ختم انعام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا ختم انعام که در میان عامه مردم انجام می‌شود شرعی است؟ | آیا ختم انعام که در میان عامه مردم انجام می‌شود شرعی است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}'''ختم انعام''' مراسمی مذهبی و بیشتر زنانه همراه قرائت و ختم [[سوره انعام|سورۀ انعام]] برای برآورده‌شدن نذر یا حاجت دانسته شده است.<ref name=":0"> بهرامی، فرشته، «ختم انعام»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۴۵۳.</ref> گفته شده كه این مراسم به‌عنوان رسمی شایع در میان بانوان ایرانی تقریباً در تمامی شهرهای ایران برگزار می‌شود. <ref name=":1">معینی، محسن، «ختم انعام»، به‌کوشش بها‌ء‌الدین خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، انتشارات دوستان و ناهید، ج۱، ص۹۷۹.</ref> ريشه این مراسم را اصل توسل به قرآن برای گره‌گشایی از مشکلات و حاجت‌خواهی دانسته‌اند.<ref name=":0"/> مراسم ختم انعام با توزیع کتابچه‌هایی که حاوی سوره انعام است در میان حاضران جلسه آغاز می‌شود. سپس مراسم تلاوت سوره انعام با جزئیات خاصی توسط شرکت‌کنندگان انجام می‌گیرد.<ref name=":1"/> این مراسم در نقاط مختلف ایران به‌صورت‌های گوناگون برگزار می‌شود.<ref name=":0"/> | ||
به گزارش محققان، در فرهنگ عامیانه مذهبی مردم ایران، هنگام بروز مشکلاتی مانند ازدیاد مرگ و میر، خشک‌سالی و برای پیشگیری از مشکلاتی مانند به خطر افتادن سلامت مادر و جنین مراسم ختم انعام برگزار می‌شود.<ref name=":0"/> همچنین، به‌منظور تفأل، یادبود درگذشتگان، سلامتی مسافران، افزایش رزق و برآورده‌شدن حاجات نیز مراسم ختم انعام برگزار می‌شود.<ref name=":0"/> | |||
از نظر دینی، اصل تلاوت قرآن مورد تأکید قرار گرفته است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.</ref> همچنین، در روایات از عظمت جایگاه سوره انعام سخن گفته شده<ref>برای نمونه ن.ک: عروسی حویزی، عبد على بن جمعه، تفسير نور الثقلين، تحقيق سيدهاشم رسولى محلاتى، قم، انتشارات اسماعيليان، ۱۴۱۵ق. ج۱، ص۶۹۶.</ref> و بر تلاوت آن تأکید شده است.<ref>صدوق، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف رضی، ۱۴۰۶ق، ص۱۰۵.</ref> دستور يک نماز چهار ركعتى هم، که همراه با ختم انعام در قرائت سوره است، در منابع دینی آمده است.<ref>عياشى، محمد بن مسعود، التفسير، تحقیق هاشم رسولى محلاتى، تهران، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۵۳.</ref> از نظر دینی، محققان مراسم رایج ختم انعام و مناسک آن را دارای مستند شرعی قابل اتکا نمی‌دانند.<ref name=":2">مکارم شیرازی، ناصر، احكام بانوان، قم، مدرسه الامام على بن ابى‌طالب(ع)، ۱۳۸۶ش، ص۲۵۷.</ref> آنان قرائت برخی اذکار، که مبنا و منبع شرعی ندارند، در خلال قرائت آیات سوره انعام را شایسته نمی‌دانند.<ref name=":2"/> [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه، توصیه کرده که شرکت‌کنندگان در مراسم ختم انعام صرفاً به قرائت صوری آیات اکتفا نکنند و به محتوای آیات هم توجه کنند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۱۴۴.</ref> | |||
== | == جستارهای وابسته == | ||
* [[حکم دعاخواندن هنگام ختم سوره انعام]] | |||
* [[انس با قرآن در سیره و گفتار عالمان دین]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =علوم و معارف قرآن | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =تلاوت قرآن | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۴
آیا ختم انعام که در میان عامه مردم انجام می‌شود شرعی است؟
ختم انعام مراسمی مذهبی و بیشتر زنانه همراه قرائت و ختم سورۀ انعام برای برآورده‌شدن نذر یا حاجت دانسته شده است.[۱] گفته شده كه این مراسم به‌عنوان رسمی شایع در میان بانوان ایرانی تقریباً در تمامی شهرهای ایران برگزار می‌شود. [۲] ريشه این مراسم را اصل توسل به قرآن برای گره‌گشایی از مشکلات و حاجت‌خواهی دانسته‌اند.[۱] مراسم ختم انعام با توزیع کتابچه‌هایی که حاوی سوره انعام است در میان حاضران جلسه آغاز می‌شود. سپس مراسم تلاوت سوره انعام با جزئیات خاصی توسط شرکت‌کنندگان انجام می‌گیرد.[۲] این مراسم در نقاط مختلف ایران به‌صورت‌های گوناگون برگزار می‌شود.[۱]
به گزارش محققان، در فرهنگ عامیانه مذهبی مردم ایران، هنگام بروز مشکلاتی مانند ازدیاد مرگ و میر، خشک‌سالی و برای پیشگیری از مشکلاتی مانند به خطر افتادن سلامت مادر و جنین مراسم ختم انعام برگزار می‌شود.[۱] همچنین، به‌منظور تفأل، یادبود درگذشتگان، سلامتی مسافران، افزایش رزق و برآورده‌شدن حاجات نیز مراسم ختم انعام برگزار می‌شود.[۱]
از نظر دینی، اصل تلاوت قرآن مورد تأکید قرار گرفته است.[۳] همچنین، در روایات از عظمت جایگاه سوره انعام سخن گفته شده[۴] و بر تلاوت آن تأکید شده است.[۵] دستور يک نماز چهار ركعتى هم، که همراه با ختم انعام در قرائت سوره است، در منابع دینی آمده است.[۶] از نظر دینی، محققان مراسم رایج ختم انعام و مناسک آن را دارای مستند شرعی قابل اتکا نمی‌دانند.[۷] آنان قرائت برخی اذکار، که مبنا و منبع شرعی ندارند، در خلال قرائت آیات سوره انعام را شایسته نمی‌دانند.[۷] ناصر مکارم شیرازی، مرجع تقلید شیعه، توصیه کرده که شرکت‌کنندگان در مراسم ختم انعام صرفاً به قرائت صوری آیات اکتفا نکنند و به محتوای آیات هم توجه کنند.[۸]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ بهرامی، فرشته، «ختم انعام»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۴۵۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ معینی، محسن، «ختم انعام»، به‌کوشش بها‌ء‌الدین خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، تهران، انتشارات دوستان و ناهید، ج۱، ص۹۷۹.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱۳.
- ↑ برای نمونه ن.ک: عروسی حویزی، عبد على بن جمعه، تفسير نور الثقلين، تحقيق سيدهاشم رسولى محلاتى، قم، انتشارات اسماعيليان، ۱۴۱۵ق. ج۱، ص۶۹۶.
- ↑ صدوق، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف رضی، ۱۴۰۶ق، ص۱۰۵.
- ↑ عياشى، محمد بن مسعود، التفسير، تحقیق هاشم رسولى محلاتى، تهران، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۳۵۳.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ مکارم شیرازی، ناصر، احكام بانوان، قم، مدرسه الامام على بن ابى‌طالب(ع)، ۱۳۸۶ش، ص۲۵۷.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۱۴۴.