دری از بهشت به سوی قم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} مقصود از روایاتی که می‌گوید: دری از بهشت برای اهل قم باز می...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
مقصود از روایاتی که می‌گوید: دری از بهشت برای اهل قم باز می‌شود، چیست؟
مقصود از روایاتی که می‌گوید دری از بهشت برای اهل قم باز می‌شود، چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
روایاتی در این زمینه که دری از بهشت برای اهل قم باز می‌شود، در منابع روایی آمده است:
روایاتی در این زمینه در منابع روایی آمده است:
* سعد بن عبد الله اشعری قمی… از انس بن مالک نقل می‌کند که پیامبر اکرم(ص) به علی بن ابی طالب(ع) فرمود: «ای علی، ولایت و محبت تو بر آسمان و زمین عرضه شده و برخی از سرزمین‌ها در پذیرش آن سبقت گرفته است. مدینه، کوفه و قم از آن سرزمین‌ها است. سپس فرمود: قم سرزمینی است که دری از درهای بهشت به سوی آن گشوده شده است.»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، ج۶۰، ص۲۱۲؛ نوری، میرزا محمد حسن، مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۲۰۴.</ref>


۱. سعد بن عبد الله اشعري قمي... از انس بن مالک نقل مي‌کند که پيامبر اکرم(ص) به علي بن ابي طالب(ع) فرمود: يا علي، ولايت و محبت تو بر آسمان و زمين عرضه شده و برخي از سرزمين ها در پذيرش آن سبقت گرفته است. مدينه، کوفه و قم از آن سرزمين ها است.
* صفوان بن یحیی از علی بن ابی طالب(ع) نقل می‌کند که روزی سخن از یاوران قائم آل محمد(ص) به میان آورد و فرمود: «اهل قم او را یاری می‌کنند، خداوند از آنان راضی باشد. سپس فرمود: بهشت را هشت در است، یک در آن از اهل قم باشد.»<ref>گلپایگانی، صافی، منتخب الاثر، قم: موسسه السیده المعصومه(س)، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۲۴۵.</ref>


سپس فرمود: قم سرزميني است که دري از درهاي بهشت به سوي آن گشوده شده است.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، موسسه الوفاء، بيروت، ج۶۰، ص۲۱۲؛ نوری، میرزا محمد حسن، مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۲۰۴.</ref>
* امام صادق(ع) فرموده است: برای بهشت هشت در می‌باشد و سه در آن به سوی قم گشوده گردد، در قم زنی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی(ع) از دنیا می‌رود که شیعیان من به شفاعت او وارد بهشت می‌گردند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۵۷، ص۲۲۸.</ref>


۲. از صفوان بن يحيي نقل شده است که علي بن ابي طالب(ع) روزي سخن از ياوران قائم آل محمد(ص) به ميان آورد فرمود: اهل قم او را ياري کند، خداوند از آنان راضي باشد.
* از امام رضا(ع) نیز نقل شده است که: برای بهشت هشت در است، یک در آن برای اهل قم می‌باشد. سپس سه بار فرموده است: خوشا به حال مردم قم.<ref>قمی، شیخ عباس، سفینه البحار، ج۲، ص۴۴۶.</ref>


سپس فرمود: بهشت را هشت در است، يک در آن از اهل قم باشد.<ref>گلپایگانی، صافي، منتخب الاثر، ص۵۱۶.</ref>
از این روایات می‌توان چنین استفاده کرد که منظور ائمه معصومین(ع) این بوده است که سرزمین قم وسیله و زمینه ورود به بهشت است. به این معنا که رفتن به بهشت وسیله می‌خواهد، و بهترین وسیله وارد شدن به بهشت، راه معرفت و اطاعت از خداوند سبحان است. قم سرزمینی است که در آن زمینه کسب معرفت وجود دارد و هر انسانی اگر از معرفت دینی بهره‌مند گردد، زمینه اطاعت و عبادت خداوند برای او فراهم می‌گردد.  


۳. امام صادق(ع) فرموده است: براي بهشت هشت در مي باشد و سه در آن به سوي قم گشوده گردد، در قم زني از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسي از دنيا مي رود که شيعيان من به شفاعت او وارد بهشت مي گردند.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۵۷، ص۲۲۸.</ref>
قم در سایه عنایات کریمه اهل بیت(ع) تبدیل به مرکز علوم اسلامی، انسان سازی و کسب کمال و معرفت شده است. اگر دری به سوی قم یا برای اهل قم بازمی‌گردد، از آن جهت است که قم در دوران آخر زمان مرکز احیای معارف اهل بیت(ع) می‌گردد، و از این شهر معارف قرآن و عترت در اختیار علاقه‌مندان و تشنگان علم و معرفت، در سراسر جهان قرار می‌گیرد. اگر کسب معرفت و کمال نباشد، زمین هر چند مقدس باشد وسیله ورود به بهشت برای کسی نخواهد شد. همان‌طور که مکه زمینه بهشت رفتن ابوجهل و ابوسفیان را فراهم نکرد.
 
۴. از امام رضا(ع) نيز نقل شده است که: براي بهشت هشت در است، يک در آن براي اهل قم مي باشد. سپس سه بار فرموده است: خوشا به حال مردم قم.<ref>قمی، شيخ عباس،سفينه البحار، ج۲، ص۴۴۶.</ref>
 
از اين روايات مي توان چنین استفاده کرد که شاید منظور ائمه معصومين(ع) اين باشد که سرزمين قم وسيله و زمينه ورود به بهشت است، بدان معنا که رفتن به بهشت وسيله مي خواهد، و بهترين وسيله وارد شدن به بهشت، راه معرفت و اطاعت از خداوند سبحان است. قم سرزميني است که در آن زمينه کسب معرفت وجود دارد و هر انساني اگر از معرفت ديني بهره مند گردد، زمينه اطاعت و عبادت خداوند براي او فراهم مي گردد.
 
