معنای صوم و صیام: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
فعل | فعل صام یصوم دارای سه مصدر است: «صَوْمْ، صِیامْ، اصْطامْ». کلمه صیام و صوم به یک معنا بوده و به معنای ترک‌کردن و خودداری‌کردن است.<ref>فراهیدی، خلیل، کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۷۱؛ ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۳.</ref> [[روزه|روزه‌داری]] نیز خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.<ref>ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] معتقد است کلمه «صیام» و «صوم» به معنای خودداری از عمل است؛ خودداری از خوردن، نوشیدن، سخن گفتن، راه رفتن، آمیزش جنسی و در معنایی عام‌تر آن‌را به معنای خودداری از کارهایی خوانده‌اند که انسان به انجام آنها، گرایش و اشتیاق دارد.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۵
سؤال
در آیات قرآن کریم از کلمه‌های «صوم» و «صیام» استفاده شده است، آیا بین این دو کلمه تفاوتی وجود دارد؟
فعل صام یصوم دارای سه مصدر است: «صَوْمْ، صِیامْ، اصْطامْ». کلمه صیام و صوم به یک معنا بوده و به معنای ترک‌کردن و خودداری‌کردن است.[۱] روزه‌داری نیز خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.[۲]
علامه طباطبایی معتقد است کلمه «صیام» و «صوم» به معنای خودداری از عمل است؛ خودداری از خوردن، نوشیدن، سخن گفتن، راه رفتن، آمیزش جنسی و در معنایی عام‌تر آن‌را به معنای خودداری از کارهایی خوانده‌اند که انسان به انجام آنها، گرایش و اشتیاق دارد.[۳]
منابع
- ↑ فراهیدی، خلیل، کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۷۱؛ ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۳.
- ↑ ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷.