حضرت معصومه(س): تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
| (۱۰۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
حضرت معصومه( | مقام والای حضرت معصومه(س) در میان امامزادگان ناشی از چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[پرونده:حرم ۱.jpg|بندانگشتی|حرم حضرت معصومه(س)]] | |||
'''حضرت معصومه(س)'''(۱۷۳ - ۲۰۱ق) دختر [[امام کاظم(ع)]] خواهر [[امام رضا(ع)]] و از بانوان با فضیلت و مشهور نزد [[شیعیان]] است. | |||
نام اصلی او فاطمه و از جمله القاب مشهورش معصومه، کریمهٔ اهل‌بیت، شفیعه و طاهره است. در احادیث، برای او مقام شفاعت، [[عصمت]] و مقام علمی قائل شده‌اند. برای زیارت مرقد او ثواب زیادی برشمرده‌اند. امام رضا(ع) ثواب زیارت مدفن خواهرش را مانند ثواب زیارت مرقد خود دانسته است. از عالمان شیعه مطالب بسیاری دربارهٔ شرافت و فضیلت فاطمهٔ معصومه(س) نقل شده است. گفته شده [[ملاصدرا]]، حکیم شیعی، برای حل مشکلات علمی و فلسفی خود به او متوسل می‌شده است. | |||
فاطمه معصومه(س) در ده سالگی پدر خود را از دست داد و هیچگاه ازدواج نکرد. دربارهٔ ازدواج‌نکردن او در منابع شیعه آمده که فردی همتا و مناسب برای همسری او وجود نداشته است. از مهم‌ترین اتفاقات زندگی فاطمهٔ معصومه(س) سفر به ایران، برای دیدار برادرش امام رضا(ع) بود. در کتاب‌های شیعه آمده که در این سفر، در شهر ساوه، به کاروان آنها حمله شد و عده‌ای از افراد کاروان او کشته شدند. فاطمهٔ معصومه(س) پس از این رخداد بیمار شد و پس از عزیمت به قم در بستر بیماری درگذشت. | |||
مدفن فاطمهٔ معصومه(س) در [[شهر قم]] است. در آغاز مرقد او قبر ساده‌ای بود. این مرقد در دوره‌های حکومت‌های مختلف، به‌خصوص در دورهٔ حکومت‌های شیعی، توسعه یافت. اوج توسعهٔ حرم فاطمهٔ معصومه(س) در دوران صفویه و پس از آن بوده است. | |||
{{درگاه|خانواده|واژه‌ها}} | |||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
فاطمۀ معصومه(س) از با فضلیت‌ترین امامزادگان نزد [[شیعه]] به‌شمار می‌رود.<ref>قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی‌الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دفتر نشر اسلامی، ج۲، ص۳۷۸.</ref> او دختر امام موسی کاظم(ع)، خواهر امام رضا(ع) و عمهٔ [[امام جواد(ع)]] است. حرم او در شهر قم را دومین حرم اهل‌بیت(ع) در ایران، پس از حرم امام رضا(ع) در مشهد، به‌حساب آورده‌اند.<ref>اسحاقی، سیدحسین، مهتاب اهل‌بیت (سیری در زندگی کریمهٔ اهل‌بیت حضرت معصومه)، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، ۱۳۸۶ش، ص۳-۶.</ref> | |||
=== فضیلت === | |||
فاطمۀ معصومه(س) دارای مقام [[شفاعت]] دانسته شده است.<ref>محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، قم، نشر اخلاق، ۱۳۸۰، ص۱۷۸-۱۷۹.</ref> [[امام جعفر صادق(ع)]] شفاعت فاطمۀ معصومه(س) را موجب ورود شیعیان به بهشت قلمداد کرده است.<ref>المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر الاخبار الائمة، بیروت، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۵۷، ص۲۲۸.</ref> برخی، با تکیه بر این روایت، شفاعت فاطمۀ معصومه(س) را وسیع دانسته‌اند.<ref>محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۷۸-۱۷۹.</ref> | |||
برخی، با تکیه بر قسمتی از زیارت‌نامهٔ فاطمۀ معصومه(س)، او را دختر روح و جسم [[پیامبر اکرم(ص)]]، حضرت زهرا(س)، [[خدیجه کبرى(س)]] و امامان معصوم(ع) دانسته‌اند.<ref>محمدی اشتهاردی، محمد، «حضرت معصومه(س)،اختر تابان آل محمد(ص)»، نشریۀ پاسدار اسلام، ش۱۷۷، ۱۳۵۷.</ref> همچنین، از قسمتی دیگری از این زیارتنامه مقام عصمت برای فاطمۀ معصومه(ع) اثبات شده است.<ref>محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۵۹.</ref> ماجرای دفن فاطمۀ معصومه(س) توسط دو فرد نقاب‌دار، شاهد بر عصمت آن حضرت دانسته شده؛ به این صورت که آن دو فرد نقاب‌دار امام رضا(ع) و امام جواد(ع) بوده‌اند<ref>برای اطلاع از شرح این ماجرا ن.ک: محلاتی، ذبیح‌الله، رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ج۵، ص۳۳.</ref> و معصوم را جز معصوم نمی‌تواند دفن کند.<ref>محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۵۹.</ref> | |||
امام | از دیگر جوانب فضیلت فاطمهٔ معصومه(س) برکات و فضایل مربوط به تربت و زیارت اوست. در برخی روایات پاداش زیارت فاطمهٔ معصومه(س) بهشت دانسته شده است.<ref>ابن‌قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضوية، ص۳۲۴.</ref> صدور زیارت‌نامهٔ مخصوص از سوی امام رضا(ع) برای فاطمهٔ معصومه از دیگر نمودهای فضیلت آن حضرت قلمداد شده است. از نظر برخی، این زیارتنامه، در کنار زیارت‌نامهٔ [[حضرت زهرا(س)]]، تنها زیارت‌نامهٔ صادرشده از معصوم است.<ref>محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۷۵.</ref> از عالمان شیعه مطالب بسیاری دربارهٔ شرافت و فضیلت حضرت فاطمهٔ معصومه(س) نقل شده است<ref>برای اطلاع از برخی نمونه‌ها ن.ک: محمدی اشتهاردی، محمد، «حضرت معصومه(س)،اختر تابان آل محمد(ص)».</ref>. برای نمونه، نقل شده که ملاصدرا، حکیم شیعی درگذشتهٔ ۱۰۵۰ق، برای حل مشکلات علمی و فلسفی خود به زیارت آن حضرت می‌رفته و به او متوسل می‌شده است.<ref>قمی، عباس بن محمدرضا، الفوائد الرضویة في أحوال علماء المذهب الجعفریة، تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵، ص۶۱۸.</ref> همچنین، [[شيخ عباس قمی]] (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، محدث و مورخ شیعه، فاطمۀ معصومه(س) را سیدۀ جلیله و با فضیلت‌ترین دختران امام موسی کاظم(ع) خوانده است.<ref>قمی، منتهی‌الآمال، ج۲، ص۳۷۸؛ نیز: قمی، عباس بن محمدرضا، مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، بی‌تا، ص ۵۶۲.</ref> کرامات بسیاری برای زیارت و حرم آن حضرت در منابع آمده است.<ref>برای اطلاع مفصل ن.ک: محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۹۱-۲۱۹.</ref> | ||
[[پرونده:داخل حرم۶.JPG|بندانگشتی|ضریح حضرت معصومه(س) و نمای زیرین گنبد حرم]] | |||
=== | === دانش === | ||
فاطمهٔ معصومه(س) از زنان دانشمند و راوی حدیث به‌شمار رفته است.<ref>صادقی اردستانی، احمد، زنان دانشمند و راوی حدیث، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ص۳۵۰-۳۵۱. </ref> محدثان شیعه و [[اهل‌سنت]] روایات نقل‌شده از فاطمهٔ معصومه را در منابع خود آورده‌اند. از جمله به این روایات می‌توان اشاره کرد: | |||
امام | ۱. محمد بن محمد جَزَری (۷۵۱- ۸۳۳ق)، محدث و فقیه شافعی، با واسطه از فاطمهٔ معصومه(س) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع)، مانند سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] و ام‌کلثوم دختر [[امام علی(ع)]]، از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که آن حضرت گفت: «آیا سخن پیامبر خدا(ص) را در روز غدیر خم فراموش کردید که گفت که هر کس من مولای اویم پس علی(ع) هم مولای اوست و آنچه که خطاب به علی(ع) گفت که تو برای من به‌منزلهٔ هارون(ع) برای موسی(ع) هستی».<ref>ابن الجزری، محمد بن محمد، أسنى المطالب فى مناقب الإمام على(ع)، اصفهان، مکتبة الإمام أميرالمؤمنين علی(ع) العامة، ص۵۰-۵۱.</ref> | ||
۲. بکر بن احمد از فاطمه دختر امام رضا(ع) و او از فاطمه معصومه(ع) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع) از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که رسول خدا(ص) می‌گفت که در روز قیامت همگان به نام مادرهای خود خوانده می‌شوند جز شیعیان علی بن ابیطالب(ع).<ref>القمی، عباس بن محمدرضا، سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار، تهران، دارالاسرة للطباعة و النشر، ۱۳۹۲، ج۴، ص۵۴۵.</ref> | |||
با | |||
=== القاب === | |||
{{همچنین ببینید|لقب ستی برای حضرت معصومه(س)}} | |||
القاب بسیاری برای حضرت معصومه(س) در منابع ذکر شده است: از جمله به القاب طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)، رشیده (رشدیافته)، تقّیه (پرهیزگار)، رضّیه (خشنود از خدا)، مرضیّه (مورد رضایت خدا)، نقیّه (پاکیزه)، اخت الرضا (خواهر امام رضا)، سیّدهٔ صدّیقه (بانوی بسیار راستگو)، سیّدهٔ رضیّهٔ مرضّیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)، محدثّه (راوی حدیث)، عابده (عبادت‌کننده) و ستّی (سرور) می‌توان اشاره کرد.<ref>نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی، قم، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، ج۱ ، ص۲۱۱؛ نیز: رفیعی، علی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمایندگی ولی فقیه، اداره آموزش‌های عقیدتی سیاسی، ص۲۱.</ref> | |||
