حضرت ابراهیم(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
== دعاهای حضرت ابراهیم == | == دعاهای حضرت ابراهیم == | ||
. | آیه ۴ و ۵ ممتحنه. ۱۰۰ صافات. ۸۳ تا ۸۹ شعرا. ۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم. ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره. | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == |
نسخهٔ ۲۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۵
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
شخصیت حضرت ابراهیم در قرآن چگونه شخصیتی است؟
حضرت ابراهیم(ع) یک از پیامبران اولوالعزم است که از هر نظر اسوه و الگو و نمونهای از یک انسان کامل است. نام آن حضرت ۶۹ بار در قرآن مجید ذکر شده است و در ۲۵ سوره، سخن از وی به میان آمده است. قرآن از حضرت ابراهیم به عنوان امام برای مردم نام برده است.
زندگی
.
ویژگیها
در آیات قرآن از این پیامبر بزرگ مدح و ستایش فراوان شده و صفات ارزنده او یادآوری گردیده است، مقام و معرفت او نسبت به خدا،[۱] منطق گویای او در برابر بتپرستان،[۲] مبارزات سرسختانه و خستگی ناپذیرش در مقابل جباران،[۳] اطاعتش در برابر فرمان پروردگار،[۴] استقامت بی نظیرش در برابر توفان حوادث و آزمایشهای سخت[۵] او هر یک داستان مفصلی دارد و هر کدام سرمشقی است برای مسلمانان و رهروان راه خدا.
به گفته قرآن او از نیکان،[۶] صالحان،[۷] قانتان،[۸] صدیقان،[۹] بردباران[۱۰] وفا کنندهگان به عهد بود و شجاعتی بی نظیر و سخاوتی فوقالعاده داشت.[۱۱]
ساختن کعبه
.
قبول ذبح فرزند
.
معجزات
.
امامت
﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ؛ من تو را پیشوای مردم قرار دادم.﴾(بقره:۱۲۴)
﴿وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ؛ و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود.﴾(بقره:۱۲۴) به این امتحانات سخت اشاره شده است.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان مینویسند: مراد از کلمات در آیه قضایایی است که ابراهیم با آنها آزمایش شد و عهدهایی است الهی، که خداوند وفای بدانها را از او خواسته بود، مانند برخورد با ستاره پرستان، شکستن بتها، انداختن در آتش، هجرت به سرزمین مکه، قربانی کردن فرزند و … و اگر از این امتحانات در آیه نامی نبرده است برای این است که غرضی در ذکر آنها نداشته است.[۱۲]
دعاهای حضرت ابراهیم
آیه ۴ و ۵ ممتحنه. ۱۰۰ صافات. ۸۳ تا ۸۹ شعرا. ۳۷ ۴۰ ۴۱ ابراهیم. ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ بقره.
مطالعه بیشتر
- قهرمان توحید، مکارم شیرازی، ناصر.
منابع