حجیت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'شاخه فرعی۳ = ' به 'شاخه فرعی۳ = | شاخه فرعی۴ = ')
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نیازمند گسترش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا حجيت قرآن ذاتي است و از مصونيت ذاتي برخوردار است؟
آیا حجیت قرآن ذاتی است و از مصونیت ذاتی برخوردار است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


==قرآن، برهان مبین==
== قرآن، برهان مبین ==
برهان به معنای ظهور است، از اين رو به چيزي كه روشن است و تاريك و مبهم نيست، برهان مي‌گويند.  
برهان به معنای ظهور است، از این رو به چیزی که روشن است و تاریک و مبهم نیست، برهان می‌گویند.


خداوند در قرآن، معجزات [[حضرت موسی(ع)]] را برهان معرفی می کند {{قرآن|اسْلُكْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ وَاضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ فَذَانِكَ بُرْهَانَانِ مِنْ رَبِّكَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ|ترجمه=دستت را در گريبان خود فروبر، هنگامى كه خارج مى‏شود سفيد و درخشنده است بدون عيب و نقص‏؛ و دست هايت را بر سينه‏ات بگذار، تا ترس و وحشت از تو دور شود! اين دو [= معجزه عصا و يد بيضا] برهان روشن از پروردگارت بسوى فرعون و اطرافيان اوست‏، كه آنان قوم فاسقى هستند!|سوره=قصص|آیه=۳۲}} يعني اين دو معجزه، دو برهان، دليل و شاهد روشني هستند كه جاي هيچ شكي را باقي نمي‌گذارند.
خداوند در قرآن، معجزات [[حضرت موسی(ع)]] را برهان معرفی می‌کند {{قرآن|وَ أَنْ أَلْقِ عَصَاکَ …|ترجمه=عصایت را بینداز. ناگاه دید آن اژدهایی شد که به هر سو می‌جهید … دستت را در گریبان خود فروبر، هنگامی که خارج می‌شود سفید و درخشنده است بدون عیب و نقص‏؛.. این دو [= معجزه عصا و ید بیضا] برهان روشن از پروردگارت به‌سوی فرعون و اطرافیان اوست‏، که آنان قوم فاسقی هستند!|سوره=قصص|آیه=۳۱–۳۲|۳۱|اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ … فَذَانِکَ بُرْهَانَانِ مِنْ رَبِّکَ إِلَی فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ|۳۲}} یعنی این دو معجزه، دو برهان، دلیل و شاهد روشنی هستند که جای هیچ شکی را باقی نمی‌گذارند.


در جای دیگر، خود قرآن برهان معرفی شده است، {{قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا|ترجمه=ای مردم! دلیل روشن از طرف پروردگارتان برای شما آمد؛ و نور آشکاری به سوی شما نازل کردیم.|سوره=نساء|آیه=۱۷۴}}.
در جای دیگر، خود قرآن برهان معرفی شده است، {{قرآن|یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُبِینًا|ترجمه=ای مردم! دلیل روشن از طرف پروردگارتان برای شما آمد؛ و نور آشکاری به سوی شما نازل کردیم.|سوره=نساء|آیه=۱۷۴}}.


==حجیت ذاتی قرآن==
== حجیت ذاتی قرآن ==
استاد جوادي آملي، در تفسير شريف تسنيم مي‌فرمايند: قرآن سند [[رسالت]] است بي‌واسطه و سند [[امامت]] با واسطه [[پیامبر اکرم(ص)]] است، ولي خود، هم در سند از غير بي‌نياز است و هم در دلالت (يعني اثبات نبوت و امامت منوط به وجود قرآن کريم است اما قرآن محتاج کسي نمي باشد). و حجيت آن، از هر دو جهت (سند و دلالت) ذاتي است. بنابراين، روايات بايد در دامان قرآن به نصاب حجيت برسند، و در تأييد محتوا با قرآن ارزيابي شوند.<ref>جوادي آملي، عبدالله، تفسير تسنيم، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۷۸، ج۱، صص ۸۵ .</ref> قرآن كريم حجيت بالفعل و مستقل است، و در اصل حجيت، نياز به غير خود ندارد.
 