معصومهْ از دیگر القاب مشهور دختر امام کاظم(ع) است. این لقب برگرفته از روایتی است که از [[امام رضا(ع)]] نقل شده است: «مَن زارَ المَعصُومَهَ بِقُمّ کَمَنْ زارَنی؛ کسی که معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است که مرا زیارت کرده است.» لقب معصومه هر چند دلالت بر [[عصمت]] در مرتبهٔ عصمت معصومان(ع) نمی‌کند، بیانگر برخورداری او از مرتبهٔ نازل‌تر در مقام عصمت است؛ رتبه‌ای که در انسان‌های معمولی یافت نمی‌شود.<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> | |||
از القاب دیگر حضرت معصومه(س) کریمهٔ اهل‌بیت است که برای نامیدن او فراوان به‌کار برده می‌شود. [[آیت‌الله مرعشی نجفی|مرعشی نجفی]] (۱۲۷۶-۱۳۶۹ش)، مرجع تقلید شیعه، گفته است که [[امام باقر(ع)|امام محمد باقر(ع)]] یا امام جعفر صادق(ع) در خواب به پدر ایشان گفته است: «بر تو باد به کریمهٔ اهل‌بیت.»<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> شفیعه از دیگر القاب فاطمهٔ معصومه(س) است. از امام صادق(ع) نقل شده: «بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی در قم رحلت می‌کند که با شفاعت او همهٔ شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند».<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> در زیارت‌نامهٔ فاطمهٔ معصومه(س) آمده است: «ای فاطمهٔ معصومه! بهشت را برای من درخواست کن؛ زیرا نزد خدا مقام والایی داری.»<ref> رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.</ref> | |||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
[[پرونده:داخل حرم ۸.JPG|بندانگشتی|ایوان آینه در حرم فاطمهٔ معصومه(س).]] | |||
دربارهٔ زندگی حضرت معصومه(س) اطلاعات چندانی در دست نیست؛ از جمله دربارهٔ تاریخ ولادت و وفات و جزئیات حیات او.<ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، ج۵، ص۳۱.</ref> بنا بر برخی منابع متأخر، میلاد او در سال ۱۷۳ هجری قمری، در دوران خلافت [[هارون الرشید]]، در مدینه رخ داده است. فاطمهٔ معصومه در ده سالگی پدر خود امام کاظم(ع) را از دست داد.<ref>[https://amfm.ir/veladat-ta-vafat/ از ولادت تا وفات،] پرتال جامع آستان مقدس حضرت فاطمهٔ معصومه(س)، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> پدر فاطمهٔ معصومه(س) امام موسی کاظم(ع)، امام هفتم شیعیان، و مادرش نجمه از بانوان با فضیلت بوده است. [[شیخ صدوق]] روایت کرده که نجمه خاتون در عقل و درایت، اطاعت و عبادت و رعایت ادب مشهور بوده است. منابع تاریخی تصریح کرده‌اند که امام رضا(ع) و حضرت معصومه(ع) از یک مادر هستند.<ref>جمعی از نویسندگان، دانشنامهٔ امام کاظم علیه السلام، بی‌جا، پایگاه تخصصی عاشورا، بی‌تا، ص۳۳۸.</ref> | |||
حضرت معصومه(س) در طول عمر خود ازدواج نکرد. برخی دلیل ازدواج نکردن او را نیافتن همتا و کسی که شایسته او باشد ذکر کرده‌اند.<ref>الهامی، داود، سیری در تاریخ تشیع، قم، مکتب اسلام، ۱۳۷۵، ص۵۴۵.</ref> یکی از احتمالات ذکرشده دربارهٔ عدم ازدواج این است که خود امام کاظم(ع) به دخترانش وصیت کرد تا ازدواج نکنند. مخالفان این ادعا، چنین وصیتی را برخلاف سنت رسول الله(ص) و سیرهٔ اهل‌بیت(ع) دانسته و آن‌را رد کرده‌اند. برخی هم گفته‌اند وجود اختناق شدید در دوران هارون و [[مأمون]] عباسی بود که باعث شد کسی جرئت نکند به‌راحتی به خانه موسی بن جعفر رفت و آمد کند و داماد آن خانواده شود. از سوی دیگر، زندانی‌شدن حضرت موسی بن جعفر(ع)، شهادت او در زندان، احضار شدن امام رضا(ع) به خراسان و دورافتادن آن امام از خواهرانش مزید بر این علت بوده است.<ref>حسینی، سید جواد، «راز عدم ازدواج حضرت معصومه(س)»، فرهنگ کوثر، ۱۳۸۶، شمارهٔ ۶۹.</ref> | |||
. | === سفر به ایران و وفات === | ||
نویسندهٔ [[کتاب تاریخ قم]] می‌گوید در سال ۲۰۰ق مأمون، خلیفهٔ عباسی، امام رضا(ع) را از مدینه به مرو برای ولی‌عهدی خود طلب نمود. خواهر امام، فاطمهٔ معصومه(س)، در سال ۲۰۱ق به‌قصد دیدار برادرش راهی ایران شد. گفته شده که حضرت فاطمهٔ معصومه(س) پس از دریافت نامهٔ برادرش خود را آمادهٔ سفر کرده بوده است.<ref>فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ مذهبی قم، قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۷، .ص۹۲.</ref> | |||
فاطمهٔ معصومه(س) در سال ۲۰۱ق به‌سمت طوس در ایران حرکت کرد. در این سفر پنج تن از برادران فاطمهٔ معصومه(س) به نام‌های فضل، جعفر، هادی، قاسم و زید و تعدادی از برادرزادگان و تنی چند از خدمتکاران او را همراهی می‌کردند. بنا بر نظر بعضی، فاطمهٔ معصومه(س) به همراه ۲۳ نفر از برادران و برادرزادگان به این سفر رفته است. برخی دیگر گفته‌اند حضرت معصومه(س) را در این مسافرت تنها یک خادم همراهی می‌کرده است.<ref>[https://amfm.ir/veladat-ta-vafat/ از ولادت تا وفات،] پرتال جامع آستان مقدس حضرت فاطمهٔ معصومه(س)، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> فاطمهٔ معصومه(ع) رنج این سفر طولانی را تحمل کرد تا به شهر ساوه رسید. مردم آن شهر، که در آن زمان از دشمنان [[اهل‌بیت(ع)]] بودند، به کاروان آن حضرت حمله کردند. جنگ سختی درگرفت و همهٔ برادران و برادرزادگان آن حضرت به شهادت رسیدند. غم شهادت ۲۳ تن از بستگانْ فاطمهٔ معصومه را نهایتاً به بستر بیماری کشاند. مردم و اشراف قم، که دوستدار خاندان پیامبر(ص) بودند، با آگاهی از این واقعه به ساوه رفتند و پس از دیدار با فاطمهٔ معصومه(س) او را به درخواست خودش به قم بردند. فاطمهٔ معصومه مدت هفده روز در خانهٔ یکی از بزرگان قم، به نام موسی بن خزرج اشعری، در حالی که بیمار بود به‌سر برد. سرانجام فاطمهٔ معصومه(س) در روز دهم ربیع الثانی سال ۲۰۱ق در شهر قم وفات کرد.<ref>رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۴-۲۵.</ref> | |||
تاریخ دقیق وفات فاطمهٔ معصومه(س) در منابع متقدم ذکر نشده است؛ ولی منابع متأخر سالروز وفات او را در روز دهم ربیع الثانی سال ۲۰۱ق، در ۲۸ سالگی او، عنوان کرده‌اند. برخی نیز روز دوازدهم ربیع الثانی را ثبت کرده‌اند. برخی محققان معتقدند که هر دو تاریخ تخمینی است.<ref>[https://lib.eshia.ir/11142/1/20/ولادت_حضرت_معصومه ۲۳ ربیع الاول سالروز ورود حضرت فاطمهٔ معصومه(س)]، کتابخانهٔ مدرسه فقاهت، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۶، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> طبق نقلى دیگر، بعد از آن حمله در ساوه دشمنان در غذاى فاطمهٔ معصومه(س) سمّ ريختند و آن سمّ موجب بيمارى و در نهايت شهادت ايشان بعد از هفده روز گرديد.<ref>تشید، علی‌اکبر، هدیهٔ اسماعیل یا قیام سادات علوی برای تصاحب خلافت، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۵ش، ص ۱۶۶.</ref> | |||
برخی گفته‌اند با توجه به درگیری نظامی با کاروان فاطمهٔ معصومه(س) شهادت او امری محتمل بوده است؛ چون بیماری او متأثر از این جنگ بوده است. می‌توان گزارش کتاب تاریخ قم، مبنی بر وفات فاطمهٔ معصومه(س) در اثر بیماری را، حمل بر موضع محافظه‌کارانهٔ غالب اشعریان نمود که سعی در حفظ رابطه خود با دولت عباسی داشته‌اند. نویسندهٔ کتاب تاریخ قم یکی از اشعریان بوده است.<ref>پاک، محمدرضا، «قم در دو قرن نخست هجری»، تاریخ اسلام، دفتر تبلیغات اسلامی حوزهٔ علمیهٔ قم، ۱۳۸۲، شمارهٔ ۱۴، ص۱۰.</ref> | |||
== زیارتنامه و ثواب زیارت == | |||
زیارت فاطمهٔ معصومه(س) در کلام اهل‌بیت اهمیت آن ذکرشده . در این روایات از رحلت فاطمهٔ معصومه(س) در قم و ثواب زیارت ایشان خبر داده شده است: | |||
* در روایتی [[امام صادق(ع)]]، شهر قم را حرم اهل‌بیت(ع) معرفی نموده و به مدفون‌شدن یکی از فرزندانش به نام فاطمه در این شهر اشاره کرده است. امام صادق تأیید کرده که هر کس فاطمهٔ معصومه(س) را زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.<ref>المجلسی، بحار الأنوار، ج۹۹، ص ۲۶۷.</ref> | |||
* در نقلی امام رضا(ع) به قبر فاطمهٔ معصومه(س) در قم اشاره می‌کند و می‌گوید که هر کس او را زیارت کند، در حالی که عارف به حقش باشد، بهشت براى اوست.<ref>المجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص ۳۱۶.</ref> | |||
* امام جواد(ع) در فضیلت زیارت قبر عمّه‌اش می‌گوید که هر کس عمهٔ مرا در قم زیارت کند بهشت برای اوست.<ref>ابن‌قولویه، كامل الزيارات، ص۳۲۴.</ref> | |||
===زیارتنامه=== | |||
زیارت‌نامه‌ای که در شأن حضرت معصومه از امام رضا(ع) صادر شده را نشانه مقام حضرت معصومه(س) دانسته‌اند.<ref>محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۷۵.</ref> [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحارالانوار]] و برخی دیگر از آثارش این زیارتنامه را نقل کرده است.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶-۲۶۷؛ نیز: المجلسی، محمدباقر، تحفةالزائر، قم، مؤسسهٔ امام هادی(ع)، ۱۳۸۶ش، ص۴؛ نیز: المجلسی، زاد المعاد، بیروت، مؤسسة اعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۵۴۸-۵۴۷.</ref> از ویژگی‌های زیارت فاطمهٔ معصومه(س)، نسبت به سایر امامزادگان، مأثوره‌بودن این زیارتنامه است.<ref>مجلسی، زاد المعاد، ص۵۴۸-۵۴۷.</ref> | |||
