انواع تکلیف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = اصول فقه | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =اخلاق | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۶: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۳
سؤال
تکلیف از لحاظ دینی چند قسم است؟
تکلیف یعنی چیزی یا کاری از کسی خواستن که در آن رنج و زحمت باشد و این اصطلاح از لفظ «کُلْفَت» گرفته شده است. امر و نهی خداوند به بندگان برای انجام چیزی را تکلیف خواندهاند.[۱]
تقسیم بهجهت طرف مقابل تکلیف
- در برخی موارد، طرف مقابل تکلیف، خداوند است و باید وظایفی نسبت به خداوند انجام داد مانند نماز، روزه و حج که به اینها حقوق الهی میگویند.
- تعدادی از تکالیف در مقابل اجتماع است. مانند رعایت حقوق پدر و مادر، حقوق همسایه، حقوق دوست و حقوق همسر که به اینها حقوق اجتماعی میگویند.
- برخی افراد تکالیفی نسبت به خود دارند: پرهیز از شهوتپرستی، شکمبارگی و غیره که حقوق فردی خوانده میشوند.
تکلیف از حیث مرتبه
- واجب: انجام برخی تکلیفها بر انسان لازم است. تکالیفی مانند نماز، روزه، حج و جهاد از این موارد بوده و انجام ندادن آن، گناه است.
- حرام: اعمالی که اگر انسان انجام دهد، گناه کرده و سزاوار عذاب است. اعمالی مانند دزدی، رشوهخواری، حرامخواری، دروغ.
- مستحب: اعمالی که انجام آن، ثواب و پاداش دارد و اگر انجام نشود، گناهی ندارد مانند نمازهای نافله، روزههای ماه رجب.
- مکروه: مکروهات در عبادات به معنای کمشدن ثواب عبادت است. مکروهات در غیر عبادات به این معنا است که انجام ندادن آن بهتر است، هرچند انجام دهنده آن، مواخذه نمیشود.
- مباح: ترک یا انجام عمل برابر است، نه عذابی دارد و نه ثوابی.
منابع
- ↑ حسینی دشتی. سید مصطفی. معارف و معاریف. ج۳. ص۶۵۶. نشر دانش. ۱۳۷۶.