حضرت ابراهیم(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:


=== ساختن کعبه ===
=== ساختن کعبه ===
.
۱۲۷ بقره


=== قبول ذبح فرزند ===
=== قبول ذبح فرزند ===
خط ۳۱: خط ۳۱:


[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌نویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه المبزان، انتشارات دفتر اسلامی، ج۱، ص۴۰۸.</ref>
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌نویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه المبزان، انتشارات دفتر اسلامی، ج۱، ص۴۰۸.</ref>
اسوه حسنه. ۴ ممتحنه


== دعاهای حضرت ابراهیم ==
== دعاهای حضرت ابراهیم ==
آیه ۴ و ۵ ممتحنه. ۱۰۰ صافات. ۸۳ تا ۸۹ شعرا. ۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم. ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره.
درخواست آمرزش برای پدرش. آیه ۴ ممتحنه. ۸۶ شعرا. آمرزش برای خود و قرار ندادن آزمایش برای کافران ۵ ممتحنه.  
 
درخواست فرزند صالح ۱۰۰ صافات.
 
درخواست حکمت، و قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت، آمرزیدن پدر، ۸۳ تا ۸۹ شعرا.
 
دعا برای رزق و روزی برای فرزند، برپا داشتن نماز، قبول دعا، و آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان.
 
۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم.
 
امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن، پذیرش ساخت کعبه، قرار دادن از مسلمین و ذریه اش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی
 
۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره.


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۶


سؤال

شخصیت حضرت ابراهیم در قرآن چگونه شخصیتی است؟

حضرت ابراهیم(ع) یک از پیامبران اولوالعزم است که از هر نظر اسوه و الگو و نمونه‌ای از یک انسان کامل است. نام آن حضرت ۶۹ بار در قرآن مجید ذکر شده است و در ۲۵ سوره، سخن از وی به میان آمده است. قرآن از حضرت ابراهیم به عنوان امام برای مردم نام برده است.

زندگی

.

ویژگی‌ها

در آیات قرآن از این پیامبر بزرگ مدح و ستایش فراوان شده و صفات ارزنده او یادآوری گردیده است، مقام و معرفت او نسبت به خدا،[۱] منطق گویای او در برابر بت‌پرستان،[۲] مبارزات سرسختانه و خستگی ناپذیرش در مقابل جباران،[۳] اطاعتش در برابر فرمان پروردگار،[۴] استقامت بی نظیرش در برابر توفان حوادث و آزمایش‌های سخت[۵] او هر یک داستان مفصلی دارد و هر کدام سرمشقی است برای مسلمانان و رهروان راه خدا.

به گفته قرآن او از نیکان،[۶] صالحان،[۷] قانتان،[۸] صدیقان،[۹] بردباران[۱۰] وفا کننده‌گان به عهد بود و شجاعتی بی نظیر و سخاوتی فوق‌العاده داشت.[۱۱]

ساختن کعبه

۱۲۷ بقره

قبول ذبح فرزند

.

معجزات

.

امامت

﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ؛ ‌من تو را پیشوای مردم قرار دادم.‌(بقره:۱۲۴)

﴿وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود.(بقره:۱۲۴) به این امتحانات سخت اشاره شده است.

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌نویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.[۱۲]

اسوه حسنه. ۴ ممتحنه

دعاهای حضرت ابراهیم

درخواست آمرزش برای پدرش. آیه ۴ ممتحنه. ۸۶ شعرا. آمرزش برای خود و قرار ندادن آزمایش برای کافران ۵ ممتحنه.

درخواست فرزند صالح ۱۰۰ صافات.

درخواست حکمت، و قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت، آمرزیدن پدر، ۸۳ تا ۸۹ شعرا.

دعا برای رزق و روزی برای فرزند، برپا داشتن نماز، قبول دعا، و آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان.

۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم.

امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن، پذیرش ساخت کعبه، قرار دادن از مسلمین و ذریه اش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی

۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره.

مطالعه بیشتر

  • قهرمان توحید،‌ مکارم شیرازی،‌ ناصر.


منابع

  1. نخل/ ۱۲۰.
  2. انبیاء/ ۵۷–۵۲.
  3. انعام/ ۸۱–۸۰.
  4. صافات/ ۱۱۰–۱۰۱.
  5. صافات/ ۱۰۹–۱۰۷.
  6. ص/ ۴۷.
  7. نحل/ ۱۲۲.
  8. نحل/ ۱۲۰.
  9. مریم/ ۴۱.
  10. توبه/ ۱۱۴.
  11. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ص۴۴۶.
  12. طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه المبزان، انتشارات دفتر اسلامی، ج۱، ص۴۰۸.