این زیارتنامه که توسط امام رضا(ع) برای سعد اشعری نقل شده با اذکار الهی آغاز شده و در ابتدا نزد قبر و رو به قبله باید ۳۴ مرتبه الله أَکبر، ۳۳ مرتبه سُبْحانَ اللّٰهِ و ۳۳ مرتبه الْحَمْدُلِلّٰهِ خواند و سپس متن زیارتنامه را تلاوت کرد.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref> | |||
{{نقل قول دوقلو تاشو | |||
| تیتر = زیارتنامه حضرت معصومه(س) | |||
| عنوان ستون چپ = ترجمه|السَّلامُ عَلَىٰ آدَمَ صِفْوَهِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ نُوحٍ نَبِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَى إِبْراهِیمَ خَلِیلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ مُوسَىٰ کَلِیمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ عِیسىٰ رُوحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَیْرَ خَلْقِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللّٰهِ خاتَِمَ النَّبِیِّینَ،|سلام بر آدم برگزیده خدا، سلام بر نوح پیامبر خدا، سلام بر ابراهیم دوست خدا، سلام بر موسی هم‌سخن خدا، سلام بر عیسی روح خدا، سلام بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای بهترین خلق خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای محمد بن عبدالله خاتم پیامبران،|السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طالِبٍ وَصِیَّ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا فاطِمَهُ سَیِّدَهَ نِساءِ الْعالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکُما یَا سِبْطَیْ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَسَیِّدَیْ شَبابِ أَهْلِ الْجَّنَهِ،|سلام بر تو ای امیرمؤمنان علی بن ابیطالب، جانشین رسول خدا، سلام بر تو ای فاطمه سرور بانوان جهانیان، سلام بر شما ای دو فرزندزاده پیامبر رحمت و دو سرور جوانان اهل بهشت،|السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ سِیِّدَ الْعابِدِینَ وَقُرَّهَ عَیْنِ النَّاظِرِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ باقِرَ الْعِلْمِ بَعْدَ النَّبِیِّ؛|سلام بر تو ای علی بن الحسین، سرور عبادت‌کنندگان و روشنی چشم بینندگان، سلام بر تو ای محمد بن علی، شکافنده دانش پس از پیامبر؛|السَّلامُ عَلَیْکَ یَا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ الْبارَّ الْأَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ الطَّاهِرَ الطُّهْرِ،|سلام بر تو ای جعفر بن محمد، راستگوی نیکوکار امین، سلام بر تو ای موسی بن جعفر، امام پاک و پاکیزه،|السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضىٰ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ التَّقِیَّ،|سلام بر تو ای علی بن موسی‌الرضا امام پسندیده، سلام بر تو ای محمد بن علی تقی،|السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ النَّقِیَّ النَّاصِحَ الْأَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ، السَّلامُ عَلَى الْوَصِیِّ مِنْ بَعْدِهِ.|سلام بر تو ای علی بن محمّد نقی اندرزگوی امین، سلام بر تو ای حسن بن علی، سلام بر وصی پس از او.|اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ نُورِکَ وَسِراجِکَ، وَوَلِیِّ وَلِیِّکَ، وَوَصِیِّ وَصِیِّکَ، وَحُجَّتِکَ عَلَىٰ خَلْقِکَ،|خدایا درود فرست بر نورت و چراغت و نماینده نماینده‌ات و جانشین جانشینت، حجّتت بر آفریدگانت،|السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ فاطِمَهَ وَخَدِیجَهَ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ وَلِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا أُخْتَ وَلِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا عَمَّهَ وَلِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ؛|سلام بر تو ای دختر رسول خدا، سلام بر تو ای دختر فاطمه و خدیجه، سلام بر تو ای دختر امیرمؤمنان، سلام بر تو ای دختر حسن و حسین، سلام بر تو ای دختر ولی خدا، سلام بر تو ای خواهر ولی خدا، سلام بر تو ای عمّه ولی خدا، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای دختر موسی بن جعفر؛|السَّلامُ عَلَیْکِ عَرَّفَ اللّٰهُ بَیْنَنا وَبَیْنَکُمْ فِی الْجَنَّهِ، وَحَشَرَنا فِی زُمْرَتِکُمْ، وَأَوْرَدَنا حَوْضَ نَبِیِّکُمْ، وَسَقَانا بِکَأْسِ جَدِّکُمْ مِنْ یَدِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طالِبٍ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیْکُمْ،|سلام بر تو، خدا بین ما و شما در بهشت شناسایی برقرار کند و در گروهتان محشور دارد و بر حوض پیامبرتان واردمان نماید و به ما با جام جدّتان، از دست علی بن ابیطالب بنوشاند درودهای خدا بر شما باد،|أَسْأَلُ اللّٰهَ أَنْ یُرِیَنا فِیکُمُ السُّرُورَ وَالْفَرَجَ، وَأَنْ یَجْمَعَنا وِإِیَّاکُمْ فِی زُمْرَهِ جَدِّکُمْ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَأَنْ لَایَسْلُبَنا مَعْرِفَتَکُمْ إِنَّهُ وَلِیٌّ قَدِیرٌ،|از خدا خواستارم که به ما درباره شما خوشحالی و گشایش بنمایاند و ما و شما را در گروه جدّتان محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) گرد آورد و معرفت شما را از ما باز نگیرد، به راستی که او سرپرستی تواناست.|أَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ بِحُبِّکُمْ، وَالْبَراءَهِ مِنْ أَعْدائِکُمْ، وَالتَّسْلِیمِ إِلَى اللّٰهِ راضِیاً بِهِ غَیْرَ مُنْکِرٍ وَلَا مُسْتَکْبِرٍ، وَعَلَىٰ یَقِینِ مَا أَتىٰ بِهِ مُحَمَّدٌ وَبِهِ راضٍ، نَطْلُبُ بِذٰلِکَ وَجْهَکَ یَا سَیِّدِی اللّٰهُمَّ وَرِضاکَ وَالدَّارَ الْآخِرَهَ، یَا فاطِمَهُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّهِ فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللّٰهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ.|به درگاه خدا به سبب دوستی شما و بیزاری از دشمنانتان و تسلیم بودن به خدا، تقرّب می‌جویم، در حال خشنودی به آن، نه با انکار و تکبّر بلکه بر پایه یقین به آنچه محمد آن را آورده و به آن خشنودم، به این امور خاطر تو را می‌خواهم ای آقای من، خدایا خشنودی‌ات و خانه آخرت را می‌خواهم. ای فاطمه درباره بهشت برایم شفاعت کن، به درستی که برای تو نزد خدا مقامی از مقامات بلند است.|اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ لِی بِالسَّعادَهِ فَلَا تَسْلُبْ مِنِّی مَا أَنَا فِیهِ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ . اللّٰهُمَّ اسْتَجِبْ لَنا وَتَقَبَّلْهُ بِکَرَمِکَ وَعِزَّتِکَ وَبِرَحْمَتِکَ وَعافِیَتِکَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِینَ وَسَلَّمَ تَسْلِیماً یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.|خدایا از تو می‌خواهم که سرانجام کارم را به خوشبختی ختم کنی و آنچه را در آنم از دستم مگیری و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ. خدایا برای ما اجابت کن و آن را به کرم و عزّتت و به رحمت و عافیتت بپذیر و درود خدا بر محمّد و همه خاندان او و بر آنان سلام، سلامی کامل، ای مهربان‌ترین مهربانان. | |||
}} | |||
== حرم == | |||
به نقل از منابع تاریخی، فاطمهٔ معصومه(س) را در محله باغ بابِلان قم دفن کردند.<ref>کیانی، یوسف، «مجموعهٔ حرم حضرت معصومه(س)»، دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره ۱۵۱، پاییز ۱۳۷۸ش، ص۶۴.</ref> بر روی قبر حضرت در ابتدا بوریایی گذاشتند<ref name=":0">سجادی، صادق، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.</ref> پس از آن، حرم حضرت معصومه(س) در طول تاریخ تغییر و تحولات بسیاری داشته و در دوره‌های مختلف گسترش یافته است.<ref name=":3">سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۸-۳۶۲.</ref> ساختمان بارگاه فاطمهٔ معصومه(س) از اواسط سدهٔ سوم هجری قمری شروع شد و در طول سدهٔ چهارم تا ششم قبّه و گنبد داشت و تزئیناتی در آن شده بود<ref name=":2">ستوده، منوچهر، کتابه‌های حرم مطهر حضرت معصومه(س) و حظیره‌های اطراف آن، قم، کتابخانهٔ حضرت آیة‌الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۳۷۵ش، ص۱۹.</ref> با این حال تا قبل از دورهٔ صفوی، ضریح یا ایوان باشکوهی برای حرم وجود نداشت.<ref name=":1">رضایی ندوشن، «سیر تحول حرم حضرت معصومه(س)»، مطالعات معماری ایران، ص۹۲.</ref> | |||