در حقيقت تعبّد و بندگي خداوند است که زمينه قرب به بارگاه الهي را فراهم مي کند. سرزمين قم در اثر بذل معارف براي بندگان، زمينه تعبّد و بندگي را فراهم کرده و هر که متعبد باشد، بديهي است که خداوند او را مورد لطف خويش قرار داده و وارد بهشت رحمت خود مي کند.
 
با اين وصف، اگر کسب معرفت و کمال نباشد، زمين هر چند مقدس باشد وسيله ورود به بهشت براي کسي نخواهد شد، زيرا سر زمين مکه و مني، هيچ گاه زمينه رفتن به بهشت را براي ابو جهل و ابوسفيان ها فراهم نکردند.
 
بنابراين، منظور آن است که قم در سایه عنايات کريمه اهل بيت(ع) مرکز علم و دانش، انسان سازي و کسب کمال و معرفت است، اگر دري به سوي قم و يا براي اهل قم باز مي گردد، از آن جهت است که در دوران آخر زمان مرکز احياي سنت هاي الهي و معارف آل محمد(ص) می‌گردد، اولياي الهي و دانشمندان با تلاش شبانه روزی، معارف قرآن و عترت را در اختيار علاقه مندان و تشنه گان علم و معرفت، در سراسر جهان قرار می‌دهند، سرزمينی که از کيان اسلام و قرآن دفاع مي کند بزرگان اهل معرفت قم است. خداوند به پاس زحمت هاي خدمت گذاران راستين آل محمد و انديشه آنان، دري را به بهشت به روي آنها باز مي کند. به تعبير و بيان امام کاظم(ع) قم آشيانه آل محمد(ص) است.<ref>مجلسي، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۵۷، ص۲۱۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==
۱ـ حسن اشعری قمي.تاريخ قم،
۲ـ علي اکبر مهدي پور،کريمه اهل بيت عصمت و طهارت(ع) ،
۳ـ علي اصغر فقيهي، تاريخ مذهبي قم.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه فرعی۱ =  
  | شاخه فرعی۱ = معاد
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۲ = بهشت
  | شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه = -
  | تیترها =  
  | تیترها = -
  | ویرایش =  
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی نویسنده =
  | تکمیل =  
| ارزیابی کمی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۰

سؤال

مقصود از روایاتی که می‌گوید دری از بهشت برای اهل قم باز می‌شود، چیست؟

روایاتی در این زمینه در منابع روایی آمده است:

  • سعد بن عبد الله اشعری قمی… از انس بن مالک نقل می‌کند که پیامبر اکرم(ص) به علی بن ابی طالب(ع) فرمود: «ای علی، ولایت و محبت تو بر آسمان و زمین عرضه شده و برخی از سرزمین‌ها در پذیرش آن سبقت گرفته است. مدینه، کوفه و قم از آن سرزمین‌ها است. سپس فرمود: قم سرزمینی است که دری از درهای بهشت به سوی آن گشوده شده است.»[۱]
  • صفوان بن یحیی از علی بن ابی طالب(ع) نقل می‌کند که روزی سخن از یاوران قائم آل محمد(ص) به میان آورد و فرمود: «اهل قم او را یاری می‌کنند، خداوند از آنان راضی باشد. سپس فرمود: بهشت را هشت در است، یک در آن از اهل قم باشد.»[۲]
  • امام صادق(ع) فرموده است: برای بهشت هشت در می‌باشد و سه در آن به سوی قم گشوده گردد، در قم زنی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی(ع) از دنیا می‌رود که شیعیان من به شفاعت او وارد بهشت می‌گردند.[۳]
  • از امام رضا(ع) نیز نقل شده است که: برای بهشت هشت در است، یک در آن برای اهل قم می‌باشد. سپس سه بار فرموده است: خوشا به حال مردم قم.[۴]

از این روایات می‌توان چنین استفاده کرد که منظور ائمه معصومین(ع) این بوده است که سرزمین قم وسیله و زمینه ورود به بهشت است. به این معنا که رفتن به بهشت وسیله می‌خواهد، و بهترین وسیله وارد شدن به بهشت، راه معرفت و اطاعت از خداوند سبحان است. قم سرزمینی است که در آن زمینه کسب معرفت وجود دارد و هر انسانی اگر از معرفت دینی بهره‌مند گردد، زمینه اطاعت و عبادت خداوند برای او فراهم می‌گردد.

قم در سایه عنایات کریمه اهل بیت(ع) تبدیل به مرکز علوم اسلامی، انسان سازی و کسب کمال و معرفت شده است. اگر دری به سوی قم یا برای اهل قم بازمی‌گردد، از آن جهت است که قم در دوران آخر زمان مرکز احیای معارف اهل بیت(ع) می‌گردد، و از این شهر معارف قرآن و عترت در اختیار علاقه‌مندان و تشنگان علم و معرفت، در سراسر جهان قرار می‌گیرد. اگر کسب معرفت و کمال نباشد، زمین هر چند مقدس باشد وسیله ورود به بهشت برای کسی نخواهد شد. همان‌طور که مکه زمینه بهشت رفتن ابوجهل و ابوسفیان را فراهم نکرد.


منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، ج۶۰، ص۲۱۲؛ نوری، میرزا محمد حسن، مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۲۰۴.
  2. گلپایگانی، صافی، منتخب الاثر، قم: موسسه السیده المعصومه(س)، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۲۴۵.
  3. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج۵۷، ص۲۲۸.
  4. قمی، شیخ عباس، سفینه البحار، ج۲، ص۴۴۶.