اصلاب شامخه در زیارت وارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (۱ نسخه واردشده)
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''اصلاب شامخه''' به معنای پدران بلندمرتبه، در خطاب به [[امام حسین(ع)]] در [[زیارت وارث]] آمده است که او را نوری از پدران بلندمرتبه توصیف می‌کند.
'''أَصْلابِ الشَّامِخَة''' به معنای پدران بلندمرتبه، در خطاب به [[امام حسین(ع)]] در [[زیارت وارث]] آمده است.  


در زیارت وارث آمده است:{{متن عربی|يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورا فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ|ترجمه=ای مولای من‌، ای ابا عبداللّه شهادت می‌دهم که تو نوری بودی در صُلب‌های شامخ و رَحِم‌های پاکیزه.}}
واژه «اصلاب» به معنای شدت و قوت است و به کمر انسان به جهت سفت و محکم بودنش، صلب گفته می‌شود.<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۲۶۱.</ref> تعبیر اصلاب در عبارت «اصلاب شامخه» به معنای پدران است. واژه «شامخه» به معنای رفیع و بلند است.


واژه «اصلاب» جمع «صلب» است و به معنای شدت و قوت است و به پشت و کمر انسان به جهت سفت و محکم بودنش صلب گفته می‌شود.<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۲۶۱.</ref> در [[قرآن]] نیز به همین معنا آمده است<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۳۶۸.</ref>: {{قرآن|یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ|ترجمه=(آبی که) از صلب مرد و از میان استخوان های سینه زن بیرون می آید.|سوره=طارق|آیه=٧}}
تعبیر «اصلاب شامخه» در زیارت وارث، چنین آمده است:


واژه «شامخه» جمع آن شامخات و شوامخ است و به معنای رفیع و بلند است. عبارت «اصلاب الشامخه» به معنای پدران بلند مرتبه و عظیم القدر است؛ یعنی گواهی می‌دهم که تو از نسلی به وجود آمده‌ای که همه آنان انسان‌هایی [[یکتاپرست]]، عظیم القدر و دارای مقامات بلند معنوی هستند و در میان آنان هیچ شخص مشرک و کافری نبوده است.{{پایان پاسخ}}
{{متن عربی|يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورا فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ|ترجمه=ای مولای من‌، ای ابا عبداللّه شهادت می‌دهم که تو نوری بودی در صُلب‌های شامخ و رَحِم‌های پاکیزه.}}<ref>كفعمی، المصباح (جنة الأمان الواقية)، ص ۵۰۲.</ref>
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
در این تعبیر، امام حسین(ع) را نوری از پدران بلندمرتبه توصیف می‌کند. این تعبیرِ زیارت وارث را چنین معنا کرده‌اند که گواهی می‌دهم که امام حسین(ع) از نسلی به وجود آمده که همه آنان، انسان‌هایی دارای مقامات بلند معنوی هستند.{{پایان پاسخ}}
* اعتقادات الإمامیه و تصحیح الاعتقاد، شیخ صدوق و شیخ مفید، ج۱، ص۱۱۰ و ج۲، ص۱۳۹.
 
* تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی، ج۵، ص۳۰۲، ذیل آیه ۷۴ از سوره انعام.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۸: خط ۲۳:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه = شد
  | شناسه = -
  | تیترها = شد
  | تیترها = -
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
خط ۳۶: خط ۳۱:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۷

سؤال

«اصلاب شامخه» در زیارت وارث به چه معنا است؟

أَصْلابِ الشَّامِخَة به معنای پدران بلندمرتبه، در خطاب به امام حسین(ع) در زیارت وارث آمده است.

واژه «اصلاب» به معنای شدت و قوت است و به کمر انسان به جهت سفت و محکم بودنش، صلب گفته می‌شود.[۱] تعبیر اصلاب در عبارت «اصلاب شامخه» به معنای پدران است. واژه «شامخه» به معنای رفیع و بلند است.

تعبیر «اصلاب شامخه» در زیارت وارث، چنین آمده است:

«يَا مَوْلايَ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورا فِي الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ؛ ای مولای من‌، ای ابا عبداللّه شهادت می‌دهم که تو نوری بودی در صُلب‌های شامخ و رَحِم‌های پاکیزه.»[۲]

در این تعبیر، امام حسین(ع) را نوری از پدران بلندمرتبه توصیف می‌کند. این تعبیرِ زیارت وارث را چنین معنا کرده‌اند که گواهی می‌دهم که امام حسین(ع) از نسلی به وجود آمده که همه آنان، انسان‌هایی دارای مقامات بلند معنوی هستند.


منابع

  1. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش، ج۶، ص۲۶۱.
  2. كفعمی، المصباح (جنة الأمان الواقية)، ص ۵۰۲.