرش نصیحت نقل شده است {{متن عربی|اقْبَلوا النَصیحه ممّنْ نَصَحَکم وتلقَّوها بالطاعه ممّنْ حمَلَها اِلیکم …}}  درباره صحت و سند این حدیث توضیح دهید؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''لزوم قبول نصیحت''' در حدیثی از امام علی(ع) که مشتمل بر دستورات اخلاقی است بر لزوم پذیرش نصیحت نیز سفارش شده است. این حدیث با توجه به منبعی که آن را نقل کرده و نیز هم‌خوانی محتوای آن با دیگر سخنان امام علی(ع)، مورد تأیید بزرگان دینی قرار گرفته است.
'''لزوم قبول نصیحت''' در حدیثی از امام علی(ع) که مشتمل بر دستورات اخلاقی است بر لزوم نصیحت‌پذیری نیز سفارش شده است. این حدیث با توجه به منبعی که آن را نقل کرده و نیز هم‌خوانی محتوای آن با دیگر سخنان امام علی(ع)، مورد تأیید بزرگان دینی قرار گرفته است.


==جایگاه نصیحت در اسلام==
==جایگاه نصیحت در اسلام==

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۳۲

سؤال

حدیثی از امام علی(ع) درباره پذیرش نصیحت نقل شده است «اقْبَلوا النَصیحه ممّنْ نَصَحَکم وتلقَّوها بالطاعه ممّنْ حمَلَها اِلیکم …» درباره صحت و سند این حدیث توضیح دهید؟

لزوم قبول نصیحت در حدیثی از امام علی(ع) که مشتمل بر دستورات اخلاقی است بر لزوم نصیحت‌پذیری نیز سفارش شده است. این حدیث با توجه به منبعی که آن را نقل کرده و نیز هم‌خوانی محتوای آن با دیگر سخنان امام علی(ع)، مورد تأیید بزرگان دینی قرار گرفته است.

جایگاه نصیحت در اسلام

یکی از وظایف دینی که در اسلام بر آن تأکید شده، موعظه و نصیحت کردن از راه صحیح است. از جمله در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است که: «یجبُ للمؤمنِ علی المؤمنِ أنْ یُناصِحَه؛ بر مؤمن واجب و لازم است که مؤمن دیگر را نصیحت کند.»[۱]

متن حدیث

امام علی(ع) در کتاب غرر الحکم و نیز کتاب عیون الحکم و المواعظ تألیف علی بن محمد اللیثی الواسطی از بزرگان قرن ششم، چنین آمده است:

در این حدیث امام علی(ع) به برخی از دستورات اخلاقی از جمله نصیحت‌پذیری سفارش کرده است.

سند

کتاب‌هایی که تنها سخنان امام علی(ع) در آن‌ها جمع‌آوری شده سه کتاب است، نهج البلاغه جمع‌آوری سید رضی، غرر الحکم تألیف ناصح‌الدین عبدالواحد و عیون الحکم و المواعظ تألیف علی بن محمد اللیثی الواسطی است. کتاب‌های نهج البلاغه و غرر الحکم[۳] در طول تاریخ مورد توجه بزرگان دینی بوده، و در بررسی سخنان از نظر فصاحت و بلاغت و نیز معنا و مفهوم با محتوای دیگر سخنان ایشان هم‌خوان بوده و مورد تایید قرار گرفته است، همچنین کتاب عیون الحکم و المواعظ نیز مطابق دو کتاب دیگر است. بنابراین از نظر سند می‌توان این حدیث را معتبر دانست.


منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، بیروت، دارالاضواء، ج۲، ص۲۰۸، ح۱.
  2. تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق، ص۲۲۶، ح۴۵۸۳؛ عیون الحکم و المواعظ، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۵۵۲.
  3. مقدمه تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ص۳۱–۳۲.