در دوره صفویه، حرم گسترش داده شد که ساخت صحن عتیق و ایوان طلا از جمله آنها است.<ref name=":4">سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۹.</ref> در دوره قاجار نیز گسترش حرم ادامه پیدا کرد. [[فتحعلی شاه]] سطح حرم را با سنگ مرمر فرش کرد،. به تصریح کتیبهٔ موجود در حرم، آیینه‌کاری دیوارهای حرم نیز در ایام فتحعلی شاه آغاز شد و در روزگار محمد شاه به پایان رسید.<ref name=":4" /> در دوره سلطنت ناصرالدین شاه قاجار صحن اتابک نیز ساخته شد.<ref>وزین افضل، مهدی، «توسعه حرم حضرت معصومه و افزایش زائران قم در دوره ناصرالدین شاه، پژوهش در تاریخ، سال دوم، شماره۳، پاییز ۱۳۹۰ش، ص۶۵.</ref> پس از انقلاب اسلامی ایران نیز حرم گسترش یافته و بخش‌هایی از جمله شبستان امام خمینی بر حرم افزوده شد.<ref name=":5">«[https://reiseniran.de/fa/%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D9%87-%D9%82%D9%85/ حرم حضرت معصومه]»، سایت سفر در ایران، تاریخ درج مطلب: ۱۳ خرداد ۱۴۰۱، تاریخ بازدید: ۱۴ دی ۱۴۰۱ش.</ref> | |||
و | پس از [[انقلاب اسلامی ایران]] نیز حرم گسترش یافته و بخش‌هایی از جمله شبستان امام خمینی بر حرم افزوده شد.<ref name=":5" />[[پرونده:حرم حضرت معصومه.jpg|چپ|500px|نقشه حرم حضرت معصومه(ع)]] | ||
=== صحن‌ها و رواق‌ها === | |||
حرم حضرت معصومه(س) دارای صحن‌های مختلف است: | |||
* صحن عتیق که صحن کوچک، صحن قدیم و امروزه صحن امام هادی(ع) خوانده می‌شود. این صحن مربع شکل و دارای سه ایوان است. ایوان طلا در این صحن قرار دارد.<ref>سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.</ref> | |||
* صحن اتابکی که صحن نو و امروزه صحن امام رضا(ع) خوانده می‌شود. این صحن در دورهٔ ناصرالدین شاه قاجار توسط میرزا علی‌اصغر خان اتابک ساخته شد. رواق آینه که در سال ۱۱۳۰ هجری قمری به دستور علی‌اکبر خان اتابک احداث شد، در این صحن قرار دارد.<ref>سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰-۳۶۱.</ref> | |||
* صحن صاحب الزمان(ع) که حدود ۸۰۰۰ متر مربع وسعت دارد و دارای چهار ورودی است. این صحن در کنار شبستان امام خمینی قرار دارد.<ref name=":5" /> | |||
* صحن جواد الائمه(ع)؛ این صحن که بیش از ۱۵۰۰۰ متر مربع وسعت دارد بر روی رودخانهٔ قم‌رود احداث شده است. این صحن با چهار ورودی اصلی و دو ورودی اضطراری در اواخر دههٔ ۸۰ احداث شد.<ref>«[https://reiseniran.de/fa/%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D9%87-%D9%82%D9%85/ حرم حضرت معصومه]» سایت سفر در ایران.</ref> | |||
*صحن پیامبر اعظم(ص)؛ ساخت این صحن از اواخر دهه ۸۰ آغاز شد.<ref>«[https://reiseniran.de/fa/%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D9%87-%D9%82%D9%85/ حرم حضرت معصومه]» سایت سفر در ایران.</ref> | |||
در حرم حضرت معصومه(س) شش رواق وجود دارد که بیشترشان دارای گنبدی کوچک‌تر از گنبد اصلی حرم است. سه رواق ساختۀ [[صفویان]]، دو رواق ساختۀ [[قاجاریان]] و یک رواق مربوط به روزگار معاصر است.<ref>سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰-۳۶۱.</ref> | |||
[[پرونده:سیر تحول حرم حضرت معصومه.png|بندانگشتی|300px|سیر تحول حرم حضرت معصومه تا دوره ناصرالدین شاه.]] | |||
</ref> | === ضریح === | ||
نخستین ضریح مرقد حضرت معصومه(س) ساختهٔ [[شاه طهماسب اول]] است. شاه طهماسب بعداً ضریحی دیگر از فولاد سفید و شفاف در اطراف ضریح پیشین نصب کرد. این ضریح در ۱۰۰۰ق توسط [[شاه عباس اول]] صفوی با ضریح دیگری تعویض شد. فتحعلی شاه قاجار این ضریح را در ۱۲۴۵ق با صفحاتی از نقره پوشاند و آن را بر فراز پایه‌ای از سنگ مرمر جای داد. پس از مرمت‌هایی، سرانجام در ۱۳۴۸ش شکل آن تغییر کرده و بر ارتفاعش افزودند.<ref>سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۹-۳۶۰.</ref> در سال ۱۳۸۰ش، ضریح حضرت معصومه(س) مورد بازسازی کامل قرار گرفت.<ref>«[https://www.isna.ir/news/95050112516/%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%B6%D8%B1%DB%8C%D8%AD-%D9%85%D8%B7%D9%87%D8%B1-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D9%87-%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%BA%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D8%A7%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86 سیر تاریخی ضریح مطهر حضرت معصومه (س) از آغاز تاکنون]»، ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۲۰ مرداد ۱۳۹۵، تاریخ بازدید: ۱۱ دی ۱۴۰۱ش.</ref> | |||
== | === گنبد === | ||
[[پرونده:حرم قدیمی ۸.jpg|200px|چپ|وجود سنگ قبرها در صحن اتابکی]] | |||
اولین گنبد بر روی مرقد حضرت معصومه توسط زنی زینب نام بوده<ref>سجادی، «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/257471/%D8%A2%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D9%87 آستانه حضرت معصومه]»، مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.</ref> که برخی او را دختر امام جواد(ع) دانسته‌اند.<ref>ندوشن، محمدرضایی، «سیر تحول حرم حضرت معصومه(س)»، مطالعات معماری ایران، شماره ۱۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۸ش، ص۹۲.</ref> «امیر ابوالفضل عراقی» حاکم قم در دوره سلجوقیان، گنبد جدیدی بنا کردند.<ref>««آستانه مقدسه حضرت معصومه علیها سلام (قم)»، معارف اسلامی (سازمان اوقاف)، شماره ۲۹، شهریور ۱۳۵۷ش، ص۵۶.</ref> در سال ۹۲۵ق شاه‌بیگم صفوی این گنبد را تخریب و گنبدی دیگر ساخت که اکنون باقی است. این گنبد در ۱۵۱۸ق به فرمان فتحعلی شاه با ۱۲۰۰۰ خشت طلا تزئین شد. ارتفاع این گنبد از سطح بام حرم ۱۶ متر و از سطح زمین ۳۲ متر است.<ref>سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.</ref> گنبد در دورهٔ جمهوری اسلامی در دههٔ هشتاد شمسی مورد بازسازی قرار گرفت.<ref>فقیه میرزایی، حسین، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4180/4780/39392/%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%DA%AF%D9%86%D8%A8%D8%AF-%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D9%85%D8%B7%D9%87%D8%B1-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D9%87%22%D8%B3%22 طرح بازسازی گنبد حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)]»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۱ اردیبهشت ۱۳۸۲، تاریخ بازدید: ۱۳ دی ۱۴۰۱.</ref> | |||
== حرم حضرت معصومه | === گلدسته === | ||
*دو گلدسته در صحن اتابکی وجود دارد که از بلندترین بناهای حرم است و بر بالای ایوان آینه قرار دارد. | |||
*دو گلدسته سمت دیگر صحن اتابکی و روبه‌روی ایوان آینه قرار دارند. | |||
*دو گلدسته در ایوان طلا در صحن عتیق ساخته شده که پوشیده از کاشی گرهی به صورت مارپیچ است.<ref>«[https://hawzah.net/fa/Question/View/65088/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D8%AD%D8%B1%D9%85-%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D8%B9%D8%B5%D9%88%D9%85%D9%87-%22%D8%B3%22 تاریخچه حرم حضرت معصومه (س)]»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۲۴تیر ۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید: ۱۰ دی ۱۴۰۱ش.</ref> | |||
== | == نگارخانه== | ||
<gallery mode="packed" heights="150px"> | |||
پرونده:حرم قدیمی ۱.jpg|نمای بیرونی حرم فاطمهٔ معصومه(س) از سمت میدان آستانه (۱۲۳۸ش). | |||
پرونده:حرم قدیمی۳.jpg|صحن عتیق و نقاره‌خانه (سال ۱۲۶۶ش). | |||
پرونده:حرم قدیمی ۴.jpg|نمای بیرونی حرم فاطمهٔ معصومه(س) از سمت قم‌رود و دیوارهای بلند ساخته‌شده برای جلوگیری از ورود سیل به داخل حرم (سال ۱۲۶۹ش). | |||
پرونده:حرم قدیمی ۵.jpg|ضریح مرقد فاطمهٔ معصومه(س) (سال ۱۲۸۴ش). | |||
پرونده:حرم قدیمی ۹.jpg|دورنمای حرم فاطمهٔ معصومه(س) (سال ۱۳۰۶ش). | |||
پرونده:حرم قدیمی ۷.jpg|تصویری از بخشی از صحن اتابکی. | |||
پرونده:حرم ۲.jpg|نمای بیرونی حرم فاطمهٔ معصومه از سمت میدان آستانه (۱۲۶۶ش). | |||
پرونده:قرآن‌خوانی در شبستان امام خمینی.jpg|تلاوت جمعی قرآن در شبستان امام خمینی حرم فاطمهٔ معصومه(س). | |||
پرونده:داخل حرم ۵.JPG|نمایی از یکی از رواق‌های حرم فاطمهٔ معصومه(س) | |||
پرونده:حرم ۳.jpg|نمایی از گنبد و گلدسته‌های صحن اتابکی حرم فاطمهٔ معصومه(س). | |||
</gallery> | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =تاریخ | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =زنان اسوه | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ب | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۷
سؤال
مقام والای حضرت معصومه(س) در میان امامزادگان ناشی از چیست؟
حضرت معصومه(س)(۱۷۳ - ۲۰۱ق) دختر امام کاظم(ع) خواهر امام رضا(ع) و از بانوان با فضیلت و مشهور نزد شیعیان است.
