حضرت ابراهیم(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==زندگی == | ==زندگی == | ||
. | . | ||
حضرت ابراهيم عليه السلام دو همسر به نامهاى «ساره» و «هاجر» داشت. ساره همسر اوّل، و هاجر كه كنيزى بود، همسر دوم حضرت محسوب مىشد. ابتدا پسرى از هاجر متولّد شد كه نام او را اسماعيل نهادند، سپس خداوند به ساره هم پسرى عنايت كرد و نام اسحاق براى او انتخاب شد.<ref>قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۸</ref> | |||
==ویژگیها== | ==ویژگیها== | ||
خط ۱۷: | خط ۱۹: | ||
=== ساختن کعبه === | === ساختن کعبه === | ||
۱۲۷ بقره | يكى از امتيازات مهمّ حضرت ابراهيم ع، تجديد بناى خانه كعبه است. كعبه در زمان حضرت آدم ع ساخته شد، امّا به هنگام طوفان نوح ع ويران گشت، و ابراهيم خليل عليه السلام از سوى خداوند جليل مأموريّت يافت آن را تجديد بنا كند.<ref>قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۷</ref> | ||
۱۲۷ بقره. ۳۷ تا ۴۱ ابراهیم. | |||
=== قبول ذبح فرزند === | === قبول ذبح فرزند === |
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۵
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
شخصیت حضرت ابراهیم در قرآن چگونه شخصیتی است؟
حضرت ابراهیم(ع) یک از پیامبران اولوالعزم است که از هر نظر اسوه و الگو و نمونهای از یک انسان کامل است. نام آن حضرت ۶۹ بار در قرآن مجید ذکر شده است و در ۲۵ سوره، سخن از وی به میان آمده است. قرآن از حضرت ابراهیم به عنوان امام برای مردم نام برده است.
زندگی
.
حضرت ابراهيم عليه السلام دو همسر به نامهاى «ساره» و «هاجر» داشت. ساره همسر اوّل، و هاجر كه كنيزى بود، همسر دوم حضرت محسوب مىشد. ابتدا پسرى از هاجر متولّد شد كه نام او را اسماعيل نهادند، سپس خداوند به ساره هم پسرى عنايت كرد و نام اسحاق براى او انتخاب شد.[۱]
ویژگیها
در آیات قرآن از این پیامبر بزرگ مدح و ستایش فراوان شده و صفات ارزنده او یادآوری گردیده است، مقام و معرفت او نسبت به خدا،[۲] منطق گویای او در برابر بتپرستان،[۳] مبارزات سرسختانه و خستگی ناپذیرش در مقابل جباران،[۴] اطاعتش در برابر فرمان پروردگار،[۵] استقامت بی نظیرش در برابر توفان حوادث و آزمایشهای سخت[۶] او هر یک داستان مفصلی دارد و هر کدام سرمشقی است برای مسلمانان و رهروان راه خدا.
به گفته قرآن او از نیکان،[۷] صالحان،[۸] قانتان،[۹] صدیقان،[۱۰] بردباران[۱۱] وفا کنندهگان به عهد بود و شجاعتی بی نظیر و سخاوتی فوقالعاده داشت.[۱۲]
ساختن کعبه
يكى از امتيازات مهمّ حضرت ابراهيم ع، تجديد بناى خانه كعبه است. كعبه در زمان حضرت آدم ع ساخته شد، امّا به هنگام طوفان نوح ع ويران گشت، و ابراهيم خليل عليه السلام از سوى خداوند جليل مأموريّت يافت آن را تجديد بنا كند.[۱۳]
۱۲۷ بقره. ۳۷ تا ۴۱ ابراهیم.
قبول ذبح فرزند
.
معجزات
.
امامت
﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ؛ من تو را پیشوای مردم قرار دادم.﴾(بقره:۱۲۴)
﴿وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود.﴾(بقره:۱۲۴) به این امتحانات سخت اشاره شده است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان مینویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.[۱۴]
اسوه حسنه. ۴ ممتحنه
دعاهای حضرت ابراهیم
درخواست آمرزش برای پدرش. آیه ۴ ممتحنه. ۸۶ شعرا. آمرزش برای خود و قرار ندادن آزمایش برای کافران ۵ ممتحنه.
درخواست فرزند صالح ۱۰۰ صافات.
درخواست حکمت، و قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت، آمرزیدن پدر، ۸۳ تا ۸۹ شعرا.
دعا برای رزق و روزی برای فرزند، برپا داشتن نماز، قبول دعا، و آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان.
۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم.
امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن، پذیرش ساخت کعبه، قرار دادن از مسلمین و ذریه اش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی
۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره.
مطالعه بیشتر
- قهرمان توحید، مکارم شیرازی، ناصر.
منابع
- ↑ قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۸
- ↑ نخل/ ۱۲۰.
- ↑ انبیاء/ ۵۷–۵۲.
- ↑ انعام/ ۸۱–۸۰.
- ↑ صافات/ ۱۱۰–۱۰۱.
- ↑ صافات/ ۱۰۹–۱۰۷.
- ↑ ص/ ۴۷.
- ↑ نحل/ ۱۲۲.
- ↑ نحل/ ۱۲۰.
- ↑ مریم/ ۴۱.
- ↑ توبه/ ۱۱۴.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۴۴۶.
- ↑ قهرمان توحيد، شرح و تفسير آيات مربوط به حضرت ابراهيم( ع)، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۳۷
- ↑ طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه المبزان، انتشارات دفتر اسلامی، ج۱، ص۴۰۸.