عمر حضرت نوح(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(جایگزینی متن - '<span></span>' به '') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی =شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}واقعاً بعید است که یک شخص ۹۵۰ سال عمر کند. چرا قرآن در مورد حضرت نوح همچین عمری را ذکر می‌کند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[ | [[نوح(ع)]] عمر طولانی داشته که براساس قرآن، تنها ۹۵۰ سال در میان قوم خود رسالت کرده است:<ref name=":0">قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۱۹، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش.</ref>{{قرآن||ترجمه=ما نوح را بسوی قومش فرستادیم و او در میان آن‌ها «۹۵۰» سال درنگ کرد؛ امّا سرانجام طوفان آن‌ها را فرو گرفت.|سوره=عنکبوت|آیه=۱۴}} ظاهر این آیه را نشان از این دانسته‌اند که «۹۵۰» سال، تمام عمر نوح نبوده بلکه پس از [[طوفان نوح|طوفان]] هم زندگی کرده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۲۹، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> برخی مفسران، شواهدی از جمله استفاده از فاء در آیه را نشان این دانستند که ۹۵۰ سال تمام عمر نوح(ع) نبوده است.<ref name=":0"/> | ||
کتاب‌ها درباره عمر نوح، سال‌های متفاوتی را ذکر کرده<ref>زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۳، ص۴۴۵، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۷ق.</ref> و از بیش از دوهزار سال تا سه‌هزار سال را نام برده‌اند.<ref>مدرسی، سید محمدتقی، من هدی القرآن، ج۹، ص۱۲۴، تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.</ref> در حدیثی از امام صادق(ع)، عمر حضرت نوح را دوهزار و پانصد سال دانسته و پیش از مرگ، از مکانی که آفتاب بود، حرکت کرده و به سایه آمد، سپس به فرشته مرگ، طول عمر خود را به اندازه حرکت از آفتاب به سایه دانست.<ref>شیخ صدوق، الامالی، ص۵۱۲، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۰ق.</ref> | |||
برخی در مخالفت با این رویکرد، از آیه ۱۴ عنکبوت چنین استنباط کرده‌اند که عمر حضرت نوح، ۹۵۰ سال بوده و بیشتر عمر نکرده است.<ref>مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، ج۶، ص۹۸، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.</ref> | |||
== قدرت خداوند و عمر طولانی انسان == | |||
عمر طولانی نوح(ع) در مقایسه با عمرهای عصر حاضر، بسیار زیاد است و طبیعی به نظر نمی‌رسد. دو احتمال در علت این عمر طولانی ذکر شده است: | |||
* با استناد به قرآن در می‌یابیم که خداوند با قدرت بی‌انتهای خودش، قادر است در این جهان، معجزه‌ای را بر خلاف طبیعت، خلق نماید؛ مانند: طوفان نوح،<ref>سوره هود، آیه ۴۷–۳۸.</ref> سرد شدن آتش برای [[ابراهیم|ابراهیم(ع)]]،<ref>سوره انبیاء، آیه۶۹.</ref> تبدیل عصای [[موسی|موسی(ع)]] به مار.<ref>سوره قصص، آیه۳۲.</ref> بنابراین، خداوند قادر است به شخصی عمر طولانی عطا کند و به شخص دیگر عمر کوتاه‌تر. این فرض در این صورت است که چنین عمری در آن زمان را خلاف طبیعت آن دوره بدانیم. | |||
* این احتمال وجود دارد که میزان عمر در آن ایام با امروز تفاوت داشته است. از بعضی منابع به دست می‌آید که قوم نوح، عمر طولانی داشتند و عمر خود نوح نیز فوق‌العاده بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۲۳۰.</ref> دانشمندان معتقدند عمر طبیعی در آن زمان، زیاد بوده است. دانشمندان، یکی از علل طولانی بودن عمر انسان‌های اولین را، نبود بیماری‌ها، سالم بودن ژن‌ها، غذای ساده و طبیعی و … می‌دانند.<ref>طاهری، حبیب الله، سیمای آفتاب، ص۲۱۱، قم، انتشارات مشهور، ۱۳۷۸ش.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = نبوت | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = انبیای الهی | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| ارزیابی کیفی = | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۴
سؤال
واقعاً بعید است که یک شخص ۹۵۰ سال عمر کند. چرا قرآن در مورد حضرت نوح همچین عمری را ذکر می‌کند؟
نوح(ع) عمر طولانی داشته که براساس قرآن، تنها ۹۵۰ سال در میان قوم خود رسالت کرده است:[۱]﴿ما نوح را بسوی قومش فرستادیم و او در میان آن‌ها «۹۵۰» سال درنگ کرد؛ امّا سرانجام طوفان آن‌ها را فرو گرفت.﴾(عنکبوت:۱۴) ظاهر این آیه را نشان از این دانسته‌اند که «۹۵۰» سال، تمام عمر نوح نبوده بلکه پس از طوفان هم زندگی کرده است.[۲] برخی مفسران، شواهدی از جمله استفاده از فاء در آیه را نشان این دانستند که ۹۵۰ سال تمام عمر نوح(ع) نبوده است.[۱]
کتاب‌ها درباره عمر نوح، سال‌های متفاوتی را ذکر کرده[۳] و از بیش از دوهزار سال تا سه‌هزار سال را نام برده‌اند.[۴] در حدیثی از امام صادق(ع)، عمر حضرت نوح را دوهزار و پانصد سال دانسته و پیش از مرگ، از مکانی که آفتاب بود، حرکت کرده و به سایه آمد، سپس به فرشته مرگ، طول عمر خود را به اندازه حرکت از آفتاب به سایه دانست.[۵]
برخی در مخالفت با این رویکرد، از آیه ۱۴ عنکبوت چنین استنباط کرده‌اند که عمر حضرت نوح، ۹۵۰ سال بوده و بیشتر عمر نکرده است.[۶]
قدرت خداوند و عمر طولانی انسان
عمر طولانی نوح(ع) در مقایسه با عمرهای عصر حاضر، بسیار زیاد است و طبیعی به نظر نمی‌رسد. دو احتمال در علت این عمر طولانی ذکر شده است:
- با استناد به قرآن در می‌یابیم که خداوند با قدرت بی‌انتهای خودش، قادر است در این جهان، معجزه‌ای را بر خلاف طبیعت، خلق نماید؛ مانند: طوفان نوح،[۷] سرد شدن آتش برای ابراهیم(ع)،[۸] تبدیل عصای موسی(ع) به مار.[۹] بنابراین، خداوند قادر است به شخصی عمر طولانی عطا کند و به شخص دیگر عمر کوتاه‌تر. این فرض در این صورت است که چنین عمری در آن زمان را خلاف طبیعت آن دوره بدانیم.
- این احتمال وجود دارد که میزان عمر در آن ایام با امروز تفاوت داشته است. از بعضی منابع به دست می‌آید که قوم نوح، عمر طولانی داشتند و عمر خود نوح نیز فوق‌العاده بود.[۱۰] دانشمندان معتقدند عمر طبیعی در آن زمان، زیاد بوده است. دانشمندان، یکی از علل طولانی بودن عمر انسان‌های اولین را، نبود بیماری‌ها، سالم بودن ژن‌ها، غذای ساده و طبیعی و … می‌دانند.[۱۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۱۹، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۲۹، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
- ↑ زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج۳، ص۴۴۵، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۷ق.
- ↑ مدرسی، سید محمدتقی، من هدی القرآن، ج۹، ص۱۲۴، تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.
- ↑ شیخ صدوق، الامالی، ص۵۱۲، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۰ق.
- ↑ مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، ج۶، ص۹۸، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۲۴ق.
- ↑ سوره هود، آیه ۴۷–۳۸.
- ↑ سوره انبیاء، آیه۶۹.
- ↑ سوره قصص، آیه۳۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۲۳۰.
- ↑ طاهری، حبیب الله، سیمای آفتاب، ص۲۱۱، قم، انتشارات مشهور، ۱۳۷۸ش.