فرعون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|واژه‌ها}} | |||
'''فرعون''' نام حاکمان مصر قدیم است. مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان [[حضرت موسی(ع)]] است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود | '''فرعون''' نام حاکمان مصر قدیم است. پیش از فتح مصر به دست [[کمبوجیه]] پادشاه ایران، بیست و شش سلسله از پادشاهان بر مصر حکومت کردند که هر یک از آنان را فرعون نامیده‌اند. این نام از سریانی به عربی راه یافته است.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، ۱۳۷۹، طرح نو، ص۲۱۷.</ref> مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان [[حضرت موسی(ع)]] است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود. | ||
نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده که مقصود فرعون زمان حضرت موسی(ع) (یکی فرعون مصر در زمان تولد حضرت موسی و دیگری فرعون مصر در زمان پیامبری حضرت موسی) است.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶</ref> فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد<ref>سوره نازعات، آیه۲۴.</ref> و همه چیز را از خودش می‌دانست.<ref>سوره زخرف، آیه ۵۱.</ref> اما خود خدایانی داشت.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۲۷.</ref> قرآن، فرعون را فردی برتری جو، متکبر<ref>سوره مؤمنون، آیه ۴۶.</ref>، مُفسِد، ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) و مسرف<ref>سوره یونس، آیه ۸۳. سوره دخان، آیه ۳۱.</ref> توصیف می‌کند. فرعون ظلم می‌کرد، پسران [[بنی اسرائیل|بنی‌اسرائیل]] را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی نگه می‌داشت.<ref>سوره قصص، آیه ۴.</ref> بنی‌اسرائیل توسط مأموران در شکنجه و عذاب بودند.<ref> سوره بقره، آیه ۴۹.</ref> خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کرد و ایمان نیاورد.<ref>سوره مؤمنون، آیه ۴۵ تا ۴۹. سوره طه، آیه ۴۳.</ref> موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی‌اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.<ref>سوره طه، آیه ۴۷.</ref> | |||
نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده که مقصود فرعون زمان حضرت موسی(ع) (یکی فرعون مصر در زمان تولد حضرت موسی و دیگری فرعون مصر در زمان پیامبری حضرت موسی) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶</ref> فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد و همه چیز را از خودش می‌دانست.<ref>آیه ۵۱ | |||
سرانجام خداوند، موسی و بنی‌اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.<ref>آیات ۹۰ سوره یونس، ۴۰ سوره قصص، ۵۵ سوره زخرف، ۵۰ سوره بقره</ref> | |||
آیه ۴۳ | |||
سرانجام | |||
در قرآن آمده است که فرعون برای خود قصری (برج) مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدای موسی را ببیند.<ref>آیه ۳۸ سوره قصص</ref> | در قرآن آمده است که فرعون برای خود قصری (برج) مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدای موسی را ببیند.<ref>آیه ۳۸ سوره قصص</ref> | ||
== داستان معجزه موسی و سحر ساحران فرعون == | |||
گفتگوی فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت، تبدیل به موجودی شد و وسایل ساحران را بلعید، ساحران ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد.<ref>سوره طه، آیات ۴۷ تا ۷۳.</ref> | |||
== برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی == | |||
{{اصلی|برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی}} | |||
براساس آیات قرآن فرعون دستور بر ساخت ساختمان بلندی داد تا بتواند در بالای آن خدای موسی(ع) را ببیند.<ref>سوره قصص، آیه۳۸.</ref> داستانِ ساختن برج پس از ماجرای [[مبارزه موسی با ساحران]] بود که فرعون را در موضع ضعف و شکست قرار داد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۸۵.</ref> فرعون در ادامه این دستور گفت که به کلام موسی اطمینان ندارد.<ref>سوره قصص، آیه۳۸.</ref> این دستور خطاب به هامان، وزیر فرعون بود.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۸۱۵.</ref> [[قرآن]] در دو سوره از این واقعه یاد کرده است.<ref>سوره قصص، آیه۳۸. سوره غافر، آیه۳۶.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
| کیفیت =ج | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۶
فرعون در قرآن چه کسی است؟
فرعون نام حاکمان مصر قدیم است. پیش از فتح مصر به دست کمبوجیه پادشاه ایران، بیست و شش سلسله از پادشاهان بر مصر حکومت کردند که هر یک از آنان را فرعون نامیده‌اند. این نام از سریانی به عربی راه یافته است.[۱] مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود.
نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده که مقصود فرعون زمان حضرت موسی(ع) (یکی فرعون مصر در زمان تولد حضرت موسی و دیگری فرعون مصر در زمان پیامبری حضرت موسی) است.[۲] فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد[۳] و همه چیز را از خودش می‌دانست.[۴] اما خود خدایانی داشت.[۵] قرآن، فرعون را فردی برتری جو، متکبر[۶]، مُفسِد، ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) و مسرف[۷] توصیف می‌کند. فرعون ظلم می‌کرد، پسران بنی‌اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی نگه می‌داشت.[۸] بنی‌اسرائیل توسط مأموران در شکنجه و عذاب بودند.[۹] خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کرد و ایمان نیاورد.[۱۰] موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی‌اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.[۱۱]
سرانجام خداوند، موسی و بنی‌اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.[۱۲]
در قرآن آمده است که فرعون برای خود قصری (برج) مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدای موسی را ببیند.[۱۳]
داستان معجزه موسی و سحر ساحران فرعون
گفتگوی فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت، تبدیل به موجودی شد و وسایل ساحران را بلعید، ساحران ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد.[۱۴]
برج ساختن فرعون برای دیدن خدای موسی
براساس آیات قرآن فرعون دستور بر ساخت ساختمان بلندی داد تا بتواند در بالای آن خدای موسی(ع) را ببیند.[۱۵] داستانِ ساختن برج پس از ماجرای مبارزه موسی با ساحران بود که فرعون را در موضع ضعف و شکست قرار داد.[۱۶] فرعون در ادامه این دستور گفت که به کلام موسی اطمینان ندارد.[۱۷] این دستور خطاب به هامان، وزیر فرعون بود.[۱۸] قرآن در دو سوره از این واقعه یاد کرده است.[۱۹]
منابع
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، ۱۳۷۹، طرح نو، ص۲۱۷.
- ↑ خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶
- ↑ سوره نازعات، آیه۲۴.
- ↑ سوره زخرف، آیه ۵۱.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۲۷.
- ↑ سوره مؤمنون، آیه ۴۶.
- ↑ سوره یونس، آیه ۸۳. سوره دخان، آیه ۳۱.
- ↑ سوره قصص، آیه ۴.
- ↑ سوره بقره، آیه ۴۹.
- ↑ سوره مؤمنون، آیه ۴۵ تا ۴۹. سوره طه، آیه ۴۳.
- ↑ سوره طه، آیه ۴۷.
- ↑ آیات ۹۰ سوره یونس، ۴۰ سوره قصص، ۵۵ سوره زخرف، ۵۰ سوره بقره
- ↑ آیه ۳۸ سوره قصص
- ↑ سوره طه، آیات ۴۷ تا ۷۳.
- ↑ سوره قصص، آیه۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۸۵.
- ↑ سوره قصص، آیه۳۸.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۸۱۵.
- ↑ سوره قصص، آیه۳۸. سوره غافر، آیه۳۶.