دلایل قرآنی و روایی شروع کارها به نام خدا
سؤال
دلایل قرآنی و روایی «شروع کارها به نام خدا» چیست؟
- بسم الله الرحمن الرحیم، سرآغاز کتاب‌های آسمانی «بسم الله» نه تنها در ابتدای قرآن کریم، بلکه در آغاز تمام کتاب‌های آسمانی بوده است.[۱] مفهوم آغاز کردن به نام کسی است که موجودی پاک و منزه از جمیع نقص‌ها و سرچشمه کمالات دانسته شده است و انسان مؤمن می‌خواهد عملش را با انتساب به او برکت بخشد. از این روی، کارها را به نام هیچ‌کس حتی نام پیغمبر(ص)، نمی‌توان آغاز کرد.[۲]
- بسم الله رمز جاودانگی آموزه‌های الهی: برای پاینده بودن یک برنامه و جاوید ماندن یک تشکیلات، باید آن را به موجود پایدار و جاودانی ارتباط داد که فنا در ذات او راه ندارد. چرا که همه موجودات این جهان به سوی کهنگی و زوال می‌روند. تنها چیزی باقی می‌ماند که با آن ذات لایزال بستگی دارد.[۳] «بسم الله» رمز بقا و دوام است و هر چه رنگ خدایی نداشته باشد، فانی است.[۴]
- بسم الله حکایت‌گر مقدس بودن خدا: سوره‌های قرآن کریم، برای این نازل شده‌اند که بشر را به آخرین سرمنزل سعادت و کمال ممکن سوق دهند و از تاریکی‌های شرک و جهالت به سوی نور معرفت و توحید رهنمون سازند. مناسب بود که هر سوره‌ای به نام گرامی پروردگار شروع شود؛ زیرا نام وی از ذات مقدسش حکایت می‌کند و قرآن کریم، هم بدین منظور فرود آمده است که در مسیر کمال انسانی، ذات اقدس الهی را برای بشر مطرح و معرفی می‌کند. تنها سوره برائت از این قاعده مستثنا است؛ زیرا نام خدا که عامل رحمت است، در آغاز این سوره که نشانه خشم خداست، مناسبت ندارد.[۵]
- بسم الله سرلوحه کار همه پیامبران: در سرلوحه کار و عمل همه انبیا «بسم الله» قرار داشت. حضرت نوح(ع) در آن طوفان سخت و عجیب هنگام سوار شدن بر کشتی به یاران خود دستور می‌دهد که در هنگام حرکت و در موقع توقف کشتی «بسم الله» بگویند: ﴿وَقَالَ ارْکَبُوا فِیهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحِیمٌ؛ گفت: در آن سوار شوید که رفتنش و ایستادنش بنام خداست که پروردگار من آمرزگار است و رحیم.﴾(هود:۴۱) حضرت سلیمان(ع) در نامه‌ای که به ملکه سبا می‌نویسد، سرآغاز آن را «بسم الله» قرار می‌دهد.[۶] پیامبر اسلام(ص) نیز مأموریت رسالت خویش را با نام خدا شروع کرد: ﴿اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ؛ بخوان بنام پروردگارت که بیافرید.﴾(علق:۱)[۷]
- بسم الله بیانگر خجسته بودن پایان کارها: روایات اسلامی، شروع کارها را با نام و یاد خدا خدا، بیانگر مبارک و خجسته شدن آن کار و شروع نکردن با نام خدا را نشانه نافرجامی کارها می‌داند.
- پیامبر اکرم(ص): «هر کار مهمی که بدون نام خدا شروع شود، بی‌فرجام است.»[۸]
- امام علی(ع): «انسان هر کاری را می‌خواهد انجام دهد، باید بسم الله بگوید؛ یعنی با نام خدا این عمل را شروع می‌کنم و هر عملی که با نام خدا شروع شود، خجسته و مبارک است.»[۹]
- امام باقر(ع): «سزاوار است هنگامی که کاری را شروع می‌کنیم، چه بزرگ باشد چه کوچک، بسم الله بگوییم تا پر برکت و میمون باشد.»[۹]
مطالعه بیشتر
- پرتوی از قرآن؛ محمود طالقانی، ج۱، ذیل آیه اول حمد.
- المیزان؛ سید محمد حسین طباطبایی، ج۱، ذیل آیه اول حمد.
منابع
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۲.
- ↑ مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، ج۱ و ۲، ص۷۹.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۳.
- ↑ سوره قصص، آیه۸۸. قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، چاپ اول، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۴.
- ↑ خویی، ابوالقاسم، بیان در علوم و مسایل کلی قرآن، مترجم: محمد صادق نجمی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. سازمان چاپ و انتشارات، چاپ اول، ۱۳۸۲ش، ص۵۷۲.
- ↑ سوره نمل، ایه۳۰.
- ↑ قرائتی، محسن، تفسیر نور، ج۱، ص۱۵.
- ↑ قرشى بنايى، على اكبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۳۳۱.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۴.