شب‌زنده‌داری در قرآن

نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۱ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

در قرآن چقدر به شب زنده‌داری توصیه شده است؟


...

سفارش به شب زنده داری در قرآن

راجع به شب زنده‌داری در قرآن آیات بسیاری داریم.[۱]

آیات زیادی در قرآن به پیامبر امر و سفارش می کند شب را بیدار باشد و به نماز و نیایش شبانه مشغول باشد.[۲]

شب‌زنده‌داران

در آیه ۱۷ سوره ذاریات، شب‌زنده‌داری وصف محسنین آمده است.[۳]

در آیه ۱۱۳ آل عمران آمده که اهل كتاب همه يكسان نيستند، و در برابر افراد تبه‏كار، كسانى در ميان آنها يافت مى‏شوند كه در اطاعت خداوند و قيام بر ايمان ثابت قدمند و پيوسته در دل شب آيات خدا را تلاوت مى‏كنند.[۴]

وصف عبادالرحمان

از صفات عباد الرحمان، يكى اين است كه تمام، يا دست‌كم، بخشى مهم و قابل توجهى از شب را به عبادت و سجده بر درگاه خداى متعال سپرى مى‌كنند.[۵]

در آیه ۶۴ سوره فرقان، سومين ويژگى عبادالرّحمن و بندگان خاصّ خداوند را، راز و نياز شبانه و شب زنده‌دارى و نماز شب دانسته است. بنابراين، عبادالرحمن كسانى هستند كه به خاطر رضاى خداوند، لااقل بخشى از شب را، از رختخوابهاى خويش جدا شده، و به راز و نياز با خداى خويش مى‌پردازند، و نماز شب را، كه شامل سجده و قيام و ديگر افعال است، به جا مى‌آورند. اين كه نماز شب جزء صفات عبادالرّحمن شمرده شده، جايگاه خاصّ آن را در مسأله تربيت و سير و سلوك الى اللّه مى‌رساند.[۶]

«عبادالرحمن» گروهی از بندگان صالح خداوند هستند که رحمانیت خداوند در آن ها تجلی یافته است، زیرا اراده این گروه بر اساس آگاهی و عبادات و عمل به کارهایی است که خداوند به آن راضی است[۷]

وصف مؤمنان

آیه ۱۶ سجده در اوصاف مؤمنان واقعى مى‌فرمايد: ««تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَطَمَعاً وَمِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ»؛ پهلوهايشان از بسترها دور مى‌شود (و شبانگاه به پا مى‌خيزند و رو به درگاه خدا مى‌آورند) و پروردگار خود را با بيم و اميد مى‌خوانند و از آنچه به آنان روزى داده‌ايم انفاق مى‌كنند».[۸] و در آیه ۹ سوره زمر نیز در وصف مومنان آمده که در شب نماز می خوانند و نیایش می کنند.[۹]

منابع

  1. قرشی، سید علی اکبر، تفسيراحسن‌الحديث، قم، دفتر نشر نوید اسلام‌، ۱۳۹۱، ج۷، ص۳۱۷.
  2. سوره اسراء، آیه ۷۹؛ سوره مزمل، آیه ۲ و ۴؛ سوره طه، آیه ۱۳۰؛ سوره ق، آیه ۴۰؛ سوره طور، آیه ۴۹؛ سوره انسان، آیه ۲۶.
  3. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۳۲۱.
  4. تفسير نمونه، ج‏3، ص: 56
  5. مصباح یزدی، محمد تقی، رستگاران، قم: انتشارات مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره)، ص۲۶۳.
  6. مكارم شيرازى، ناصر، والاترين بندگان، قم، نسل جوان، ۱۳۸۳ش، ص ۹۵ و ۹۶.
  7. عارفی میناآباد، راهب، سیمای عبادالرحمن در قرآن، حبل المتین، شماره ۱۳، سال چهارم، زمستان ۱۳۹۴ش، ص۱۸.
  8. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين(ع)، تهران، دار الكتب الاسلاميه‌، ۱۳۸۶ش، ج۱۰، ص۲۴۰.
  9. تفسير نور، تهران، مركز فرهنگى درس‌هايى از قرآن‏، ۱۳۸۸ش،‌ج‏8، ص: 150