نام اصلی او فاطمه و از جمله القاب مشهورش معصومه، کریمهٔ اهل‌بیت، شفیعه و طاهره است. در احادیث، برای او مقام شفاعت، عصمت و مقام علمی قائل شده‌اند. برای زیارت مرقد او ثواب زیادی برشمرده‌اند. امام رضا(ع) ثواب زیارت مدفن خواهرش را مانند ثواب زیارت مرقد خود دانسته است. از عالمان شیعه مطالب بسیاری دربارهٔ شرافت و فضیلت فاطمهٔ معصومه(س) نقل شده است. گفته شده ملاصدرا، حکیم شیعی، برای حل مشکلات علمی و فلسفی خود به او متوسل می‌شده است.
فاطمه معصومه(س) در ده سالگی پدر خود را از دست داد و هیچگاه ازدواج نکرد. دربارهٔ ازدواج‌نکردن او در منابع شیعه آمده که فردی همتا و مناسب برای همسری او وجود نداشته است. از مهم‌ترین اتفاقات زندگی فاطمهٔ معصومه(س) سفر به ایران، برای دیدار برادرش امام رضا(ع) بود. در کتاب‌های شیعه آمده که در این سفر، در شهر ساوه، به کاروان آنها حمله شد و عده‌ای از افراد کاروان او کشته شدند. فاطمهٔ معصومه(س) پس از این رخداد بیمار شد و پس از عزیمت به قم در بستر بیماری درگذشت.
مدفن فاطمهٔ معصومه(س) در شهر قم است. در آغاز مرقد او قبر ساده‌ای بود. این مرقد در دوره‌های حکومت‌های مختلف، به‌خصوص در دورهٔ حکومت‌های شیعی، توسعه یافت. اوج توسعهٔ حرم فاطمهٔ معصومه(س) در دوران صفویه و پس از آن بوده است.
درگاه‌ها
جایگاه
فاطمۀ معصومه(س) از با فضلیت‌ترین امامزادگان نزد شیعه به‌شمار می‌رود.[۱] او دختر امام موسی کاظم(ع)، خواهر امام رضا(ع) و عمهٔ امام جواد(ع) است. حرم او در شهر قم را دومین حرم اهل‌بیت(ع) در ایران، پس از حرم امام رضا(ع) در مشهد، به‌حساب آورده‌اند.[۲]
فضیلت
فاطمۀ معصومه(س) دارای مقام شفاعت دانسته شده است.[۳] امام جعفر صادق(ع) شفاعت فاطمۀ معصومه(س) را موجب ورود شیعیان به بهشت قلمداد کرده است.[۴] برخی، با تکیه بر این روایت، شفاعت فاطمۀ معصومه(س) را وسیع دانسته‌اند.[۵]
برخی، با تکیه بر قسمتی از زیارت‌نامهٔ فاطمۀ معصومه(س)، او را دختر روح و جسم پیامبر اکرم(ص)، حضرت زهرا(س)، خدیجه کبرى(س) و امامان معصوم(ع) دانسته‌اند.[۶] همچنین، از قسمتی دیگری از این زیارتنامه مقام عصمت برای فاطمۀ معصومه(ع) اثبات شده است.[۷] ماجرای دفن فاطمۀ معصومه(س) توسط دو فرد نقاب‌دار، شاهد بر عصمت آن حضرت دانسته شده؛ به این صورت که آن دو فرد نقاب‌دار امام رضا(ع) و امام جواد(ع) بوده‌اند[۸] و معصوم را جز معصوم نمی‌تواند دفن کند.[۹]
از دیگر جوانب فضیلت فاطمهٔ معصومه(س) برکات و فضایل مربوط به تربت و زیارت اوست. در برخی روایات پاداش زیارت فاطمهٔ معصومه(س) بهشت دانسته شده است.[۱۰] صدور زیارت‌نامهٔ مخصوص از سوی امام رضا(ع) برای فاطمهٔ معصومه از دیگر نمودهای فضیلت آن حضرت قلمداد شده است. از نظر برخی، این زیارتنامه، در کنار زیارت‌نامهٔ حضرت زهرا(س)، تنها زیارت‌نامهٔ صادرشده از معصوم است.[۱۱] از عالمان شیعه مطالب بسیاری دربارهٔ شرافت و فضیلت حضرت فاطمهٔ معصومه(س) نقل شده است[۱۲]. برای نمونه، نقل شده که ملاصدرا، حکیم شیعی درگذشتهٔ ۱۰۵۰ق، برای حل مشکلات علمی و فلسفی خود به زیارت آن حضرت می‌رفته و به او متوسل می‌شده است.[۱۳] همچنین، شيخ عباس قمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، محدث و مورخ شیعه، فاطمۀ معصومه(س) را سیدۀ جلیله و با فضیلت‌ترین دختران امام موسی کاظم(ع) خوانده است.[۱۴] کرامات بسیاری برای زیارت و حرم آن حضرت در منابع آمده است.[۱۵]
دانش
فاطمهٔ معصومه(س) از زنان دانشمند و راوی حدیث به‌شمار رفته است.[۱۶] محدثان شیعه و اهل‌سنت روایات نقل‌شده از فاطمهٔ معصومه را در منابع خود آورده‌اند. از جمله به این روایات می‌توان اشاره کرد:
۱. محمد بن محمد جَزَری (۷۵۱- ۸۳۳ق)، محدث و فقیه شافعی، با واسطه از فاطمهٔ معصومه(س) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع)، مانند سکینه دختر امام حسین(ع) و ام‌کلثوم دختر امام علی(ع)، از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که آن حضرت گفت: «آیا سخن پیامبر خدا(ص) را در روز غدیر خم فراموش کردید که گفت که هر کس من مولای اویم پس علی(ع) هم مولای اوست و آنچه که خطاب به علی(ع) گفت که تو برای من به‌منزلهٔ هارون(ع) برای موسی(ع) هستی».[۱۷]
۲. بکر بن احمد از فاطمه دختر امام رضا(ع) و او از فاطمه معصومه(ع) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع) از فاطمهٔ زهرا(س) نقل می‌کند که رسول خدا(ص) می‌گفت که در روز قیامت همگان به نام مادرهای خود خوانده می‌شوند جز شیعیان علی بن ابیطالب(ع).[۱۸]
القاب
القاب بسیاری برای حضرت معصومه(س) در منابع ذکر شده است: از جمله به القاب طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)، رشیده (رشدیافته)، تقّیه (پرهیزگار)، رضّیه (خشنود از خدا)، مرضیّه (مورد رضایت خدا)، نقیّه (پاکیزه)، اخت الرضا (خواهر امام رضا)، سیّدهٔ صدّیقه (بانوی بسیار راستگو)، سیّدهٔ رضیّهٔ مرضّیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)، محدثّه (راوی حدیث)، عابده (عبادت‌کننده) و ستّی (سرور) می‌توان اشاره کرد.[۱۹]
معصومهْ از دیگر القاب مشهور دختر امام کاظم(ع) است. این لقب برگرفته از روایتی است که از امام رضا(ع) نقل شده است: «مَن زارَ المَعصُومَهَ بِقُمّ کَمَنْ زارَنی؛ کسی که معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است که مرا زیارت کرده است.» لقب معصومه هر چند دلالت بر عصمت در مرتبهٔ عصمت معصومان(ع) نمی‌کند، بیانگر برخورداری او از مرتبهٔ نازل‌تر در مقام عصمت است؛ رتبه‌ای که در انسان‌های معمولی یافت نمی‌شود.[۲۰]
از القاب دیگر حضرت معصومه(س) کریمهٔ اهل‌بیت است که برای نامیدن او فراوان به‌کار برده می‌شود. مرعشی نجفی (۱۲۷۶-۱۳۶۹ش)، مرجع تقلید شیعه، گفته است که امام محمد باقر(ع) یا امام جعفر صادق(ع) در خواب به پدر ایشان گفته است: «بر تو باد به کریمهٔ اهل‌بیت.»[۲۱] شفیعه از دیگر القاب فاطمهٔ معصومه(س) است. از امام صادق(ع) نقل شده: «بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی در قم رحلت می‌کند که با شفاعت او همهٔ شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند».[۲۲] در زیارت‌نامهٔ فاطمهٔ معصومه(س) آمده است: «ای فاطمهٔ معصومه! بهشت را برای من درخواست کن؛ زیرا نزد خدا مقام والایی داری.»[۲۳]
زندگی‌نامه
دربارهٔ زندگی حضرت معصومه(س) اطلاعات چندانی در دست نیست؛ از جمله دربارهٔ تاریخ ولادت و وفات و جزئیات حیات او.[۲۴] بنا بر برخی منابع متأخر، میلاد او در سال ۱۷۳ هجری قمری، در دوران خلافت هارون الرشید، در مدینه رخ داده است. فاطمهٔ معصومه در ده سالگی پدر خود امام کاظم(ع) را از دست داد.[۲۵] پدر فاطمهٔ معصومه(س) امام موسی کاظم(ع)، امام هفتم شیعیان، و مادرش نجمه از بانوان با فضیلت بوده است. شیخ صدوق روایت کرده که نجمه خاتون در عقل و درایت، اطاعت و عبادت و رعایت ادب مشهور بوده است. منابع تاریخی تصریح کرده‌اند که امام رضا(ع) و حضرت معصومه(ع) از یک مادر هستند.[۲۶]
حضرت معصومه(س) در طول عمر خود ازدواج نکرد. برخی دلیل ازدواج نکردن او را نیافتن همتا و کسی که شایسته او باشد ذکر کرده‌اند.[۲۷] یکی از احتمالات ذکرشده دربارهٔ عدم ازدواج این است که خود امام کاظم(ع) به دخترانش وصیت کرد تا ازدواج نکنند. مخالفان این ادعا، چنین وصیتی را برخلاف سنت رسول الله(ص) و سیرهٔ اهل‌بیت(ع) دانسته و آن‌را رد کرده‌اند. برخی هم گفته‌اند وجود اختناق شدید در دوران هارون و مأمون عباسی بود که باعث شد کسی جرئت نکند به‌راحتی به خانه موسی بن جعفر رفت و آمد کند و داماد آن خانواده شود. از سوی دیگر، زندانی‌شدن حضرت موسی بن جعفر(ع)، شهادت او در زندان، احضار شدن امام رضا(ع) به خراسان و دورافتادن آن امام از خواهرانش مزید بر این علت بوده است.[۲۸]
