حضرت ابراهیم(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
=== ساختن کعبه === | === ساختن کعبه === | ||
۱۲۷ بقره | |||
=== قبول ذبح فرزند === | === قبول ذبح فرزند === | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] مینویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه المبزان، انتشارات دفتر اسلامی، ج۱، ص۴۰۸.</ref> | [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] مینویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه المبزان، انتشارات دفتر اسلامی، ج۱، ص۴۰۸.</ref> | ||
اسوه حسنه. ۴ ممتحنه | |||
== دعاهای حضرت ابراهیم == | == دعاهای حضرت ابراهیم == | ||
آیه ۴ و ۵ ممتحنه. ۱۰۰ صافات. ۸۳ تا ۸۹ شعرا. ۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم. ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره. | درخواست آمرزش برای پدرش. آیه ۴ ممتحنه. ۸۶ شعرا. آمرزش برای خود و قرار ندادن آزمایش برای کافران ۵ ممتحنه. | ||
درخواست فرزند صالح ۱۰۰ صافات. | |||
درخواست حکمت، و قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت، آمرزیدن پدر، ۸۳ تا ۸۹ شعرا. | |||
دعا برای رزق و روزی برای فرزند، برپا داشتن نماز، قبول دعا، و آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان. | |||
۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم. | |||
امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن، پذیرش ساخت کعبه، قرار دادن از مسلمین و ذریه اش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی | |||
۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره. | |||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == |
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۶
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
شخصیت حضرت ابراهیم در قرآن چگونه شخصیتی است؟
حضرت ابراهیم(ع) یک از پیامبران اولوالعزم است که از هر نظر اسوه و الگو و نمونهای از یک انسان کامل است. نام آن حضرت ۶۹ بار در قرآن مجید ذکر شده است و در ۲۵ سوره، سخن از وی به میان آمده است. قرآن از حضرت ابراهیم به عنوان امام برای مردم نام برده است.
زندگی
.
ویژگیها
در آیات قرآن از این پیامبر بزرگ مدح و ستایش فراوان شده و صفات ارزنده او یادآوری گردیده است، مقام و معرفت او نسبت به خدا،[۱] منطق گویای او در برابر بتپرستان،[۲] مبارزات سرسختانه و خستگی ناپذیرش در مقابل جباران،[۳] اطاعتش در برابر فرمان پروردگار،[۴] استقامت بی نظیرش در برابر توفان حوادث و آزمایشهای سخت[۵] او هر یک داستان مفصلی دارد و هر کدام سرمشقی است برای مسلمانان و رهروان راه خدا.
به گفته قرآن او از نیکان،[۶] صالحان،[۷] قانتان،[۸] صدیقان،[۹] بردباران[۱۰] وفا کنندهگان به عهد بود و شجاعتی بی نظیر و سخاوتی فوقالعاده داشت.[۱۱]
ساختن کعبه
۱۲۷ بقره
قبول ذبح فرزند
.
معجزات
.
امامت
﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ؛ من تو را پیشوای مردم قرار دادم.﴾(بقره:۱۲۴)
﴿وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود.﴾(بقره:۱۲۴) به این امتحانات سخت اشاره شده است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان مینویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.[۱۲]
اسوه حسنه. ۴ ممتحنه
دعاهای حضرت ابراهیم
درخواست آمرزش برای پدرش. آیه ۴ ممتحنه. ۸۶ شعرا. آمرزش برای خود و قرار ندادن آزمایش برای کافران ۵ ممتحنه.
درخواست فرزند صالح ۱۰۰ صافات.
درخواست حکمت، و قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت، آمرزیدن پدر، ۸۳ تا ۸۹ شعرا.
دعا برای رزق و روزی برای فرزند، برپا داشتن نماز، قبول دعا، و آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان.
۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم.
امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن، پذیرش ساخت کعبه، قرار دادن از مسلمین و ذریه اش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی
۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره.
مطالعه بیشتر
- قهرمان توحید، مکارم شیرازی، ناصر.
منابع