ظاهر و باطن قرآن حجيت و مدركيت دارد و مي‌توان در موارد مختلف به آن تكيه كرد و آن را مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظريات و استدلال‌هاي خويش به آن تمسك جست. زيرا قرآن از حجيت ذاتي و مستقل برخوردار است، و از اين جهت براي عموم مردم حجت و مدرك است.<ref>خويي، سيد ابو القاسم، بيان در علوم و مسايل كلي قرآن، ترجمه صادق نجمي و هاشم زاده هريسي، دانشگاه آزادي اسلامي، چاپ پنجم، ۱۳۷۵، ج۱، ص۴۱۳.</ref>
{{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}}
{{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}}
آیت الله جوادی آملی، در تفسیر تسنیم می‌نویسد: قرآن سند [[رسالت]] است بی‌واسطه و سند [[امامت]] با واسطه [[پیامبر اکرم(ص)]] است، ولی خود، هم در سند از غیر بی‌نیاز است و هم در دلالت (یعنی اثبات نبوت و امامت منوط به وجود قرآن کریم است اما قرآن محتاج کسی نمی‌باشد). و حجیت آن، از هر دو جهت (سند و دلالت) ذاتی است؛ بنابراین، روایات باید در دامان قرآن به نصاب حجیت برسند، و در تأیید محتوا با قرآن ارزیابی شوند.<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۷۸، ج۱، صص ۸۵.</ref> قرآن کریم حجیت بالفعل و مستقل است، و در اصل حجیت، نیاز به غیر خود ندارد.


ظاهر و باطن قرآن حجیت و مدرکیت دارد و می‌توان در موارد مختلف به آن تکیه کرد و آن را مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظریات و استدلال‌های خویش به آن تمسک جست؛ زیرا قرآن از حجیت ذاتی و مستقل برخوردار است، و از این جهت برای عموم مردم حجت و مدرک است.<ref>خویی، سید ابو القاسم، بیان در علوم و مسائل کلی قرآن، ترجمه صادق نجمی و هاشم‌زاده هریسی، دانشگاه آزادی اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۵، ج۱، ص۴۱۳.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
<big>'''مطالعه بيشتر'''</big>
* كتاب بيان در علوم و مسايل كلي قرآن، ج۱.
* الاتقان في علوم القرآن؛ جلال الدين سيوطي، ج۲.
* تاريخ و علوم قرآن؛ ابوالفضل مير محمدي.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
| شاخه فرعی۱ = اسامی و اوصاف قرآن
| شاخه فرعی۲ = حجیت قرآن
| شاخه فرعی۲ = حجیت قرآن
| شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۴ =  
  | شاخه فرعی۴ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۴۰: خط ۳۴:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =  
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ب
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴

سؤال

آیا حجیت قرآن ذاتی است و از مصونیت ذاتی برخوردار است؟


قرآن، برهان مبین

برهان به معنای ظهور است، از این رو به چیزی که روشن است و تاریک و مبهم نیست، برهان می‌گویند.

خداوند در قرآن، معجزات حضرت موسی(ع) را برهان معرفی می‌کند ﴿وَ أَنْ أَلْقِ عَصَاکَ …۝۳۱اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ … فَذَانِکَ بُرْهَانَانِ مِنْ رَبِّکَ إِلَی فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ۝۳۲؛ عصایت را بینداز. ناگاه دید آن اژدهایی شد که به هر سو می‌جهید … دستت را در گریبان خود فروبر، هنگامی که خارج می‌شود سفید و درخشنده است بدون عیب و نقص‏؛.. این دو [= معجزه عصا و ید بیضا] برهان روشن از پروردگارت به‌سوی فرعون و اطرافیان اوست‏، که آنان قوم فاسقی هستند!(قصص:۳۱–۳۲) یعنی این دو معجزه، دو برهان، دلیل و شاهد روشنی هستند که جای هیچ شکی را باقی نمی‌گذارند.

در جای دیگر، خود قرآن برهان معرفی شده است، ﴿یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُبِینًا؛ ای مردم! دلیل روشن از طرف پروردگارتان برای شما آمد؛ و نور آشکاری به سوی شما نازل کردیم.(نساء:۱۷۴).

حجیت ذاتی قرآن

آیت الله جوادی آملی، در تفسیر تسنیم می‌نویسد: قرآن سند رسالت است بی‌واسطه و سند امامت با واسطه پیامبر اکرم(ص) است، ولی خود، هم در سند از غیر بی‌نیاز است و هم در دلالت (یعنی اثبات نبوت و امامت منوط به وجود قرآن کریم است اما قرآن محتاج کسی نمی‌باشد). و حجیت آن، از هر دو جهت (سند و دلالت) ذاتی است؛ بنابراین، روایات باید در دامان قرآن به نصاب حجیت برسند، و در تأیید محتوا با قرآن ارزیابی شوند.[۱] قرآن کریم حجیت بالفعل و مستقل است، و در اصل حجیت، نیاز به غیر خود ندارد.

ظاهر و باطن قرآن حجیت و مدرکیت دارد و می‌توان در موارد مختلف به آن تکیه کرد و آن را مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظریات و استدلال‌های خویش به آن تمسک جست؛ زیرا قرآن از حجیت ذاتی و مستقل برخوردار است، و از این جهت برای عموم مردم حجت و مدرک است.[۲]


منابع

  1. جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۷۸، ج۱، صص ۸۵.
  2. خویی، سید ابو القاسم، بیان در علوم و مسائل کلی قرآن، ترجمه صادق نجمی و هاشم‌زاده هریسی، دانشگاه آزادی اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۵، ج۱، ص۴۱۳.