مکر خداوند در آیه ۵۴ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
منظور از مکر خدا در آیه ی۵۴ سورهٔ آل عمران چیست؟ | منظور از مکر خدا در آیه ی۵۴ سورهٔ آل عمران چیست؟ {{پایان سوال}} | ||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
کلمهٔ مکر به معنای به کار بردن حیله برای منصرف کردن کسی از مقصودش میباشد و این دو نحو است:<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه مکر.</ref> | کلمهٔ مکر به معنای به کار بردن حیله برای منصرف کردن کسی از مقصودش میباشد و این دو نحو است:<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه مکر.</ref> | ||
۱. مکرممدوح: آن است که به منظور عمل صحیح و پسندیدهای انجام شود و بنابراین، با توجّه به این معنا، خدای تبارک و تعالی فرمود: {{قرآن|وَإِذْ یَمْکرُ بِک الَّذِینَ کفَرُواْ لِیُثْبِتُوک أَوْ یَقْتُلُوک أَوْ یُخْرِجُوک وَیَمْکرُونَ وَیَمْکرُ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ الْمَاکرِینَ}}. | ۱. مکرممدوح: آن است که به منظور عمل صحیح و پسندیدهای انجام شود و بنابراین، با توجّه به این معنا، خدای تبارک و تعالی فرمود: {{قرآن|وَإِذْ یَمْکرُ بِک الَّذِینَ کفَرُواْ لِیُثْبِتُوک أَوْ یَقْتُلُوک أَوْ یُخْرِجُوک وَیَمْکرُونَ وَیَمْکرُ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ الْمَاکرِینَ|سوره=انفال|آیه=۳۰}}. همین است. | ||
۲. مکر مذموم: آن مکری است که به منظور عمل قبیح و ناپسندی به کار رود و قرآن کریم در این باره فرمود: {{قرآن|اسْتِکبَارًا فِی الْأَرْضِ وَمَکرَ السَّیِّئِ وَلَا یَحِیقُ الْمَکرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِیلًا}}. | ۲. مکر مذموم: آن مکری است که به منظور عمل قبیح و ناپسندی به کار رود و قرآن کریم در این باره فرمود: {{قرآن|اسْتِکبَارًا فِی الْأَرْضِ وَمَکرَ السَّیِّئِ وَلَا یَحِیقُ الْمَکرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِیلًا|سوره=فاطر|آیه=۴۳}}. نتیجه مکر و حیله به خود انسان بر میگردد یعنی: (عقوبت و کیفر تکبر و مکر به دیگری منتقل نمیشود). | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} |
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۴۳
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
کلمهٔ مکر به معنای به کار بردن حیله برای منصرف کردن کسی از مقصودش میباشد و این دو نحو است:[۱]
۱. مکرممدوح: آن است که به منظور عمل صحیح و پسندیدهای انجام شود و بنابراین، با توجّه به این معنا، خدای تبارک و تعالی فرمود: ﴿وَإِذْ یَمْکرُ بِک الَّذِینَ کفَرُواْ لِیُثْبِتُوک أَوْ یَقْتُلُوک أَوْ یُخْرِجُوک وَیَمْکرُونَ وَیَمْکرُ اللّهُ وَاللّهُ خَیْرُ الْمَاکرِینَ﴾(انفال:۳۰). همین است.
۲. مکر مذموم: آن مکری است که به منظور عمل قبیح و ناپسندی به کار رود و قرآن کریم در این باره فرمود: ﴿اسْتِکبَارًا فِی الْأَرْضِ وَمَکرَ السَّیِّئِ وَلَا یَحِیقُ الْمَکرُ السَّیِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِیلًا﴾(فاطر:۴۳). نتیجه مکر و حیله به خود انسان بر میگردد یعنی: (عقوبت و کیفر تکبر و مکر به دیگری منتقل نمیشود).
مطالعه بیشتر
۱ـ قاموس قرآن، قرشی، ذیل واژه هزی، مکر، خدع.
۲ـ التحقیق مصطفوی، قرشی، ذیل واژه هزی، مکر، خدع.
۳ـ تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ذیل آیات مورد نظر.
منابع
- ↑ راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه مکر.