معاد در قرآن

از ویکی پاسخ
سؤال

در قرآن چه مطالبی در مورد معاد بیان شده است؟

111


جایگاه معاد در قرآن

هرکس که قرآن را ورق زده باشد یقین خواهد کرد که معاد یکی از مهم ترین مسائلی است که قرآن به آن اشاره کرده است. علامه طباطبایی تعداد آیات معاد را 2000 و برخی 1400 و آیت الله سبحانی بیش از این تعداد می دانند.[۱] و آیت الله مصباح یزدی می گویند: «تلاش آنها (انبیاء) براى اثبات این اصل(معاد)، بیش از تلاشى بوده كه براى اثبات توحید كرده‌اند؛ زیرا اكثر مردم، سرسختى بیشترى براى پذیرفتن این اصل، نشان مى‌داده اند.»[۲]

دسته بندی آیات معاد

آیت الله مصباح یزدی یک گزارش اجمالی، دسته های مختلف آیات معاد را بیان می کنند:

  • لزوم ایمان به آخرت: سوره بقره: آیه 4، سوره نمل: آیه 3 و...
  • پی آمدهاى انكار آخرت: سوره اسراء: آیه 10، سوره فرقان: آیه 11، سوره صبا: آیه 8، سوره مؤمنون: آیه 74 و...
  • بیان نعمتهاى ابدى: سوره الرحمن: آیه 46 تا آخر، سوره الواقعه: آیه 15-38، سوره الدهر: آیه 11-21 و...
  • بیان عذاب هاى جاودانى: سوره الحاقه: آیه 20-27، سوره الملك: آیه 6-11، سوره الواقعه: آیه 42، 56 و...
  • رابطه بین اعمال نیك و بد با نتایج اخروىِ آنها ذکر گردیده است.
  • پاسخ شبهات منكران :شیوه هاى گوناگونى امكان و ضرورت رستاخیز مورد تأكید و تبیین قرار گرفته است.
  • منشأ تبهكاریها وكجرویها: فراموش كردن یا انكار قیامت و روز حساب؛سوره ص: آیه 26، سوره سجده: آیه 140.[۳]

اوصاف معاد

حیات حقیقی

خدای متعال می فرماید: ﴿وَمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ؛ این زندگی دنیا چیزی جز سرگرمی و بازی نیست؛ و زندگی واقعی سرای آخرت است، اگر می‌دانستند!(عنکبوت:64) اين آيه شريفه، زندگى دنيا را منحصر در لهو و لعب كرده و با كلمه «هذه: این زندگی دنیا»، آن را تحقير نمود، و زندگى آخرت را منحصر در حيوان يعنى زندگى واقعى كرده و اين انحصار را با ادوات تاكيدى چون حرف «ان» و «حرف لام» و «ضمير فصل هى» ، و آوردن مطلب را با «جمله اسميه»، تاكيد نموده است.[۴]


منابع

  1. سبحانی تبریزی، جعفر (۱۳۸۸). منشور جاوید. ج. ۱۱. قم: موسسه امام صادق(ع). ص. ۱۰.
  2. مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۸۴). آموزش عقاید. تهران: شركت چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامى. ص. ۳۴۲.
  3. مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۸۴). آموزش عقاید. تهران: شركت چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامى. ص. ۳۴۱.
  4. طباطبايى، محمدحسين‌ (۱۴۰۲). ترجمه تفسير الميزان‌. ج. ۱۶. قم: جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى‌. ص. ۲۲۵.