سفر به ایران و وفات
نویسندهٔ کتاب تاریخ قم می‌گوید در سال ۲۰۰ق مأمون، خلیفهٔ عباسی، امام رضا(ع) را از مدینه به مرو برای ولی‌عهدی خود طلب نمود. خواهر امام، فاطمهٔ معصومه(س)، در سال ۲۰۱ق به‌قصد دیدار برادرش راهی ایران شد. گفته شده که حضرت فاطمهٔ معصومه(س) پس از دریافت نامهٔ برادرش خود را آمادهٔ سفر کرده بوده است.[۲۹]
فاطمهٔ معصومه(س) در سال ۲۰۱ق به‌سمت طوس در ایران حرکت کرد. در این سفر پنج تن از برادران فاطمهٔ معصومه(س) به نام‌های فضل، جعفر، هادی، قاسم و زید و تعدادی از برادرزادگان و تنی چند از خدمتکاران او را همراهی می‌کردند. بنا بر نظر بعضی، فاطمهٔ معصومه(س) به همراه ۲۳ نفر از برادران و برادرزادگان به این سفر رفته است. برخی دیگر گفته‌اند حضرت معصومه(س) را در این مسافرت تنها یک خادم همراهی می‌کرده است.[۳۰] فاطمهٔ معصومه(ع) رنج این سفر طولانی را تحمل کرد تا به شهر ساوه رسید. مردم آن شهر، که در آن زمان از دشمنان اهل‌بیت(ع) بودند، به کاروان آن حضرت حمله کردند. جنگ سختی درگرفت و همهٔ برادران و برادرزادگان آن حضرت به شهادت رسیدند. غم شهادت ۲۳ تن از بستگانْ فاطمهٔ معصومه را نهایتاً به بستر بیماری کشاند. مردم و اشراف قم، که دوستدار خاندان پیامبر(ص) بودند، با آگاهی از این واقعه به ساوه رفتند و پس از دیدار با فاطمهٔ معصومه(س) او را به درخواست خودش به قم بردند. فاطمهٔ معصومه مدت هفده روز در خانهٔ یکی از بزرگان قم، به نام موسی بن خزرج اشعری، در حالی که بیمار بود به‌سر برد. سرانجام فاطمهٔ معصومه(س) در روز دهم ربیع الثانی سال ۲۰۱ق در شهر قم وفات کرد.[۳۱]
تاریخ دقیق وفات فاطمهٔ معصومه(س) در منابع متقدم ذکر نشده است؛ ولی منابع متأخر سالروز وفات او را در روز دهم ربیع الثانی سال ۲۰۱ق، در ۲۸ سالگی او، عنوان کرده‌اند. برخی نیز روز دوازدهم ربیع الثانی را ثبت کرده‌اند. برخی محققان معتقدند که هر دو تاریخ تخمینی است.[۳۲] طبق نقلى دیگر، بعد از آن حمله در ساوه دشمنان در غذاى فاطمهٔ معصومه(س) سمّ ريختند و آن سمّ موجب بيمارى و در نهايت شهادت ايشان بعد از هفده روز گرديد.[۳۳]
برخی گفته‌اند با توجه به درگیری نظامی با کاروان فاطمهٔ معصومه(س) شهادت او امری محتمل بوده است؛ چون بیماری او متأثر از این جنگ بوده است. می‌توان گزارش کتاب تاریخ قم، مبنی بر وفات فاطمهٔ معصومه(س) در اثر بیماری را، حمل بر موضع محافظه‌کارانهٔ غالب اشعریان نمود که سعی در حفظ رابطه خود با دولت عباسی داشته‌اند. نویسندهٔ کتاب تاریخ قم یکی از اشعریان بوده است.[۳۴]
زیارتنامه و ثواب زیارت
زیارت فاطمهٔ معصومه(س) در کلام اهل‌بیت اهمیت آن ذکرشده . در این روایات از رحلت فاطمهٔ معصومه(س) در قم و ثواب زیارت ایشان خبر داده شده است:
- در روایتی امام صادق(ع)، شهر قم را حرم اهل‌بیت(ع) معرفی نموده و به مدفون‌شدن یکی از فرزندانش به نام فاطمه در این شهر اشاره کرده است. امام صادق تأیید کرده که هر کس فاطمهٔ معصومه(س) را زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود.[۳۵]
- در نقلی امام رضا(ع) به قبر فاطمهٔ معصومه(س) در قم اشاره می‌کند و می‌گوید که هر کس او را زیارت کند، در حالی که عارف به حقش باشد، بهشت براى اوست.[۳۶]
- امام جواد(ع) در فضیلت زیارت قبر عمّه‌اش می‌گوید که هر کس عمهٔ مرا در قم زیارت کند بهشت برای اوست.[۳۷]
زیارتنامه
زیارت‌نامه‌ای که در شأن حضرت معصومه از امام رضا(ع) صادر شده را نشانه مقام حضرت معصومه(س) دانسته‌اند.[۳۸] علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار و برخی دیگر از آثارش این زیارتنامه را نقل کرده است.[۳۹] از ویژگی‌های زیارت فاطمهٔ معصومه(س)، نسبت به سایر امامزادگان، مأثوره‌بودن این زیارتنامه است.[۴۰]
این زیارتنامه که توسط امام رضا(ع) برای سعد اشعری نقل شده با اذکار الهی آغاز شده و در ابتدا نزد قبر و رو به قبله باید ۳۴ مرتبه الله أَکبر، ۳۳ مرتبه سُبْحانَ اللّٰهِ و ۳۳ مرتبه الْحَمْدُلِلّٰهِ خواند و سپس متن زیارتنامه را تلاوت کرد.[۴۱]
| مـتـن | ترجمه |
|---|---|
| السَّلامُ عَلَىٰ آدَمَ صِفْوَهِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ نُوحٍ نَبِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَى إِبْراهِیمَ خَلِیلِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ مُوسَىٰ کَلِیمِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَىٰ عِیسىٰ رُوحِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا خَیْرَ خَلْقِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللّٰهِ خاتَِمَ النَّبِیِّینَ، | سلام بر آدم برگزیده خدا، سلام بر نوح پیامبر خدا، سلام بر ابراهیم دوست خدا، سلام بر موسی هم‌سخن خدا، سلام بر عیسی روح خدا، سلام بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای بهترین خلق خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای محمد بن عبدالله خاتم پیامبران، |
| السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طالِبٍ وَصِیَّ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا فاطِمَهُ سَیِّدَهَ نِساءِ الْعالَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکُما یَا سِبْطَیْ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَسَیِّدَیْ شَبابِ أَهْلِ الْجَّنَهِ، | سلام بر تو ای امیرمؤمنان علی بن ابیطالب، جانشین رسول خدا، سلام بر تو ای فاطمه سرور بانوان جهانیان، سلام بر شما ای دو فرزندزاده پیامبر رحمت و دو سرور جوانان اهل بهشت، |
| السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ سِیِّدَ الْعابِدِینَ وَقُرَّهَ عَیْنِ النَّاظِرِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ باقِرَ الْعِلْمِ بَعْدَ النَّبِیِّ؛ | سلام بر تو ای علی بن الحسین، سرور عبادت‌کنندگان و روشنی چشم بینندگان، سلام بر تو ای محمد بن علی، شکافنده دانش پس از پیامبر؛ |
| السَّلامُ عَلَیْکَ یَا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ الْبارَّ الْأَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ الطَّاهِرَ الطُّهْرِ، | سلام بر تو ای جعفر بن محمد، راستگوی نیکوکار امین، سلام بر تو ای موسی بن جعفر، امام پاک و پاکیزه، |
| السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضىٰ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ التَّقِیَّ، | سلام بر تو ای علی بن موسی‌الرضا امام پسندیده، سلام بر تو ای محمد بن علی تقی، |
| السَّلامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ النَّقِیَّ النَّاصِحَ الْأَمِینَ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ، السَّلامُ عَلَى الْوَصِیِّ مِنْ بَعْدِهِ. | سلام بر تو ای علی بن محمّد نقی اندرزگوی امین، سلام بر تو ای حسن بن علی، سلام بر وصی پس از او. |
| اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ نُورِکَ وَسِراجِکَ، وَوَلِیِّ وَلِیِّکَ، وَوَصِیِّ وَصِیِّکَ، وَحُجَّتِکَ عَلَىٰ خَلْقِکَ، | خدایا درود فرست بر نورت و چراغت و نماینده نماینده‌ات و جانشین جانشینت، حجّتت بر آفریدگانت، |
| السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ فاطِمَهَ وَخَدِیجَهَ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ وَلِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا أُخْتَ وَلِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا عَمَّهَ وَلِیِّ اللّٰهِ، السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ؛ | سلام بر تو ای دختر رسول خدا، سلام بر تو ای دختر فاطمه و خدیجه، سلام بر تو ای دختر امیرمؤمنان، سلام بر تو ای دختر حسن و حسین، سلام بر تو ای دختر ولی خدا، سلام بر تو ای خواهر ولی خدا، سلام بر تو ای عمّه ولی خدا، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو ای دختر موسی بن جعفر؛ |
| السَّلامُ عَلَیْکِ عَرَّفَ اللّٰهُ بَیْنَنا وَبَیْنَکُمْ فِی الْجَنَّهِ، وَحَشَرَنا فِی زُمْرَتِکُمْ، وَأَوْرَدَنا حَوْضَ نَبِیِّکُمْ، وَسَقَانا بِکَأْسِ جَدِّکُمْ مِنْ یَدِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طالِبٍ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَیْکُمْ، | سلام بر تو، خدا بین ما و شما در بهشت شناسایی برقرار کند و در گروهتان محشور دارد و بر حوض پیامبرتان واردمان نماید و به ما با جام جدّتان، از دست علی بن ابیطالب بنوشاند درودهای خدا بر شما باد، |
| أَسْأَلُ اللّٰهَ أَنْ یُرِیَنا فِیکُمُ السُّرُورَ وَالْفَرَجَ، وَأَنْ یَجْمَعَنا وِإِیَّاکُمْ فِی زُمْرَهِ جَدِّکُمْ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَأَنْ لَایَسْلُبَنا مَعْرِفَتَکُمْ إِنَّهُ وَلِیٌّ قَدِیرٌ، | از خدا خواستارم که به ما درباره شما خوشحالی و گشایش بنمایاند و ما و شما را در گروه جدّتان محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) گرد آورد و معرفت شما را از ما باز نگیرد، به راستی که او سرپرستی تواناست. |
| أَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ بِحُبِّکُمْ، وَالْبَراءَهِ مِنْ أَعْدائِکُمْ، وَالتَّسْلِیمِ إِلَى اللّٰهِ راضِیاً بِهِ غَیْرَ مُنْکِرٍ وَلَا مُسْتَکْبِرٍ، وَعَلَىٰ یَقِینِ مَا أَتىٰ بِهِ مُحَمَّدٌ وَبِهِ راضٍ، نَطْلُبُ بِذٰلِکَ وَجْهَکَ یَا سَیِّدِی اللّٰهُمَّ وَرِضاکَ وَالدَّارَ الْآخِرَهَ، یَا فاطِمَهُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّهِ فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللّٰهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ. | به درگاه خدا به سبب دوستی شما و بیزاری از دشمنانتان و تسلیم بودن به خدا، تقرّب می‌جویم، در حال خشنودی به آن، نه با انکار و تکبّر بلکه بر پایه یقین به آنچه محمد آن را آورده و به آن خشنودم، به این امور خاطر تو را می‌خواهم ای آقای من، خدایا خشنودی‌ات و خانه آخرت را می‌خواهم. ای فاطمه درباره بهشت برایم شفاعت کن، به درستی که برای تو نزد خدا مقامی از مقامات بلند است. |
| اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ لِی بِالسَّعادَهِ فَلَا تَسْلُبْ مِنِّی مَا أَنَا فِیهِ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ . اللّٰهُمَّ اسْتَجِبْ لَنا وَتَقَبَّلْهُ بِکَرَمِکَ وَعِزَّتِکَ وَبِرَحْمَتِکَ وَعافِیَتِکَ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ أَجْمَعِینَ وَسَلَّمَ تَسْلِیماً یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. | خدایا از تو می‌خواهم که سرانجام کارم را به خوشبختی ختم کنی و آنچه را در آنم از دستم مگیری و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ. خدایا برای ما اجابت کن و آن را به کرم و عزّتت و به رحمت و عافیتت بپذیر و درود خدا بر محمّد و همه خاندان او و بر آنان سلام، سلامی کامل، ای مهربان‌ترین مهربانان. |
حرم
به نقل از منابع تاریخی، فاطمهٔ معصومه(س) را در محله باغ بابِلان قم دفن کردند.[۴۲] بر روی قبر حضرت در ابتدا بوریایی گذاشتند[۴۳] پس از آن، حرم حضرت معصومه(س) در طول تاریخ تغییر و تحولات بسیاری داشته و در دوره‌های مختلف گسترش یافته است.[۴۴] ساختمان بارگاه فاطمهٔ معصومه(س) از اواسط سدهٔ سوم هجری قمری شروع شد و در طول سدهٔ چهارم تا ششم قبّه و گنبد داشت و تزئیناتی در آن شده بود[۴۵] با این حال تا قبل از دورهٔ صفوی، ضریح یا ایوان باشکوهی برای حرم وجود نداشت.[۴۶]
در دوره صفویه، حرم گسترش داده شد که ساخت صحن عتیق و ایوان طلا از جمله آنها است.[۴۷] در دوره قاجار نیز گسترش حرم ادامه پیدا کرد. فتحعلی شاه سطح حرم را با سنگ مرمر فرش کرد،. به تصریح کتیبهٔ موجود در حرم، آیینه‌کاری دیوارهای حرم نیز در ایام فتحعلی شاه آغاز شد و در روزگار محمد شاه به پایان رسید.[۴۷] در دوره سلطنت ناصرالدین شاه قاجار صحن اتابک نیز ساخته شد.[۴۸] پس از انقلاب اسلامی ایران نیز حرم گسترش یافته و بخش‌هایی از جمله شبستان امام خمینی بر حرم افزوده شد.[۴۹]
پس از انقلاب اسلامی ایران نیز حرم گسترش یافته و بخش‌هایی از جمله شبستان امام خمینی بر حرم افزوده شد.[۴۹]
صحن‌ها و رواق‌ها
حرم حضرت معصومه(س) دارای صحن‌های مختلف است:
- صحن عتیق که صحن کوچک، صحن قدیم و امروزه صحن امام هادی(ع) خوانده می‌شود. این صحن مربع شکل و دارای سه ایوان است. ایوان طلا در این صحن قرار دارد.[۵۰]
- صحن اتابکی که صحن نو و امروزه صحن امام رضا(ع) خوانده می‌شود. این صحن در دورهٔ ناصرالدین شاه قاجار توسط میرزا علی‌اصغر خان اتابک ساخته شد. رواق آینه که در سال ۱۱۳۰ هجری قمری به دستور علی‌اکبر خان اتابک احداث شد، در این صحن قرار دارد.[۵۱]
- صحن صاحب الزمان(ع) که حدود ۸۰۰۰ متر مربع وسعت دارد و دارای چهار ورودی است. این صحن در کنار شبستان امام خمینی قرار دارد.[۴۹]
- صحن جواد الائمه(ع)؛ این صحن که بیش از ۱۵۰۰۰ متر مربع وسعت دارد بر روی رودخانهٔ قم‌رود احداث شده است. این صحن با چهار ورودی اصلی و دو ورودی اضطراری در اواخر دههٔ ۸۰ احداث شد.[۵۲]
- صحن پیامبر اعظم(ص)؛ ساخت این صحن از اواخر دهه ۸۰ آغاز شد.[۵۳]
در حرم حضرت معصومه(س) شش رواق وجود دارد که بیشترشان دارای گنبدی کوچک‌تر از گنبد اصلی حرم است. سه رواق ساختۀ صفویان، دو رواق ساختۀ قاجاریان و یک رواق مربوط به روزگار معاصر است.[۵۴]
ضریح
نخستین ضریح مرقد حضرت معصومه(س) ساختهٔ شاه طهماسب اول است. شاه طهماسب بعداً ضریحی دیگر از فولاد سفید و شفاف در اطراف ضریح پیشین نصب کرد. این ضریح در ۱۰۰۰ق توسط شاه عباس اول صفوی با ضریح دیگری تعویض شد. فتحعلی شاه قاجار این ضریح را در ۱۲۴۵ق با صفحاتی از نقره پوشاند و آن را بر فراز پایه‌ای از سنگ مرمر جای داد. پس از مرمت‌هایی، سرانجام در ۱۳۴۸ش شکل آن تغییر کرده و بر ارتفاعش افزودند.[۵۵] در سال ۱۳۸۰ش، ضریح حضرت معصومه(س) مورد بازسازی کامل قرار گرفت.[۵۶]
گنبد
اولین گنبد بر روی مرقد حضرت معصومه توسط زنی زینب نام بوده[۵۷] که برخی او را دختر امام جواد(ع) دانسته‌اند.[۵۸] «امیر ابوالفضل عراقی» حاکم قم در دوره سلجوقیان، گنبد جدیدی بنا کردند.[۵۹] در سال ۹۲۵ق شاه‌بیگم صفوی این گنبد را تخریب و گنبدی دیگر ساخت که اکنون باقی است. این گنبد در ۱۵۱۸ق به فرمان فتحعلی شاه با ۱۲۰۰۰ خشت طلا تزئین شد. ارتفاع این گنبد از سطح بام حرم ۱۶ متر و از سطح زمین ۳۲ متر است.[۶۰] گنبد در دورهٔ جمهوری اسلامی در دههٔ هشتاد شمسی مورد بازسازی قرار گرفت.[۶۱]
گلدسته
- دو گلدسته در صحن اتابکی وجود دارد که از بلندترین بناهای حرم است و بر بالای ایوان آینه قرار دارد.
