معنای جبار از اسماء الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
جبار از اسماء الهی به چه معنا است؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
جَبّار در [[اسماء الهی]] به دو معنا به کار می‌رود؛ یکی به معنای جبران کننده، یعنی هر چه بالقوه است را او تبدیل به بالفعل می‌کند. معنای دیگری نیز در کلمه جبار به کار می‌رود و آن سلطنت و عظمت بر دیگران است که خداوند به هر کس بخواهد اراده خود را بر او تحمیل می‌کند. | |||
== جبار به معنای جبران کننده == | == جبار به معنای جبران کننده == | ||
جبار در مورد [[خداوند]] در یک کاربرد به معنای جبران کننده است یعنی او آنچه را که بالقوه است به بالفعل جبران کرده و تکمیل می‌کند. خداوند [[واجب الوجود]] است و هر چیزی مستند به اوست، در نتیجه هر چه بالقوه و استعداد است را او تبدیل به بالفعل می‌کند، چون او خود بالفعل محض است.<ref>شیروانی، علی، ترجمه و شرح کشف المراد، انتشارات دارالعلم، ۱۳۸۶، ج۱، ص۷۶.</ref> | |||
مرحوم | مرحوم [[ملاهادی سبزواری]] معتقد است جبار از کلمه جبر به معنی تلافی و تدارک است و ماهیات به لحاظ آنکه دائم بین وجود و عدم بوده و ممکن الوجود هستند؛ خداوند این امکان را در آنها با اعطای وجود جبران کرده و تبدیل به وجوب (وجوب بالغیر) می‌نماید. پس خلل و کمبودهای آنان را پوشانده و نقصان آنها را جبران می‌کند.<ref>سبزواری، ملا هادی؛ شرح الاسماء الحسنی، مکتبه بصیرتی، ص۲۵۴.</ref> | ||
== جبار به معنای سلطنت و اراده == | == جبار به معنای سلطنت و اراده == | ||
معنای دیگر جبار، کسی است که سلطنت داشته و | معنای دیگر جبار، کسی است که سلطنت داشته و اراده‌اش نافذ است. [[علامه طباطبائی]] معتقد است کلمه جبار صیغه مبالغه از جبر یعنی شکسته را اصلاح کننده است و بنابراین جبار کسی است که اراده‌اش نافذ است و اراده خود را بر هر کس که بخواهد به [[جبر]] تحمیل می‌کند.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین؛ المیزان، ترجمه: موسوی سیدمحمد باقر، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۵، ص۴۲۲</ref> | ||
به عبارت دیگر جبار به معنای کسی است که بر دیگران عظمت و سلطنت داشته باشد و این خود یکی از صفات خداوند است که در خصوص دیگران مذموم و در خصوص | به عبارت دیگر جبار به معنای کسی است که بر دیگران عظمت و سلطنت داشته باشد و این خود یکی از صفات خداوند است که در خصوص دیگران مذموم و در خصوص خداوند ممدوح است برای اینکه در غیر خدا معنایش این است که بنده خدا، جباریت را به خود می‌بندد در حالی که سزاوار آن نیست.<ref>همان، ج۱۹، ص۳۸۲.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== | == مطالعه بیشتر == | ||
* تفسیر المیزان و تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۰۳، سوره انعام. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | |||
| شاخه اصلی = کلام | |||
| شاخه فرعی۱ = آفریدگار | |||
| شاخه فرعی۲ = صفات ثبوتیه | |||
| شاخه فرعی۳ = | |||
}} | |||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = شد | | شناسه = شد | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۱: | ||
| نمایه = شد | | نمایه = شد | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| بازبینی = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی =شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
[[رده:اسماء الهی]] | [[رده:اسماء الهی]] | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۰
جبار از اسماء الهی به چه معنا است؟
جَبّار در اسماء الهی به دو معنا به کار می‌رود؛ یکی به معنای جبران کننده، یعنی هر چه بالقوه است را او تبدیل به بالفعل می‌کند. معنای دیگری نیز در کلمه جبار به کار می‌رود و آن سلطنت و عظمت بر دیگران است که خداوند به هر کس بخواهد اراده خود را بر او تحمیل می‌کند.
جبار به معنای جبران کننده
جبار در مورد خداوند در یک کاربرد به معنای جبران کننده است یعنی او آنچه را که بالقوه است به بالفعل جبران کرده و تکمیل می‌کند. خداوند واجب الوجود است و هر چیزی مستند به اوست، در نتیجه هر چه بالقوه و استعداد است را او تبدیل به بالفعل می‌کند، چون او خود بالفعل محض است.[۱]
مرحوم ملاهادی سبزواری معتقد است جبار از کلمه جبر به معنی تلافی و تدارک است و ماهیات به لحاظ آنکه دائم بین وجود و عدم بوده و ممکن الوجود هستند؛ خداوند این امکان را در آنها با اعطای وجود جبران کرده و تبدیل به وجوب (وجوب بالغیر) می‌نماید. پس خلل و کمبودهای آنان را پوشانده و نقصان آنها را جبران می‌کند.[۲]
جبار به معنای سلطنت و اراده
معنای دیگر جبار، کسی است که سلطنت داشته و اراده‌اش نافذ است. علامه طباطبائی معتقد است کلمه جبار صیغه مبالغه از جبر یعنی شکسته را اصلاح کننده است و بنابراین جبار کسی است که اراده‌اش نافذ است و اراده خود را بر هر کس که بخواهد به جبر تحمیل می‌کند.[۳]
به عبارت دیگر جبار به معنای کسی است که بر دیگران عظمت و سلطنت داشته باشد و این خود یکی از صفات خداوند است که در خصوص دیگران مذموم و در خصوص خداوند ممدوح است برای اینکه در غیر خدا معنایش این است که بنده خدا، جباریت را به خود می‌بندد در حالی که سزاوار آن نیست.[۴]
مطالعه بیشتر
- تفسیر المیزان و تفسیر نمونه، ذیل آیه ۱۰۳، سوره انعام.