زبان وحی به پیامبران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ذکر روایت و تصحیح منابع) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟ | آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
خداوند پیام خود را توسط فرشته وحی، به زبان مردم به پیامبر میرسانید، و بعد هم پیامبر عین همان کلمات را برای مردم بیان میکرد. براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان قوم خودشان با مردم صحبت کرده و دین را تبلیغ میکردند: {{قرآن|ترجمه=ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود.|سوره=ابراهیم |آیه= ۴}} همزبانی پیامبر با قومش، حتی در مورد پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز وجود داشت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، | خداوند پیام خود را توسط فرشته وحی، به زبان مردم به پیامبر میرسانید، و بعد هم پیامبر عین همان کلمات را برای مردم بیان میکرد. براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان قوم خودشان با مردم صحبت کرده و دین را تبلیغ میکردند: {{قرآن|ترجمه=ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود.|سوره=ابراهیم |آیه= ۴}} همزبانی پیامبر با قومش، حتی در مورد پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز وجود داشت.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۰، ص۲۶۹.</ref> | ||
در روایات در مورد زبان [[وحی]] پیامبران آمده که وحی به انبیاء به زبان قومشان بوده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۱۱، ص۴۲ و ج۱۶، ص۱۳۴، ج۱۸، ص۲۶۳، | در روایات در مورد زبان [[وحی]] پیامبران آمده که وحی به انبیاء به زبان قومشان بوده است. از امام باقر(ع) روایت شده است که حضرت فرمودهاند خداوند وحی را فقط به زبان عربی نازل نمودهاست و هر پیامبری آن وحی را به زبان قوم خودش میشنید.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه دارالوفاء، ج۱۱، ص۴۲ و ج۱۶، ص۱۳۴، ج۱۸، ص۲۶۳،</ref> | ||
علامه طباطبائی در مورد [[قرآن]] معتقد است، قرآن هم الفاظ آن و هم عربی بودن آن در وحی دریافت شده است.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1360ش، ج 11، ص101</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶
آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟
خداوند پیام خود را توسط فرشته وحی، به زبان مردم به پیامبر میرسانید، و بعد هم پیامبر عین همان کلمات را برای مردم بیان میکرد. براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان قوم خودشان با مردم صحبت کرده و دین را تبلیغ میکردند: ﴿ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود.﴾(ابراهیم:۴) همزبانی پیامبر با قومش، حتی در مورد پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز وجود داشت.[۱]
در روایات در مورد زبان وحی پیامبران آمده که وحی به انبیاء به زبان قومشان بوده است. از امام باقر(ع) روایت شده است که حضرت فرمودهاند خداوند وحی را فقط به زبان عربی نازل نمودهاست و هر پیامبری آن وحی را به زبان قوم خودش میشنید.[۲]
علامه طباطبائی در مورد قرآن معتقد است، قرآن هم الفاظ آن و هم عربی بودن آن در وحی دریافت شده است.[۳]