اسوه حسنه در آیه ۲۱ سوره احزاب

سؤال

اسوه حسنه در آیه ۲۱ سوره احزاب را توضیح دهید

متن آیه

﴿ لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا

قطعاً براى شما در [اقتدا به‌] رسول خدا سرمشقى نيكوست: براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين اميد دارد و خدا را فراوان ياد مى‌كند.

احزاب:۲۱

﴾

اسوه حسنه

برای روشن شدن مطلب، توجه به آیات قبل و بعد، ضروری است. چرا که این آیه در راستای آیات قبل می‌باشد. خداوند متعال در آیهٔ ۲۱ این سوره می‌فرماید: ﴿لَقَدْ کانَ لَکمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَه حَسَنَه لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکرَ اللَّهَ کثِیراً؛ قطعاً براى شما در [اقتدا به‌] رسول خدا سرمشقى نيكوست: براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين اميد دارد و خدا را فراوان ياد مى‌كند.﴾(احزاب:۲۱).

کلمه «أسوه» به معنای اقتداء و پیروی است و اسوه در مورد رسول خدا(ص)، عبارت است از پیروی از او و اگر تعبیر کرد به‌﴿لَکمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ﴾ شما در مورد رسول خدا(ص) تأسی داریدکه استقرار و استمرار در گذشته را افاده می‌کند، برای این است که اشاره کند به این که این وظیفه همیشه ثابت است و شما همیشه باید به آن جناب تاسی کنید. و معنای آیه این است که یکی از احکام رسالت رسول خدا(ص) و ایمان آوردن شما، این است که به او تاسی کنید، هم در گفتارش و هم در رفتارش و شما می‌بینید که او در راه خدا چه مشقت‌هایی تحمل می‌کند و چگونه در جنگ‌ها حاضر شده، آن طور که باید جهاد می‌کند، شما نیز باید از او پیروی کنید.

جملهٔ ﴿لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکرَ اللَّهَ کثِیراً﴾، دلالت می‌کند بر این که تأسی به رسول خدا(ص) صفت حمیده و پاکیزه ای است که هر کسی که مؤمن نامیده شود، بدان متصف نمی‌شود، بلکه کسانی به این صفت پسندیده متصف می‌شوند که متصف به حقیقت ایمان باشند و معلوم است که چنین کسانی امیدشان همه به خدا است و هدف همه، خانه آخرت است، چون دل در گرو خدا دارند و به زندگی آخرت اهمیت می‌دهند و در نتیجه، عمل صالح انجام می‌دهند و با این حال بسیار به یاد خدا می‌باشند و هرگز از پروردگار خود غافل نمی‌مانند و نتیجه این توجه دائمی، تأسی به رسول خدا(ص) است، در گفتار و کردار.

مطالعه بیشتر

۱ـ تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و همکاران، ج۱۷، ص۲۴۱، ذیل آیه.

۲ـ احسن الحدیث، علی اکبر قرشی، ج۸، ص۳۳۵، ذیل آیه.