- دو گلدسته سمت دیگر صحن اتابکی و روبه‌روی ایوان آینه قرار دارند.
- دو گلدسته در ایوان طلا در صحن عتیق ساخته شده که پوشیده از کاشی گرهی به صورت مارپیچ است.[۶۲]
نگارخانه
نمای بیرونی حرم فاطمهٔ معصومه(س) از سمت میدان آستانه (۱۲۳۸ش).
صحن عتیق و نقاره‌خانه (سال ۱۲۶۶ش).
نمای بیرونی حرم فاطمهٔ معصومه(س) از سمت قم‌رود و دیوارهای بلند ساخته‌شده برای جلوگیری از ورود سیل به داخل حرم (سال ۱۲۶۹ش).
ضریح مرقد فاطمهٔ معصومه(س) (سال ۱۲۸۴ش).
دورنمای حرم فاطمهٔ معصومه(س) (سال ۱۳۰۶ش).
تصویری از بخشی از صحن اتابکی.
نمای بیرونی حرم فاطمهٔ معصومه از سمت میدان آستانه (۱۲۶۶ش).
تلاوت جمعی قرآن در شبستان امام خمینی حرم فاطمهٔ معصومه(س).
نمایی از یکی از رواق‌های حرم فاطمهٔ معصومه(س)
نمایی از گنبد و گلدسته‌های صحن اتابکی حرم فاطمهٔ معصومه(س).
منابع
- ↑ قمی، عباس بن محمدرضا، منتهی‌الآمال فی تواریخ النبی و الآل، قم، دفتر نشر اسلامی، ج۲، ص۳۷۸.
- ↑ اسحاقی، سیدحسین، مهتاب اهل‌بیت (سیری در زندگی کریمهٔ اهل‌بیت حضرت معصومه)، قم، مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما، ۱۳۸۶ش، ص۳-۶.
- ↑ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، قم، نشر اخلاق، ۱۳۸۰، ص۱۷۸-۱۷۹.
- ↑ المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر الاخبار الائمة، بیروت، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۵۷، ص۲۲۸.
- ↑ محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۷۸-۱۷۹.
- ↑ محمدی اشتهاردی، محمد، «حضرت معصومه(س)،اختر تابان آل محمد(ص)»، نشریۀ پاسدار اسلام، ش۱۷۷، ۱۳۵۷.
- ↑ محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۵۹.
- ↑ برای اطلاع از شرح این ماجرا ن.ک: محلاتی، ذبیح‌الله، رياحين الشريعة در ترجمه دانشمندان بانوان شيعه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ج۵، ص۳۳.
- ↑ محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۵۹.
- ↑ ابن‌قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضوية، ص۳۲۴.
- ↑ محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۷۵.
- ↑ برای اطلاع از برخی نمونه‌ها ن.ک: محمدی اشتهاردی، محمد، «حضرت معصومه(س)،اختر تابان آل محمد(ص)».
- ↑ قمی، عباس بن محمدرضا، الفوائد الرضویة في أحوال علماء المذهب الجعفریة، تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۵، ص۶۱۸.
- ↑ قمی، منتهی‌الآمال، ج۲، ص۳۷۸؛ نیز: قمی، عباس بن محمدرضا، مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، بی‌تا، ص ۵۶۲.
- ↑ برای اطلاع مفصل ن.ک: محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۹۱-۲۱۹.
- ↑ صادقی اردستانی، احمد، زنان دانشمند و راوی حدیث، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ص۳۵۰-۳۵۱.
- ↑ ابن الجزری، محمد بن محمد، أسنى المطالب فى مناقب الإمام على(ع)، اصفهان، مکتبة الإمام أميرالمؤمنين علی(ع) العامة، ص۵۰-۵۱.
- ↑ القمی، عباس بن محمدرضا، سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار، تهران، دارالاسرة للطباعة و النشر، ۱۳۹۲، ج۴، ص۵۴۵.
- ↑ نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی، قم، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، ج۱ ، ص۲۱۱؛ نیز: رفیعی، علی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمایندگی ولی فقیه، اداره آموزش‌های عقیدتی سیاسی، ص۲۱.
- ↑ رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.
- ↑ رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.
- ↑ رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.
- ↑ رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۱.
- ↑ محلاتی، ریاحین الشریعه، ج۵، ص۳۱.
- ↑ از ولادت تا وفات، پرتال جامع آستان مقدس حضرت فاطمهٔ معصومه(س)، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.
- ↑ جمعی از نویسندگان، دانشنامهٔ امام کاظم علیه السلام، بی‌جا، پایگاه تخصصی عاشورا، بی‌تا، ص۳۳۸.
- ↑ الهامی، داود، سیری در تاریخ تشیع، قم، مکتب اسلام، ۱۳۷۵، ص۵۴۵.
- ↑ حسینی، سید جواد، «راز عدم ازدواج حضرت معصومه(س)»، فرهنگ کوثر، ۱۳۸۶، شمارهٔ ۶۹.
- ↑ فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ مذهبی قم، قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۷، .ص۹۲.
- ↑ از ولادت تا وفات، پرتال جامع آستان مقدس حضرت فاطمهٔ معصومه(س)، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.
- ↑ رفیعی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، ص۲۴-۲۵.
- ↑ ۲۳ ربیع الاول سالروز ورود حضرت فاطمهٔ معصومه(س)، کتابخانهٔ مدرسه فقاهت، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۶، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.
- ↑ تشید، علی‌اکبر، هدیهٔ اسماعیل یا قیام سادات علوی برای تصاحب خلافت، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۵ش، ص ۱۶۶.
- ↑ پاک، محمدرضا، «قم در دو قرن نخست هجری»، تاریخ اسلام، دفتر تبلیغات اسلامی حوزهٔ علمیهٔ قم، ۱۳۸۲، شمارهٔ ۱۴، ص۱۰.
- ↑ المجلسی، بحار الأنوار، ج۹۹، ص ۲۶۷.
- ↑ المجلسی، بحار الأنوار، ج۴۸، ص ۳۱۶.
- ↑ ابن‌قولویه، كامل الزيارات، ص۳۲۴.
- ↑ محمدی اشتهاردی، حضرت معصومه(س) فاطمۀ دوم، ص۱۷۵.
- ↑ المجلسی، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶-۲۶۷؛ نیز: المجلسی، محمدباقر، تحفةالزائر، قم، مؤسسهٔ امام هادی(ع)، ۱۳۸۶ش، ص۴؛ نیز: المجلسی، زاد المعاد، بیروت، مؤسسة اعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۵۴۸-۵۴۷.
- ↑ مجلسی، زاد المعاد، ص۵۴۸-۵۴۷.
- ↑ المجلسی، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶-۲۶۷.
- ↑ کیانی، یوسف، «مجموعهٔ حرم حضرت معصومه(س)»، دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شماره ۱۵۱، پاییز ۱۳۷۸ش، ص۶۴.
- ↑ سجادی، صادق، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.
- ↑ سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۸-۳۶۲.
- ↑ ستوده، منوچهر، کتابه‌های حرم مطهر حضرت معصومه(س) و حظیره‌های اطراف آن، قم، کتابخانهٔ حضرت آیة‌الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۳۷۵ش، ص۱۹.
- ↑ رضایی ندوشن، «سیر تحول حرم حضرت معصومه(س)»، مطالعات معماری ایران، ص۹۲.
- ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۹.
- ↑ وزین افضل، مهدی، «توسعه حرم حضرت معصومه و افزایش زائران قم در دوره ناصرالدین شاه، پژوهش در تاریخ، سال دوم، شماره۳، پاییز ۱۳۹۰ش، ص۶۵.
- ↑ ۴۹٫۰ ۴۹٫۱ ۴۹٫۲ «حرم حضرت معصومه»، سایت سفر در ایران، تاریخ درج مطلب: ۱۳ خرداد ۱۴۰۱، تاریخ بازدید: ۱۴ دی ۱۴۰۱ش.
- ↑ سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.
- ↑ سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰-۳۶۱.
- ↑ «حرم حضرت معصومه» سایت سفر در ایران.
- ↑ «حرم حضرت معصومه» سایت سفر در ایران.
- ↑ سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰-۳۶۱.
- ↑ سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۹-۳۶۰.
- ↑ «سیر تاریخی ضریح مطهر حضرت معصومه (س) از آغاز تاکنون»، ایسنا، تاریخ درج مطلب: ۲۰ مرداد ۱۳۹۵، تاریخ بازدید: ۱۱ دی ۱۴۰۱ش.
- ↑ سجادی، «آستانه حضرت معصومه»، مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.
- ↑ ندوشن، محمدرضایی، «سیر تحول حرم حضرت معصومه(س)»، مطالعات معماری ایران، شماره ۱۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۸ش، ص۹۲.
- ↑ ««آستانه مقدسه حضرت معصومه علیها سلام (قم)»، معارف اسلامی (سازمان اوقاف)، شماره ۲۹، شهریور ۱۳۵۷ش، ص۵۶.
- ↑ سجادی، «آستانهٔ حضرت معصومه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۰.
- ↑ فقیه میرزایی، حسین، «طرح بازسازی گنبد حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۱ اردیبهشت ۱۳۸۲، تاریخ بازدید: ۱۳ دی ۱۴۰۱.
- ↑ «تاریخچه حرم حضرت معصومه (س)»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: ۲۴تیر ۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید: ۱۰ دی ۱۴۰۱ش.