قوم لوط: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} قوم لوط چه كسانى بودند؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} حضرت لوط ـ برا...» ایجاد کرد) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
حضرت لوط ـ | حضرت لوط ـ برادرزاده حضرت ابراهيم(ع) ـ از سرزمين بابل (عراق امروز) و كلدان بود. قوم او اهل مداين بودند. [[امام باقر(ع)]] فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، « سدوم» نام داشت.<ref>ميزان الحكمه، ج۴، حديث ۱۹۶۰۶.</ref> آيين شان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط در ميان آنها شايع شد،<ref>اعراف: ۷/ ۸۰.</ref> به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.<ref>عنكبوت:۲۹/ ۲۹.</ref> اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه ها در كمين پسران و مردان مى نشستند. خداوند حضرت لوط را به سوى آن ها فرستاد تا به تقوى و ترك فحشا دعوت كند و از عاقبت گناه برحذر دارد; اما آن ها دعوت او را اجابت نكردند و تنها در جواب گفتند: اگر راست مى گويى براى ما عذاب الهى بياور! و او را به اخراج از شهر تهديد كردند<ref>شعراء: ۲۶/ ۱۶۲-۱۶۷.</ref> و گفتند: آل لوط را از شهر خارج كنيد! آن ها مردمى پاكدامن هستند.<ref>نمل: ۲۷/ ۵۹.</ref> | ||
ابوحمزه ى ثُمالى از امام باقر( | ابوحمزه ى ثُمالى از امام باقر(ع) روايت مى كند: حضرت لوط سى سال مردم را به اطاعت خداوند و ترك فحشا دعوت كرد؛ اما هيچ كس دعوت او را نپذيرفت.<ref>المحاسن، ج۱، ص۱۱۲، حديث ۱۰۴.</ref> | ||
<span></span> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۷
قوم لوط چه كسانى بودند؟
حضرت لوط ـ برادرزاده حضرت ابراهيم(ع) ـ از سرزمين بابل (عراق امروز) و كلدان بود. قوم او اهل مداين بودند. امام باقر(ع) فرمود: قريه قوم لوط كه عذاب بر آن ها نازل شد، « سدوم» نام داشت.[۱] آيين شان بت‌پرستى و فحشا در بين آنها زياد بود و اولين كسانى بودند كه لواط در ميان آنها شايع شد،[۲] به طورى كه علنى مرتكب مى شدند و حيا نمى‌كردند.[۳] اين عمل شنيع آن چنان ترويج يافت كه به عادت اجتماعى تبديل گشت و مردان زنان را رها كرده، در كنار راه ها در كمين پسران و مردان مى نشستند. خداوند حضرت لوط را به سوى آن ها فرستاد تا به تقوى و ترك فحشا دعوت كند و از عاقبت گناه برحذر دارد; اما آن ها دعوت او را اجابت نكردند و تنها در جواب گفتند: اگر راست مى گويى براى ما عذاب الهى بياور! و او را به اخراج از شهر تهديد كردند[۴] و گفتند: آل لوط را از شهر خارج كنيد! آن ها مردمى پاكدامن هستند.[۵]
ابوحمزه ى ثُمالى از امام باقر(ع) روايت مى كند: حضرت لوط سى سال مردم را به اطاعت خداوند و ترك فحشا دعوت كرد؛ اما هيچ كس دعوت او را نپذيرفت.[۶]