زبان وحی به پیامبران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| بازبینی = شد | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = |
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۳۹
آیا وحی خداوند به همه پیامبران به زبان عربی بوده است؟
براساس آیات قرآن، پیامبران به زبان قوم خودشان با مردم صحبت کرده و دین را تبلیغ میکردند: «ما هیچ رسولی را نفرستادیم، مگر به زبان همان قوم که برای آنها فرستاده شده بود».[۱] این سنت الهی، یعنی همزبانی پیامبر با قومش، حتی در مورد آن پیامبرانی که دعوت جهانی داشتند نیز وجود داشت.[۲]
اما در مورد زبان وحی پیامبران، در روایات آمده که وحی به انبیاء هم به زبان قومشان واقع میشد.[۳]
در مورد قرآن، علامه طباطبائی میفرماید: قرآن هم الفاظ آن و هم عربی بودن آن در وحی دریافت شده است؛ و همین عربی بودن باعث حفظ اسرار آن شده است.[۴]
بنابراین، خداوند در مرحله اول، پیام الهی را توسط فرشته وحی، به همان زبان مردم به پیامبر میرسانید، و بعد هم پیامبر عین همان کلمات و الفاظ را به همان زبان مردم، برایشان بیان میکرد.