فرعون: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


فرعون نام حاکمان مصر قدیم است. مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود.
'''فرعون''' نام حاکمان مصر قدیم است. مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود. فرعون زمان موسی فردی ظالم و متکبر و شقی بود که پسران قوم بنی اسرائیل را می‌کشت و زنان را به خدمت می‌گرفت و انواع ظلم‌ها و جنایت‌ها را مرتکب می‌شد. او پس از معجزه حضرت موسی باز هم ایمان نیاورد و در تعقیب بنی اسرائیل در دریا غرق شد.


== فرعون در قرآن ==
== فرعون در قرآن ==
نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده است که مقصود فرعون زمان حضرت موسی است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶</ref> فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد. ولی خود خدایانی داشت.<ref>آیه ۱۲۷ سوره اعراف</ref> و الته همه چیز را از خودش می دانست.<ref>آیه ۵۱ سوره زخرف</ref> قرآن فرعون را برتری جو، متکبر<ref>آیه ۴۶ سوره مؤمنون</ref> و مفسد و ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) توصیف می‌کند. فرعون در جامعه تبعیض قائل می‌شد و ظلم می‌کرد و پسران بنی اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی و خدمت نگه می داشت.<ref>آیه ۴ سوره قصص</ref> بنی اسرائیل سخت توسط آنان در شکنجه و عذاب بودند و خداوند ایشان را از آل فرعون نجات داد.<ref>آیه ۴۹ سوره بقره</ref>
نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده است که مقصود فرعون زمان حضرت موسی است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶</ref> فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد. ولی خود خدایانی داشت.<ref>آیه ۱۲۷ سوره اعراف</ref> و همه چیز را از خودش می‌دانست.<ref>آیه ۵۱ سوره زخرف</ref> قرآن فرعون را فردی برتری جو، متکبر<ref>آیه ۴۶ سوره مؤمنون</ref> و مفسد و ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) توصیف می‌کند. فرعون در جامعه تبعیض قائل می‌شد و ظلم می‌کرد و پسران بنی اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی و خدمت نگه می‌داشت.<ref>آیه ۴ سوره قصص</ref> بنی اسرائیل سخت توسط آنان در شکنجه و عذاب بودند<ref>آیه ۴۹ سوره بقره</ref> خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کردند و ایمان نیاوردند.<ref>آیه ۴۵، ۴۷، ۴۸سوره مؤمنون


خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کردند و ایمان نیاوردند.<ref>آیه ۴۵، ۴۷، ۴۸سوره مؤمنون
آیه ۴۳ سوره طه</ref> موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.<ref>آیه ۴۷ سوره طه</ref>
 
سرانجام خداوند موسی و بنی اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.<ref>آیات ۹۰ سوره یونس، ۴۰ سوره قصص، ۵۵ سوره زخرف، ۵۰ سوره بقره</ref>


آیه ۴۳ سوره طه</ref> موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.<ref>آیه ۴۷ سوره طه</ref>
در قرآن آمده است که فرعون برای خود قصری مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدای موسی را ببیند.<ref>آیه ۳۸ سوره قصص</ref>


=== داستان معجزه موسی و سحر ساحران فرعون ===
محاجه فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت و تبدیل به موجودی شد که ساحران فورا ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد. <ref>آیات ۴۷ تا ۷۳ سوره طه</ref>
محاجه فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت و تبدیل به موجودی شد که ساحران فورا ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد. <ref>آیات ۴۷ تا ۷۳ سوره طه</ref>


فرعون برای خود قصری مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدا موسی را ببیند.<ref>آیه ۳۸ سوره قصص</ref>
عذاب فرعون(۴۰ قصص. آیه ۵۵ زخرف. آیه ۵۰ بقره)
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}

نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۵

سؤال

فرعون در قرآن چه کسی است؟


فرعون نام حاکمان مصر قدیم است. مقصود از فرعون در قرآن، حاکم مصر در زمان حضرت موسی(ع) است. او ادعای رب بودن می‌کرد و بنی اسرائیل را به بردگی و بندگی گرفته بود. فرعون زمان موسی فردی ظالم و متکبر و شقی بود که پسران قوم بنی اسرائیل را می‌کشت و زنان را به خدمت می‌گرفت و انواع ظلم‌ها و جنایت‌ها را مرتکب می‌شد. او پس از معجزه حضرت موسی باز هم ایمان نیاورد و در تعقیب بنی اسرائیل در دریا غرق شد.

فرعون در قرآن

نام فرعون در قرآن ۷۴ بار آمده است که مقصود فرعون زمان حضرت موسی است.[۱] فرعون خود را «رب اعلی» معرفی می‌کرد. ولی خود خدایانی داشت.[۲] و همه چیز را از خودش می‌دانست.[۳] قرآن فرعون را فردی برتری جو، متکبر[۴] و مفسد و ذوالاتاد (صاحب میخ، کنایه از قدرت) توصیف می‌کند. فرعون در جامعه تبعیض قائل می‌شد و ظلم می‌کرد و پسران بنی اسرائیل را می‌کشت و زنانشان را برای کنیزی و خدمت نگه می‌داشت.[۵] بنی اسرائیل سخت توسط آنان در شکنجه و عذاب بودند[۶] خداوند موسی و هارون را با دلایل روشن نزد فرعون فرستاد اما او تکذیب کردند و ایمان نیاوردند.[۷] موسی و هارون از او درخواست کردند از عذاب بنی اسرائیل دست بکشد و آنان را با ایشان روانه کند. اما فرعون قبول نکرد.[۸]

سرانجام خداوند موسی و بنی اسرائیل را از دریا عبور داد و فرعون و قومش که آنان را تعقیب می‌کردند در دریا غرق شدند.[۹]

در قرآن آمده است که فرعون برای خود قصری مرتفع ساخت تا با ادعای خود خدای موسی را ببیند.[۱۰]

داستان معجزه موسی و سحر ساحران فرعون

محاجه فرعون و موسی در جایی معین انجام شد تا هرکدام از دو طرف معجزه خود را ارائه کنند. آنان سحری کردند و حضرت موسی(ع) عصای خود را انداخت و تبدیل به موجودی شد که ساحران فورا ایمان آوردند اما فرعون ایمان نیاورد. [۱۱]


مطالعه بیشتر

  • مکارم شیرازی، ناصر، قصه‌های قرآن، تدوین سید حسن حسینی.
  • تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۶، ص۲۴۷.


منابع

  1. دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۵۵۶
  2. آیه ۱۲۷ سوره اعراف
  3. آیه ۵۱ سوره زخرف
  4. آیه ۴۶ سوره مؤمنون
  5. آیه ۴ سوره قصص
  6. آیه ۴۹ سوره بقره
  7. آیه ۴۵، ۴۷، ۴۸سوره مؤمنون آیه ۴۳ سوره طه
  8. آیه ۴۷ سوره طه
  9. آیات ۹۰ سوره یونس، ۴۰ سوره قصص، ۵۵ سوره زخرف، ۵۰ سوره بقره
  10. آیه ۳۸ سوره قصص
  11. آیات ۴۷ تا ۷۳ سوره طه