باطل نشدن نماز به خاطر طولانی شدن سجده

سؤال

در روایتی آمده است: پیامبر(ص) وقتی مشغول نماز بودند، امام حسن و امام حسین(ع) بر روی شانه‌های پیامبر رفتند و پیامبر سجده را طولانی می‌کرد تا آن دو پایین آیند، از طرفی در فتوای مراجع تقلید داریم که حالاتی از نماز اگر در عرف صدق نماز خواندن نکند نماز باطل است، آیا دو مطلب در تضادّ نیستند؟

شیخ صدوق در روایتی از امام صادق(ع) آورده است:

« وَ إِنَّهُ كَانَ يُصَلِّي بِأَصْحَابِهِ فَأَطَالَ سَجْدَه مِنْ سَجَدَاتِهِ فَلَمَّا سَلَّمَ قِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَقَدْ أَطَلْتَ هَذِهِ السَّجْدَه فَقَالَ نَعَمْ إِنَّ ابْنِي ارْتَحَلَنِي فَكَرِهْتُ أَنْ أُعَجِّلَهُ حَتَّى يَنْزِل

و رسول خدا با اصحاب‌شان نماز مى‌خواندند، يكى از سجده‌ها را طولانى كردند و وقتى سلام دادند، پرسیدند: يا رسول اللَّه چرا سجده را طولانى کرديد؟ پاسخ داد: فرزندم برشانه‌ام سوار بود و من دوست نداشتم او را پائين آورم، صبر كردم تا خودش پائين بيايد.

»

‏

پیامبر(ص) در نماز خود سجده را طول داده است و این کار نماز را باطل نمی‌کند. آنچه نماز را باطل می‌کند مکث همراه با سکوت طولانی و نگفتن ذکر است. طول دادن سجده نه تنها نماز را باطل نمی‌کند بلکه یکی از مستحبات در نماز است.

برخی از کارهای عادی نماز را باطل نمی‌کند از جمله: حرکت دادن انگشتان، با اشاره چیزی را به کسی فهماندن، بغل کردن و در آغوش نگاه داشتن بچه و دیگر اموری که با موالات نماز منافات نداشته باشد و صورت نماز را به هم نزند.